CHAPTER XIX.
NAGUGULUHANG nakatitig si Sasa kay Giulio. Why does his speech sounds like they're past lovers?
"A-ano?" Naisatinig niya rin sa wakas.
Nagkamot ng ulo ang lalaki bago napatingin sa taas ng puno at bumulong.
"F*ck! I miss her." Teka hindi siguro siya ang tinutukoy ni Giu. Why would he say those lines to her? The last time they've met ay hindi pa siya napapatawad sa pagkamatay ng kapatid nito and he rejected her feelings.
Diba sinabi nitong he doesn't want to associate his self to a woman like her? Kaya baka napagkamalan lang siya nito.
Nalungkot naman ang kanyang puso sa naisip kaya itinulak niya palayo ang binata. They shouldn't have been in this situation kung nagising lang siya kanina.
"Giu lasing ka. Baka napagkamalan mo lang ako. You should go back to your friends." Mahina niyang ani habang nakatitig sa mga mata nito.
Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit nag-iiba ang tingin niya sa mata ng lalaki. Bumalik na ito sa dating kulay but she can mirror sadness, pain, longing and a hint of relief in his eyes. What happened to the reserved ambitious Giu?
" Sasa" Tinawag siya nito gamit ang malambing na boses pero tila ayaw talaga maniwala ng kaloob- looban niya. Di kaya na- phobia na ito at may mistrust sa lalaki?
Maybe. Kasi the last time that she let herself fall to his kindness and sweetness ay isang tumatagingting na pang- rereject ang nakuha niya mula sa binata.
"Hmm?" Gusto niyang kastiguhin ang sarili. She shouldn't have answered para naputol na ang conversation nila but she's marupok at gusto niyang malaman ang nasa isip nito.
"It's lonely reaching your dreams but no one's there beside you." Malungkot nitong sabi. She smiled sadly too. Mabuti nga ang lalaki ay kasama ang mga magulang pero ano naman siya na wala maski isa. Si Beanca, Dylan, Norse, Grandmy Lucia at Tristan ang kasama niya pero iba parin talaga kapag kasama mo ang taong kasama mong nangarap at nakita kang tuparin ito.
"Tama ka Giu. It's lonely and sad." Pareho sila ng lalaki. He reached his dream and he's now the mayor of the Vampire City in North Territory. While she on the other hand has reached her goals too.
Sa nabalitaan na ang Huntress ay isang Normalite. Unti- unti nading nagkalakas loob ang mga Normalite na makihalubilo at ipakita ang galing nila sa Hearth. She has started a change that empowered Normalites like her. Ngayon hindi na sila ganoon kababa. They may not be respected and given special passes like all Halfbloods pero ang ibang Normalites na yumaman sa sariling kakayahan. They are slowly gaining respect and authority. Natuto din siyang tanggapin ang sarili and be brave and strong enough na protektahan din ang iba.
"Alberto should've been with us , celebrating." Sabi niya at tumingin sa langit. Nakita niyang napatingin sa gawi niya si Giu but she didn't turn and met his gaze. Mahihirapan na naman kasi siyang bumitiw sa tinginan dahil malulunod siya sa misteryo ng mga mata nito.
"That's not wh---" Natigil si Giu sa pagsasalita ng may kumalabit sa kanya. Isang munting kamay.
"Mamí I'm tired." Naaawang tinignan niya si Tristan na siya palang lumapit sa kanya.
"Sige little monster. Uuwi na tayo." Sabi niya sa bata pero hindi naman ito nakatingin sa kanya. Nakatingala ito sa lalaking katabi niya.
"Why are you so close with my Mamí Shanak that your skin is already touching?" Pinamulahan talaga siya sa naging tanong ni Tristan. Pambihirang bata. Malisyoso!
BINABASA MO ANG
Gentleman Series: The Vampire Mayor
VampiroGiulio Zachariah Almodovar is a pure breed Vampire. He's mysterious, serious and a 100% hotty (body and head). He dreamed to be the mayor of a Vampire city in the North Territory of Hearth. And, he became one after years. According to his people he...