Gecenin Mavisi

Ep.44 "Sen varken, yanımdayken ben nasıl kötü olurum ki zaten"

Bahar'dan

Başımı çevirip dalgın araba kullanan Yavuz'a baktım. Dudaklarımı birbirine bastırıp derin bir nefes aldım. Uzanıp elini tutunca Yavuz da bakışlarını yoldan çekip bana döndü. Şefkatle gülümsedim. Yavuz da gülümseyip elime bir öpücük kondurdu.

"İyi misin canım?"

Yavuz gülümseyip konuştu.

"İyiyim Bahar."

"Zeynep'in durumu seni etkiledi farkındayım. Kendi çocukluğun geldi aklına. O yüzden bu kadar üzüldün."

Yavuz bir şey demeden iç çekti. Ben de devam ettim.

"Seni anlıyorum Yavuz. Ama üzülme n'olur. Ben seni böyle üzgün görmeye alışık değilim."

Yavuz gülümseyip bana baktı.

"İyiyim ben merak etme."

Gülümseyip elimi yüzüne getirdim. Yavuz tekrar bana çevirdi başını.

"İyi ol sevgilim. Sen hep iyi ol."

"Sen varken, yanımdayken ben nasıl kötü olurum ki zaten."

Gülümseyip sevdim yüzünü. Ardından elini tuttum sıkıca. Canım benim. Zeynep'i görünce kendi kimsesiz kalışını hatırladı. Gözleri hala dolu dolu. İç çekip önüme döndüm ben de. Sinan olay yerinde kalmıştı. Biz de merkeze gidiyorduk. Aklıma gelen şeyle dudaklarımı kemirip Yavuz'a döndüm.

"Yavuz, Erdem abiyle Nazlı'ya haber vermemiz gerekir miydi? Netice Yücel'le ilgili haber hazırlıyorduk. Ama Yücel dosyası kapandı gibi duruyor. Onların da bilmesi gerekir miydi?"

Yavuz dudaklarını birbirine bastırıp derin bir nefes aldı.

"Benim de aklıma geldi Bahar. Ama bilemiyorum. Yani profesyonel olarak doğrusu onlara haber verip bu olayın haberini yapmak. Ama duygusal olarak da dahil olduk birden konuya. Doğrusu ne bilemiyorum."

"Canım, sen çok iyi bir gazetecisin. Aynı zamanda çok iyi bir insansın. Bu konudaki ikilemini de anlıyorum ama bu olayın en doğru şekilde haberini yapmak hem profesyonel hem de vicdani görevimiz. Yine de karar senin."

Yavuz bana bakıp gülümsedi. Elimi tutup bir öpücük kondurdu.

"Müthiş bir kadınsın sen. İyi ki varsın Bahar."

Gülümseyip konuştum.

"Sen de iyi ki varsın canımın içi."

"O zaman ben ararım Erdem abiyi karakola gidince. Olay yerine bir ekip gönderirler."

Gülümseyip kafa salladım.

"Tamam canım."

Yavuz da gülümseyip önüne döndü tekrar. Ben de iç çekip önüme döndüm. Ne berbat bir gece. Halbuki öyle güzel başlamıştı ki. İnsanın başına ne zaman ne geleceği hiç belli olmuyor.

➰

Yavuz'la birlikte merkezden içeri girdik. Sinan'ın odasına doğru giderken karşıdan gelen Sema bizi görünce tebessüm edip yanımıza geldi.

"Melek hanım Sinan komiserimin odasında. Zeynep de onunla birlikte. Sinan komiserimle konuştum, o da yoldaymış. Siz de onun odasında bekleyin isterseniz."

"Tamam Sema sağol. Ha, Ayşe'nin sorgusunu yaptınız mı?"

"Hayır Yavuz abi. Sinan komiserim yapacak onu. Onu beklememizi söyledi."

"Anladım. Tamam Sema."

Sema kafa sallayıp ayrıldı yanımızdan. Biz de yürümeye devam ettik Yavuz'la. Sinan'ın odasına gelince Yavuz kapıyı açıp bana yol verdi. Ben girince Yavuz da arkamdan girip kapıyı kapattı. Melek Sinan'ın masasının karşısındaki koltuğa oturmuş, başını eline dayamış, karşısındaki sehpada önündeki kitapla uğraşan Zeynep'e bakıyordu. Bizim girdiğimizi farkedince başını kaldırıp baktı. Dudaklarımı birbirine bastırıp iç çektim. Melek de mahsunca baktı. Ben de gidip karşısındaki koltuğa oturdum. Zeynep'e bakıp gülümsedim. Ah benim küçüğüm. Bu yaşta başına gelebilecek en kötü şeyler geldi. Derin bir nefes alıp Yavuz'a çevirdim başımı. Kapının önünde durmuş Zeynep'e bakıyordu. Yutkunup eline uzandım. Sıkıca tutunca bana çevirdi başını. Gülümseyip sevdim elini. Yavuz da dudaklarını birbirine bastırıp gülümsedi. Elini bırakınca o da gidip Sinan'ın koltuğuna oturdu. Başımı tekrar önüme çevirince Melek'le göz göze geldik. Yüzündeki buruk ifadeyle bakıyordu. Kıpırdanıp saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım. Zeynep'in ve Ayşe'nin durumuna üzüldüğü için mi yoksa ben az önce Yavuz'un elini tuttuğum için mi böyle bakıyor bilemedim. Ben de boş bulundum bir an, tuttum Yavuz'un elini. Ona destek olmak istedim ama Melek de böyle kötü bir gecede bunu görmese de olurdu yani. Zaten berbat bir gece geçiriyor.