♡ Silent for 13 yaers 1 & 2 ♡

#part6♡7

کلافه وارد سلف دانشگاه شدم. بعد از برداشتن سرویس غذام روی میز انتهای سالن نشستم و مشغول خوردن شدم. به یاد امروز صبح افتادم.

♡فلش بک♡

"-ییبو از تصمیمت مطمئنی؟ واقعا میخوای درمان اون پسر رو قبول کنی؟

ییبو از خوندن پرونده ژان برای بار صدم دست کشید و به استادش نگاه کرد:

-البته میدونم سخته استاد چانگ.. ولی وقتشه که یه همچین پرونده ای رو قبول کنم.. این درخواست عمومه و نمیتونم قبولش نکنم.. از طرفی من الان سه تا دکترا در زمینه های روان شناسی شخصیت و روان شناسی اجتماعی و روان شناسی جنایی دارم و الان مشغول گرفتن دکترای بعدیم در زمینه بالینی ام و فکر میکنم میتونم ژان رو درمان کنم.

استاد چانگ سری تکون داد و به استادای دیگه نگاه کرد:

-نظر شمام همینه؟

شوان لو با لبخند به حرف اومد:

-اوه استاد چانگ لطفا. ییبو درست میگه اون شاید سنش کم باشه و کم تجربه ولی هممون میدونیم که اون خیلی چیزارو بلده و درک میکنه که از درک ما خارجه. از طرفی اون میتونه هر وقت به مشکل برخورد از ما کمک بگیره.. درست نمیگم ییبو؟

ییبو سر بلند کرد و به استادش نگاه کرد. خانم شوان لو استاد ییبو که تنها ده سال ازش بزرگتر بود اما تجربه هاش صد برابر اون بود. استادی که همیشه از ییبو حمایت میکرد. سر تکون داد:

-البته.

شوان لو دستاش رو بهم کوبید:

-پس فکر کنم جلسه تمومه. پاشیم بریم کلاسا دیگه دارن شروع میشن.

استادا یکی یکی از جاشون بلند شدن و از سالن خارج شدن. شوان لو اما ایستاد و به ییبویی که مشغول جمع کردن وسایلش بود نگاه کرد و زمزمه کرد:

-امیدوارم ناامیدم نکنی ییبو.

لبخندی زد و از سالن خارج شد. ییبو بعد از برداشتن پرونده و وسایلش به سرعت سمت اولین کلاسش به راه افتاد."

♡پایان فلش بک♡

ییبو با حلقه شدن دستی دور شونه اش از فکر خارج شد و به سرفه افتاد. ییشوان چند ضربه پشت ییبو زد و کنارش نشست:

-هی هی وانگ ییبو چند وقته سراغ دوستای عزیزتو نمیگیری.

ییبو با پایین رفتن لقمه اش نگاه بدی به ییشوان انداخت. سونگجو از پشت ییبو ظاهر شد و کنار ییشوان نشست:

-هی هی کلاغه خبر رسونده امروز با استادا دوباره جلسه تشکیل شده و تو هم توش بودی یالا بگو سر چی بوده.

ییشوان دستاش رو روی میز گذاشت و ظرف ییبو رو سمت خودش کشید و مشغول خوردن سیبزمینی های توش شد. ییبو سری به معنای تاسف تکون داد: