SESİNDE AŞK VAR || yarı texting

4.2

"Sabah uyandığğğğğğğım yanımda yoksun solumda bir acı senden yoksuğn soluksuz kaldım köşelerdeeeğh."

"CEREN SUS SİKİCEM ARTIK!" Bu hafıza kaybından sonra iyice manyaklaştı.

"Bu benim öyküğm birazcık yaralı." Elindeki kumandayı mikrofon gibi tutup dibimde şarkı söylüyordu. Arya'yaişkenceyöntemleri.com diye bir site vardı herhalde?

"Ya aşko sen hep böyle baston yutmuş gibi miydin?" Lafa bak hele.

"Laf söyledi balkabağı." Diyip itici bir gülüş attım.

Sabah sabah bana 'bu benim öyküm' okuyan birine tepkim ne olabilir?

Üstelik bu kişiyle aynı odayı paylaşıyorum!

"Ya kalk kızım kalk okulumuz yok mu bizim işsiz miydim ben?"

"Okulu bilmiyorum ama hayatımda gördüğüm en işsiz insansın."

"Kıyafetlerimi ver bana ay anneeee kahvaltıyı hazırla ben çok açım." Jale Teyzenin bağırışları odamıza geliyordu.

"UŞAĞIN MI VAR KENDİN HAZIRLA." Ceren somurta somurta mutfağa gitti. Ben de okul için hazırlandım. Mutfağa gidip tost hazırladım kendime. Meyve suyumu da çıkardığımda masaya oturdum.

"Eee bugün nasılsınız Ceren Hanım var mı bir hatırlama, bir eskiye dönüş."

"Yok ya valla. Bence zaten kim olduğunuzu hatırlasam koşa koşa bu evden kaçarım."

"Ha ha ha. Seni komik çocuk." diyerek içeri Jale Teyze girdi.

"Ya benim telefonum nerede?" Göz devirip cevap verdim.

"Salona bak Ceren." Alık alık ayağa kalkarak mutfaktan çıktı.

Ceren:

Telefonumu almak için salona girdim. Gözlerimle etrafı ararken aradığımı bulmanın sevinciyle gülümsedim. Telefonun ışığı yanıp sönüyordu. Gelen mesaja baktım.

Kerem:Buluşabilir miyiz?

Ceren:Tamam

Kerem:Okulun yakınındaki parkta.

Telefonu kapatıp kapıya ilerledim.

Ne diye çağırmıştı ki?

Telefonun ışığı yanıp söndüğünde açtım.

Doğan:Okula benim götürmemi ister misin?

Ceren:Kerem ile buluşacağım kanki.

Doğan: Kerem mi? Nerde buluşacaksınız?

Ceren:Parkta. Neyse bb.

Buna neydi ki şimdi.

"Kızlar ben çıkıyorum." Anneme kız demeyi seviyordum ayol! Ayakkabılarımı giyip aşağı indim. Asansörü görünce bir şeyler canlanmaya başladı.

"DOĞAN BİRŞEY YAP. YARDIM EDİN"

"CEREN TUTUN."

"YARDIM EDİN."

Başım döndüğünde demirliklere tutundum. Toparlanıp binadan çıktım.

Yirmi dakika sonra parka geldiğimde Kerem'i görüp el salladım. Yanına gittiğimde bana sarıldı.