Galleria

Chapter 13

Ilang oras na akong nakatitig sa kisame. Hindi nanaman ako dalawin ng antok. Mag iilang minuto na rin akong pabaling baling sa aking cellphone na tila ba may inaantay.

Ano ba naman yan Royaaa! Matulog ka na.

Heto nanaman ako't parang isang baliw na kinakausap ang aking sarili.

Alam kong ilang oras na ang nakalilipas nang maihatid ako ni Rain dito sa condo ko pero.... Grabe talaga! Hindi ko makalimutan.

Hindi ko alam kung matutuwa ako, maiiyak, mahihiya. Pero isa lang ang natitiyak ko.

Natatakot ako.

Natatakot ako na dumating iyong pagkakataon na mangyari ulit sa akin lahat ng bagay na iniiwasan ko.

Natatakot ako na baka isang araw gumising siya't iwan niya rin ako.

Natatakot akong mahalin siya kasi alam kong may kakambal na sakit ang pagmamahal.

Natatakot akong ibigay sa kanya lahat ng meron ako dahil sa huli, baka hindi rin naman kami ang nilaan para sa isa't isa.

Natatakot akong mawala siya.

Parang hindi ko kaya.

Iniisip ko palang ay nahihirapan na akong huminga.

Parang hindi ko na kaya, kung sakaling muli akong masaktan at maiwan.

Parang hindi ko na kayang labanan iyong lungkot at sakit.

Parang hindi ko na ulit makakayang magpanggap na masaya ako kahit sobrang sakit na ng nararamdaman ko.

Alam ko, hindi na.

Sa pag iisip ko'y unti unting bumalik sa ala ala ko ang nangyari kanina.

Nang magdampi ang aming mga labi.

Habang masuyo niya akong hinahalikan.

Iyong ingat ng mga kamay niya habang naglalakbay sa aking katawan.

At kung paano niya ako muling hinalikan at nagpaalam nang maihatid niya ako.

Lahat iyon, hindi ko makakalimutan.

Lahat iyon, sa kanya ko lamang nadama.

Para ba akong isang mamahaling bato na pinakaiingatan niya upang hindi mabasag.

Kahit kailan, hindi ko nadama iyon.

........................................................

"Ilang beses na ba kitang pinagtabuyan pero heto ka, lapit pa din ng lapit." bungad niya sa akin.

"Ano ba talagang gusto mong mangyari?" nakatayo pa din ako sa harap ng kanyang pintuan habang nakatingin sa kanyang mukhang bakas ang inis. Malayong malayo sa kanyang mukha tuwing kaharap ang mga estudyante niya.

"Oh baka naman."

Unti unti siyang lumapit sa akin at mahigpit na hinawakan ang aking braso sabay sarado ng pinto.

"Ito ba ang gusto mo?"

Sinandal niya ako sa pader at marahas nyang tinanggal ang pan-itaas ko tsaka niya ako hinalikan ng madiin.

Ipinikit ko ang aking mga mata.

Bigla niya akong hinagis sa kanyang kama at umibabaw sa akin.

Bawat hawak niya'y ramdam na ramdam ko ang pag nanasa niya.

Siguro kapag binigay ko sa kanya ito'y matatanggap niya din ang pagmamahal ko.

Kung paano niya natanggal ang aking pang-ibaba ay hindi ko na alam at namalayan.

Impit na napasigaw ako nang bigla niyang ipinasok ang kanyang pag aari sa akin. Ramdam na ramdam ko ang sakit, tanda na siya ang unang lalaki sa buhay ko. Sa kanya ko isinuko ang pinaka iingat ingatan ko.

Sa lalaking ito, na alam kong kahit kailan ay hindi ako kayang mahalin ngunit heto pa rin ako't umaasang balang araw ay ibabalik niya rin ang pagmamahal ko.

Mahigpit akong humawak sa bedsheet dahil hindi ko makayanan ang sakin. Hindi ko alam kung saan ba nang gagaling ang sakit na nararamdaman ko.

Sa pagkababae ko o sakit na gumuguhit sa puso ko?

Muli niya akong hinalikan sa aking labi.

Sa pagkakataong ito'y nalalasahan ko ang sarili kong dugo.

Mariing halik. Halik na kahit sino'y hindi niya magugustuhan.

Hindi pa man ako nakakabawi sa sakit sa aking pagkababae'y binilisan na niya ang bawat galaw.

Sobrang hapdi.

Pabilis siya ng pabilis hanggang sa tumigil na siya tsaka ako nakadama ng mainit na bagay sa aking tiyan.

Ipinikit ko ang aking mata.

Mahal na Mahal kita at handa kong gawin lahat ng gusto mo.

Kung pagkatapos nito'y hilingin mong lubayan kita.

Ibibigay ko lahat, masilayan ko lamang ulit ang ngiting nagpatibok sa puso ko nang una kitang makita.

........................... Baste.