++
Lee Minho's
"Sigurado ka na ba? Baka mas lalo kayong masira nan?" Tinaasan ako ng kilay ni Jisung at parang duda parin sya sa plano ko.
"Sigurado na ako..."
Nandito kami ngayon sa may opisina nya. The idea that I am in the same building as her is making me nervous and excited. Nakita ko sya kanina sa lobby at gusto ko nalang syang halayin sa mismong opisina na ito pero pinigil ko ang sarili ko.
I missed her a lot. Kahit na kakakita lang namin two weeks ago.
"Do you want to see her sa CCTV?" Natatawang sabi ni Jisung habang nakayuko sa mga papeles.
"Siraulo ka ba?"
"Baka lang naman gusto mo. O kung gusto mo, dun ka nalang pumunta sa third floor. Nandun lang yun panigurado..."
"Wag na. Kakausapin ko din naman sya mamaya."
"Pag isipan mong mabuti yang annulment na yan... pumayag dyan si Kuya Woojin, pero di ibig sabihin nun healthy yan para sa inyo."
"We'll start again. And this is the first step, Ji."
Gusto kong mawalan ng bisa at maging null ang record ng kasal namin dahil gusto kong magsimula kami ulit. Alam kong maliit ang tsansa na balikan nya pa ako sa kabila ng lahat ng katarantaduhan ko, pero ayoko syang isuko.
Hindi ko sya isusuko. She's my home--- and I'll rebuild my home after every storm.
"Soon! Doong! Dori!" Nag echo ang boses nya sa kabahayan nang tumakbo sya palapit sa mga anak namin.
"Doongie! Halika dito, nak." Tumakbo si Doong papunta sa akin at halos hindi ako makaharap ng maayos sa kanya.
I ruined her life. Binuntis ko sya ng maaga at hindi ko pinag isipan ang mga consequences. Nang magkabuhol ang lahat, sinisi ko sya at sinaktan.
I want to make it right. Hindi ko kayang mawala sya sakin ulit.
"Doong! Nak, halika baby!"
"M-Minho..." Nanginig sya nang magtama ang mga mata namin.
Inalis nya sina Dori sa kandungan nya at tumayo. She's still the most beautiful woman for me. Humaba na ng tuluyan ang buhok nya, nakasuot na din sya ng salamin at nangingitim na ang ilalim ng mga mata nya.
And she's still beautiful and breathtaking.
"Sign the papers." Itinago ko ang kaba ko. Nahihiya ako sa mga katarantaduhan ko kaya hindi ko napigilan ang tono ko.
I should sound apologetic and sincere, pero dahil sa kaba ko ay nawawala ang mga linya na pinractice ko.
Huminga muna sya ng malalim at binuksan ang file case na naglalaman ng annulment documents.
Nasasaktan ako habang tinitingnan sya. Wala syang ekspresyon. Ang tanging nakita ko lang sa muka nya ay ang pagod at ang eye bags.
"I want them signed as soon as possible."
Wrong move, asshole. Gusto kong suntukin ang sarili ko dahil sa katangahan ko.
Putangina Lee Minho, bobohan mo pang gago ka!
"May ballpen ka ba dyan?"
Halos mahilo ako dahil sa sinabi nya. Alam kong ako ang nakaisip nito. Gusto kong makipag annul sa kanya dahil gusto kong magsimula ulit.
Pero ang katotohanan na papayag syang makipag hiwalay sa akin, parang mahihimatay ako dahil sa paghihigpit ng dibdib ko.
"Oh, meron pala ako." Kumuha sya ng ballpen mula sa bag nya at lumuhod para ipatong ang mga documents sa glass table.
Mabilis nya itong pinirmahan. Walang kagatol gatol. Hindi manlang sya nang usisa tungkol sa annulment. Basta pumirma sya ng maluwag sa dibdib nya.
"Done." Ibinalik nya ang ballpen sa backpack nya at tinitigan ang pirma nya. She looks so satisfied with her penmanship.
"Here." Tinanggap ko mula sa kanya ang file case at nanlumo sa kinatatayuan ako.
She's smiling. Umabot hanggang sa mga mata nya ang ngiti nya. I can easily tell it is a genuine one.
Masaya ba sya dahil makakalaya na sya sakin?
Masaya ba sya dahil... hindi na kami mag asawa?
"Minho, this is the end right?" Sabi nya habang nakahawak sa strap ng back pack nya.
Kinabahan ako at tila na-glue sa kinatatayuan ko.
"Then... kung ito na din naman ang huli, can we have sex for the last time?"
Hindi ko narinig ang sinabi nya. Nabingi ako dahil sa nerbyos at namalayan ko nalang na hinahalikan nya na pala ako.
"Please... huli na to." She said while caressing my hair.
Kinagat nya ang labi ko at sinuklian ko ang bawat halik nya. Mapusok. Puno ng pangangailangan at malalim.
Dinama ko ang bawat galaw ng labi namin. Dinama ko ang balat nya at hinawakan sya na para syang isang babasagin na masisira kung hindi ko iingatan.
"I won't wash my hands after this." She murmured something but I didn't catch it for I am to occupied with her roaming hands.
I can feel her hand touched my thing down there. Tumigil ang mundo ko at parang nawala ako sa mundo.
O baka sya mismo ang mundo ko at nawala ko sa mga titig nya.
"Naaalala mo ba ang posisyon natin ngayon? This is how we started. Can't believe this is how we'll end as well."
Tumigil sya sa paghalik at sumandal sa dibdib ko.
"Minho, kung mag aasawa ka ulit..." She's crying. I felt the urge to hug her and comfort her pero masyado akong naestatwa at nawala sa ulirat.
"Kung mag aasawa ka ulit, pwede bang wag mo akong imbitahan sa kasal mo?"
"Pwede bang... wag mong hayaan na makita ko ang mga magiging anak nyo?"
"Pwede bang... gawin mong ninong si Seungmin at Kuya Woojin sa kasal mo?"
"Kung pwede, sana maging ninong si Kuya Chris at Changbin sa binyag ng anak mo."
Tumayo sya at inayos ang nagusot nyang damit nya.
"See you until next time..." She smiled sweetly at lumabas na ng bahay, hindi sya lumingon at dire diretso syang umalis.
"Gi..." I called her, pero hindi nya na ito narinig.
