Gentleman Series: The Vampire Mayor

PART 27

CHAPTER XXVII.

 

  PAGKATAPOS mag- walk out ni Giu ay nakapagdesisyon siyang umalis sa hotel at dalawin ang kanyang nakaraan.

Ang bahay niya na nasa itaas ng kabundukan. Pagkarating niya dito ay halos bumuhos na naman ang mga luha niya sa kanyang mata. Walang katao- tao sa kanyang bahay pero nanatiling malinis iyon.

"I knew you'd you'd be here." Nilingon niya ang nagsalita at nakitang si Giu iyon. She thought he's mad.

"Paano ka nakarating dito?" Tanong niya. Lumapit at tumabi naman sa kanya si Giu habang pinagmamasdan ang barong- barong niya.

"I went to your room. But you not there so I immediately think that you're here." Buntong hininga na sabi nito. She nodded her head at ibinalik ang paningin sa kanyang bahay.

She wanted to go inside pero kaya niya ba?

"I'm sorry." Maya- Maya ay sabi nito. She can hear in his voice na parang hindi ito mapakali.

"For what?" Tanong niya still focusing her gaze in her old house.

"Sorry I walked out." Naa- amuse siya na tinignan si Giu.

"You keep on apologizing sa lahat ng mga nagawa mo. Why? "

" I just feel na hindi mo dapat nakita iyon. Those are my bad sides." Nakayuko nitong sabi. Iginalaw niya ang kanyang mga kamay at hinawakan ito sa braso.

"Giu no need to say sorry. Gusto kong makita ang lahat ng bad sides mo. Show it to me and don't pretend. I hate pretenders." Sabi niya. Nag- angat ng ulo si Giu at tumitig sa kanyang mga mata.

"What if you don't like me?" Tanong nito. Nangungusap ang mga mata ng lalaki at nakikita niya ang takot at kaseryosohan doon.

She smiled a little. Parang hinahaplos ang puso niya.

"Is it important for me to like you?" Nakangiti niyang tanong.

Nahihiyang nagiwas sa kanya ng tingin si Giu kaya mas lalong lumaki ang kanyang ngiti.

"I don't care about your bad sides. Sasabihan kita kapag hindi na acceptable ang mga actions mo cause even I, ay may nagagawang hindi akma. Let's just say we'll going to learn and change it soon."

"Thank you." Ngumiti lang siya sa lalaki.

Hindi siya nagsalita pero pinagala at pinagtuunan niya ng pansin ang bawat sulok ng kanyang lugar.

"The grasses seems trimmed." Sabi niya matapos mapansin ang kaniyang bakuran.

"The flowers looked watered and healthy."

"And the house seems cleaned." Tumingin siya sa binata na nakayuko na naman at parang nahihiya. "May nalalaman ka bang tumitira dito o kaya ay namamalagi?"

Nagangat ng tingin ang lalaki sa kanya pero mailap ang mga mata nito. Nakahawak ang mga kamay sa batok at may kakaiba sa kanyang tinig.

"W- why?" Nameywang siya bago sinagot ang lalaki.

"I just want to thank him/ her for taking good care of my abode for 5 years. And maybe if he/ she really needs a home , I can officially give this to her/ him ... or them."

"I was the one who stayed here for five years." Sambit ni Giu na nakapagpalaglag sa kanyang panga. Ang nakapameywang niyang kamay ay tila nanghina at naging tuwid sa kanyang gilid.

"W- what?" Gulat and Curiosity  ang nararamdaman niya.

"I stayed here." Ulit nito. "Dito kasi namamalagi ang kapatid ko noon so I thought by staying at this place ay mararamdaman ko ang presensya niya."