Kabanata 30

130 2 0
                                    

Kabanata 30

Positive


For the next few hours, I was held in prison after the questioning. Kahit anong tanggi ko, hindi sila naniniwala. Kahit anong sabi ko na set-up lang lahat ng 'to, wala akong ebidensya.

I am so tired and hopeless. I feel so powerless.

"Arie."

Napatingin ako sa nagsalita. Unti unting nanlaki ang mata nang matagpuan si Kuya Afrial na naroon. Ikiniling ko ang ulo at nakita si Viktor sa kaniyang likuran. Ano'ng ginagawa nila rito?

Yet, after all that I experienced, seeing them in flesh, namuo ang luha ko sa mga mata habang tanaw sila.

"Kuya..." tears streamed down my face once again. Parang 'yong nawalang pag-asa kanina ay nanumbalik.

I could get up and run to him but my frail body was too tired. From the anxiety and all mixed emotions, from the restlessness and heartache, bumigay na ang katawan ko. Nilamon na ng dilim ang mata at nang muli kong buksan, natagpuan ko ang sarili ko sa isang malambot na kama.

Una kong napansin na gumagalaw ang kabuoan ng hinihigaan. Napaupo ako at doon lang natantong nasa yate ako. As far as I remember, this is one of my brother's yacht. Muli akong nahiga at natagpuan ang kaginhawaan sa damdamin.

I stared at the expensive LED crystal ceiling lights before I broke into tears once again.

Nakakapagod pala talaga. It is true that I want to give up so bad already. This is causing me so much distress. Ni hindi ko maipaglaban ang sarili ko. Yet, even before all this happened... I chose to stay silent and also, defenseless.

"Gising na si miss Arie, sir!" A woman shouted.

Mariin ko lang na pinikit ang mata bago inalala ang lahat. Even before these all happened, I was willing to sacrifice my heart and soul, and even my hard-earned ego for Adel. For a happy ever after. For my dream to come true.

Because being with him is a dream I could never trade with mere wealth. Because it runs deep. Our relationship means deeper to me.

"I guess I'm right. You won't last not being touched." Tumawa si Adel habang inaayos ang takas ng buhok ko.

"I was curious. At least... I tried." Tumawa rin ako.

Ang dry humping na sinasabi ko, nauwi talaga sa ibang bagay. It was hard to resist and it gets harder when I'm so turned on, so lost in his touch and kisses.

Nagdaan ang mga araw, naging maayos naman lahat. Well, that's what I thought.

"Site visit?" tanong ko at tiningnan ang nakalatag na designs ko sa lamesa ng kaniyang opisina. I know I'm bothered but looking at his eyes makes me fidgety, lalo na sa pinag-uusapan ngayon.

"Yes."

"Bakit bukas agad?"

Hinawakan niya ang baba ko at iniharap sa kaniya.

"I'm sorry. This is an emergency. Gusto akong isama ni Papa personally because it will broaden my knowledge about the business. Although... I don't really need it."

Kinagat ko ang pang-ibabang labi bago siya nginisihan. "Bakit? Mami-miss mo ako?"

"Yes." He answered without hesitation kaya medyo nagulat ako.

"Really? Gusto kong sumama..."

His eyes widened. "But..."

"But I know that I will only be a hindrance there. Isa pa, marami akong meetings with tita Helen. Kinakawawa yata ako." I pouted to add more drama.

Giving In To Trouble (del Cielo Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon