Galleria

Chapter 26

It's been weeks after the marriage.

I am happy because finally, I am wedded to the person I love the most. He is everything I have, everything I dreamed for.

"Roya!" Napatayo ako bigla nang madinig ko ang boses ni Rain.

"What is this?" hawak niya ang isang envelop habang nakatayo sa may pinto.

Kumunot ng bahagya ang aking noo.

"It's from the bank?" basa niya sa labas ng envelop habang nakataas ang isa niyang kilay.

Nanlaki ang aking mata ng madinig ko kung saan galing ang sulat.

Dali dali akong nagtungo sa kanya saka kinuha ang envelop.

"Mmmm. W-ala to." kabado kong sabi habang isinisiksik sa drawer kung nasaan ang mga gamit ko.

"Roya, tell me. What is it?" habang titig na titig siya sa akin. Ramdam ko ang pamumuo ng butil butil na pawis sa noo ko.

"W—ala yun babe. Tara kain na tayo, nakapagluto na ako." pinilit kong ibahin and topic naming dalawa. Hinawakan ko ang kamay niya at aktong hihilahin papunta sa dining area nang bigla niyang iwaksi ang kamay ko saka nagpakawala ng tila ba iritableng boses.

"WHAT THE FUCK IT IS?!" nagulat ako hindi sa pagtilapon ng kamay ko ngunit sa tono ng kanyang boses. Tila ba napakalas na kulog sa isang tahimik na lugar.

Napatingin ako sa kanya habang nanginginig. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

Ramdam ko ang pag init ng aking mga mata hudyat na patulo na ang aking mga luha. Ngunit pinilit kong kalmahin ang sarili ko at pigilan ang luhang nagbabadya sa aking mga mata.

Huminga ako ng malalim saka nag salita.

"Sulat galing sa bangko. Sinisingil na nila ako sa hiniram ko ilang linggo na ang nakakalipas." Sagot ko sa kanya habang naka tingin sa sahig.

"What for?" tila kumalma na din ang tono ng boses niya.

"M-alapit nang mag file ng Bankruptcy ang Galleria at hindi rin kami nakapag bayad ng tax at ayokong magsara ito." Saka ako huminga ng malalim.

"I am Ayoraiva. The painter and owner of Aiva Galleria." Then I bit my lower lip.

"W—hy'd you hide it?" he looked at me with a confusion. His face is softer now compared to earlier.

"Because I don't want them to know that I am the story behind those paintings." I said with a heavy sigh.

"Lagi nilang sinasabi na ang lungkot ng painter. Na halos lahat ng paintings are monochromatic. Na lahat ng iyon ay ang painful tignan. I don't want them to look at me like that. I don't wanna see pity in every one's eyes when they look at me." I added.

Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong hininga.

"You love your arts so much." He said.

I nodded. Because it's who I am.

"Okay, I have a proposal." Napatingin ako sa kanya nang may pagtataka.

"Babayaran ko yung hiniram mo sa bangko with the interest." Tila ba nagliwanag ang mundo ko ng marinig ko ang sinabi niya.

"But you will transfer the name of the lot to my name." tila ako binagsakan ng langit at lupa sa narinig ko.

"S—eryoso ka ba?" hindi ko alam kung magagalit ako o matatawa sa sinabi niya.

"R—ain. Buhay ko ang Galleria." Nanginginig kong sabi.

"Think about it Roya. At least you know that your Gallery is in the safe hands." Then he caressed my face.

"Think about it Babe." He kissed my lips and head to the main door.

"Don't wait for me tonight. I have so many things to do in the office."

Narinig ko ang pagsara ng pinto kasabay ng bagsak ng luha kong kanina ko pa pinipigil.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

Nagtungo ako sa loob ng kwarto at naupo sa tapat ng salamin.

"Nakita ko nanaman. Ang mga matang unti-unting lumalamlam ang kinang."

Tumayo ako at naligo tsaka nag ayos.

Kailangan kong magpunta sa Galleria.

Bumaba ako ng Condo at tumawag ng taxi.

"Manong sa Aiva Galleria po." Sabi ko.

Tahimik akong sumandal at pinanood ang bawat gusaling nadaraanan namin.

Nasa kalagitnaan ako ng pag iisip nang biglang masalita si Manong taxi driver.

"Ma'am nandito na po tayo."

Inabot ko ang bayad saka lumabas ng taxi at agad pumasok sa Galleria.

"Ma'am Good morning po." Bati sakin ng caretaker.

"Kamusta naman po dito ngayon?" tanong ko.

"Ganun pa din po Ma'am. May mga iilan pong nagagawi dito." sagot niya.

"Ganun po ba, Sige kuya. Lilibot lang po ako." then I gave him a faded smile.

Isa isa kong nilibot ang aking mga paintings.

Binalikan ko ang kauna-unahang painting ko matapos ang pangyayaring iyon.

Pangyayaring pinilit kong kalimutan ngunit kahit kaila'y naibaon sa aking alala.

Sa isang pasilyo kung saan ko ito itinago. Ang senaryong paulit-ulit kong nakikita sa aking panaginip na tila ba pinipilit akong ipinta.

................................. "Crashing Dream."