CHAPTER 77

2.1K 42 4
                                    






"Jho," hinawakan naman nya ako sa braso.









"Not now Bea, let me enjoy this moment, hindi ko iisipin na nandito ka sa tabi ko dahil sanay na akong wala ka."









Tinignan ko lang ang napaka gandang sunset na nasa harap ko ngayon, totoong hindi ko inisip na nandito sa tabi ko si Bea and thank you Universe dahil hindi na sya nag salita.









"Jho," Nagkamali ako. "Usap tayo, magpapaliwanag ako"









"Sana noon pa," matigas kong sabi at tumayo. "Mauuna na kami ni Nico, mag usap na lang tayo kapag tungkol na sa bahay mo"









"Wait!" Sabi nya at hinawakan ang kamay ko. Napatingin naman ako don na sigurado akong napansin nya kaya binitawan din nya. "K-kayo ni Nico, k-kayo na ba u-ulit?"









"No" sabi ko at iniwan na syang mag isa don. Nagpaalam na kami ni Nico kay Ged na mauuna na dahil may gagawin pa ako.










"At dahil dakilang marupok ka, kamusta ang puso?" Tanong sakin nitong katabi ko habang nag d-drive.









"Ayos naman bakit?"









"Wow ha, feeling 'di affected wag ganon" sabi nya at inaasar ako. 









"Leche! Oo na! Mahal ko pa! Happy?"









Tumawa naman sya ng malakas kaya tinignan ko sya ng masama. "Nakakatawa 'don?"








"Ang sabi ko, kamusta ang puso hindi kung mahal mo pa ba, halatado ah hahahaha"








Inirapan ko naman sya at hinampas. "Ewan ko sayo! Mag away sana kayo ng jowa mo!"









Tinawanan nya lang ako at nag hindi na nang usisa pa. "Thanks sa bulabog," sabi ko ng maihatid nya 'ko.









"Welcome my dear ex," sabi nya at tumawa. "Kidding, welcome! Basta pag umiyak ka tawagan mo lang ako sabay tayong iiyak kasi for sure mag aaway kami ng girlfriend ko hahaha"









"Sira ka talaga! Hahaha sige sige, ingat ka di ka pa man din makita sa dilim"









"Dapat ba akong mahiya? Joke! Go! Bye!"









Pumasok na ako sa loob at dumiretso sa kwarto ko para mag pahinga na.








"Papaliwanag daw, mukha mo Isabel! Bumalik balik ka pa bwisit" sabi ko habang nagtatanggal ng sapatos. "In fairness sa kanya, dami nag bago"









Humiga ako at napatingin ako sa side table ko at may nakita akong envelope,









"Oh, buhay ka pa pala," sabi ko nang kunin ko yung binigay sakin ni Maddie.









Binuksan ko ito at nakita kong may letter. Kinuha ko ito dahil alam kong para sa akin ito, ito yung 'surprise' ni Bea dapat.









"at 12 AMS I still cannot get through the fact that I will lost you.

I mean, we didn't saw this coming, didn't we?

Years ago, you would answer my call in a heartbeat and just listen to me ranting on how my day went. We were bestfriends, weren't we? I memorized your laugh, how you sound when you're pissed, and scared or even how your eyes  speak when you want a hug but hesitant to ask. I know you, like the back of my hand. We knew how our hearts feel way before we took the courage to admit.
Our first kiss that I didn't see coming that night was the bravest thing I think we ever did. How could we not do it way earlier?
I mean, I could have called them mine way longer. I regretted not loving you way sooner.
And one time, didn't we thought fate gave us another chance? I loved, I love, and I will always love you..."

Unexpected LoveWhere stories live. Discover now