SESİNDE AŞK VAR || yarı texting

2.3

...

"Ya anne bir dur kıyafet bulamıyorum baksana hiçbir şeyim yok."

"Öyle mi Arya Hanım komşularrrr duyun duyun benim kızım sosyete fakiri!"

"Anne geç içeri geleceğim." Kapı çalınca annem söylene söylene gitti.

Saat on ikiyi geçiyordu ve ben daha hazırlanmamıştım...

En sonunda mavi bir sweat ile siyah taytda karar kıldım.



Aryacığımız...

Aşağı inip gelenleri karşıladım. Kızların annesi ile de öpüştüğümüzde içeri geçtik.

"Ayol Hale hanımcım sizi de özlemişiz daha sık gelin."

"Tabi Tülincim artık sık sık geleceğim." Kapı çaldığında açmaya gittim. İlaydalar da geldiğinde tamam olmuştuk.

"Merhaba ben İlaydanın annesi Selma memnun oldum." dedi içten bir gülümseme ile.

"Bende Hale. Memnun oldum Selmacım."

"Ben de Deniz Şevvalin annesiyim."

"Hoşgeldiniz Deniz Hanımcım buyurun." Onlar tanışa dursun biz kızlarla mutfakta sarıldık.

"Ay bu kadınlar şimdi kaynaşır whatsapp grubu da kurarlar."

"Aynen Şevom kaynaşsınlar."

"Arya annecim yemekleri getirir misiniz!"

"Hadi kızlar iş başa düştü marş marş." Diyip tabakları ve içecekleri alıp salona geldik.

"Ay Hale Hanımcım siz de olmasanız hayırsız Şevval'in beni çağıracağı yok."

"Gençler işte Deniz Hanım daha çok toylar."

"Arya kızım da yarışmaya katılmış tebrik ederim kızım inşallah kazanırsınız. Sahi ne zamandı sizin yarışma?"

"Nisan ayında Deniz Teyze."

"Hadi hayırlısı kızım."

"Hale Hanım senin kocandan haber yok mu hiç." Nerden çıkmıştı bu konu şimdi?

Yüzümün asıldığını gören annem konuyu değişmeye çalıştı.

"Yok Tülincim. Eeee yemekler nasıl kızlarla yaptık hepsini." Herkes iyi yorumlarını yaparken durgunlaştığımı gören kızlar destek olmak istercesine gülümsediler.

"Eee kızlar tatile girdiniz karneler nasıl?" Kızlardan ses çıkmayınca ben cevapladım.

"İyidir Deniz teyze çok çalışıyoruz." Yalan.

Akşama kadar sohbet edildiğinde İlayda erkenden kalktı. Hakan ile yemeğe gidecekmiş...

Herkes gittiğinde biz de sıkılınca yatmaya gittik...

1 HAFTA SONRA

Bir hafta su gibi akıp geçmişti. Annem İzmir'e geri dönmüştü. Bugün de Kartepe'ye gidecektik. Erken kalktık ve Kerem'in ayarladığı minibüsü bekliyorduk.

"Kerem nerde kaldı minibüs."

"Gelir abi bekle."

Beş dakika daha beklediğimizde sonunda gelmişti. Uzay ile ortada ikili koltuğa oturmuştuk. Önümüzde Cerenler arkamızda Şevvaller vardı. Şoför çok tatlı tontiş bir şeydi.