Gecenin Mavisi

Ep.4 "Kız çok kötü bakıyor be abi"

Yavuz'dan

Eve varmak üzereydim. Aklımdaki düşüncelerden kurtulmaya çalışıyordum hala. Belki de sen abartıyorsun Yavuz. Yani tamam, Ceyhun pisliğin teki. Ama Bahar'la ilgilenmesinin illa seninle bir ilgisi olacak değil ya. Aman neyse ne. Önüne bak sen. Evin önüne gelince parkettim arabayı. Çantamı alıp indim. Eve yürüyüp bahçe kapısından içeri girdim. Merdivenleri çıkıp çaldım kapıyı. Leyla kapıyı açıp beni görünce, gözlerini kısıp dudaklarını büzdü. Ardından göz süzüp çevirdi başını. Ben de kaşlarımı çatıp baktım.

"N'oluyor kız? Ne bu havalar? Abiye hoş geldin yok mu?"

Leyla eliyle ağzının kenarını kapatıp konuştu.

"Hıı, hış gildin."

Yüzümü buruşturup baktım.

"Ne yapıyorsun ya?"

Leyla saçlarını savurup konuştu.

"Yarım ağız hoş geldin diyorum işte. Sana anca bu."

Leyla'ya yadırgar bakışlar atıp girdim içeri.

"Ay Leyla. Sen espri yapma abicim. Beceremiyorsun. Ay valla iştahım kaçtı ha."

Leyla da kapıyı kapatıp peşimden geldi.

"Sen benden özür dileyeceğine bir de benim espirimi mi beğenmiyorsun?"

Dönüp baktım Leyla'ya.

"Ben senden niye özür diliyorum ya? Ne yaptım acaba yine?"

"Kaç gündür yüzünü gören cennetlik Yavuz Karasu. Arada bir de bir kardeşiniz olduğunuzu mu hatırlasanız acaba?"

Leyla'nın tripli tripli konuşmasına kaşlarımı kaldırıp baktım. O da göz süzüp çevirdi başını. Dudaklarımı birbirine bastırıp tuttum gülüşümü. Ardından yalandan abartılı abartılı konuşarak yaklaştım.

"Aman da bu minik kız abisini mi özlemiş? Ona böyle tatlı tatlı sitemler mi edermiş? Aman da abisi sıksın mı bu elma yanakları?"

Leyla'nın yanaklarını sıkıp, çocukken yaptığım gibi konuşarak başını iki yana sallayınca Leyla da gülerek konuştu.

"Ya abi."

Ben de gülüp ellerimi yüzüne getirdim. Alnına bir öpücük kondurup yüzüne baktım.

"İhmal mi etmişim ben küçük kardeşimi? Kötü bir abi miyim acaba ben?"

Leyla gözlerini kısıp baktı.

"Duygu sömürüsü yapma Yavuz Karasu. Hem sen cezalısın. Öyle kolay affetmem bu sefer. Resmen ne gece geldiğinde ne de sabah çıkmadan önce gelip beni görmedin."

"E ne yapayım ufaklık, ikisinde de uyuyordun. Ben de kıyamadım uyandırmaya."

Dudaklarımı büzünce Leyla da gülerek göz devirdi. Ardından kaşlarını çatıp tekrar baktı yüzüme.

"Öncelikle ufaklık deme abi. 24 yaşıma geldim ben."

Yalandan abartılı bir tepki verdim.

"Oovv baya büyüdün ya. O zaman acaba şey mi yapsan? Okulunu bitirsen mesela."

"Abi şimdi konumuz o değil. Hem madem konuyu açtın, seni bir şartla affederim."

Gülerek Leyla'dan ayrılıp merdivenlere yöneldim. Leyla da peşimden geldi hemen.

"Ya abi dinlesene. Bir şartla affederim diyorum."

Gülüşümü tutup konuştum.

"Neymiş o küçük hanım?"