SESİNDE AŞK VAR || yarı texting

3.6

Sabah erkenden kalkıp Uzay'ı okula çağırmıştım. Ciddiye almasam da ciddiye almalıydım. Anlatmalıydım ve bu numaranın kim olduğunu bulmalıydık. Şu an ikimizde birbirimize bakmıyorduk. Ben tamam da ona ne oluyordu? En sonunda dayanamayarak sordum.

"Neyin var Uzay?" Yanaklarını şişirip bana baktı.

"Anlatsana sen ne diyecektin?"

Sıkıntıyla nefes verip cümleme başladım.

"Bir tane numara yazdı saçma sapan şeyler söyledi. Uzay korkuyorum ne oluyor sen biliyor musun?"

Bana yaklaşıp aramızdaki mesafeyi kapadı.

"Sen bunları takma bebeğim bana da yazdı halledeceğim ben." Uzay'a yazdıysa sıkıntı vardır. Sesli şekilde nefes verip devam etti.

"Bir süre birlikte gidip gelelim."

"Ya Uzay bizim kimseyle bir derdimiz yok kim neden bizimle uğraşsın ki?"

"Uzay benden gizlediğin bir şeyler yok değil mi?" Şüpheleniyordum. O numaranın derdi Uzay'dı ama ucu bana da dokunacaktı.

"Sen bunları düşünme halledeceğim." Diyip sarıldı. İçimde bir şüphe vardı ve Uzay benden bir şey saklıyordu. Davranışları garipti.

Herkes yavaş yavaş gelince toplanıp numaranın yazdığı mesajı anlattım.

"Ya ben korkuyorum."

"İlayda pısırık olmayı bırak." Alp'e ters ters baktım.

"Biri bizle taşşak geçiyor olabilir takmayın bu kadar." Galiba içimizde en rahat Hakan'dı.

"Benim doğum günüm için plan yapın ben tuvalete gidip geliyim." Sınıftan koşarak çıkınca hepimiz güldük. Konu dağılmıştı bile.

"Aynen abi şu piçin doğum günü için bir şeyler yapalım."

"Okulun ilerisindeki kafede yapalım."

"Uzay çıkışta biz gidip konuşalım İsmail abiyle." diye bir fikir sundum.

"Olur o iş bizde."

"Kuzey'e de haber verin o da Yaren ile gelsin süslemeleri onlar yapar." Hakan gelince hepimiz sustuk.

"Şu dallamanın numarasını versenize araştıralım."

Numarayı verdiğimde zil çalmıştı.

Dersleri stresle bitirdikten sonra Uzay, ben, Yaren, Kuzey, İlayda ve Alp kafeye yürümeye başladık. Şevval ve Ceren Hakan'ı play stationa götürmüştü.

Geldiğimizde İsmail abiye selam verdik.

"İsmail abi bizim Hakonun yarın doğum günü çıkışta ayarlayabilir misin bizi?"

"Tabi çocuklar hallederiz süslemeleri siz mi yapacaksınız?"

"Kuzey ve Yaren yapcak." dedim.

"Delinin zoruna bak biz neden yapıyormuşuz?"

"Yaren uçarım sana şimdi." Geri adım atarak kafasını salladı.

"O zaman tamamdır hayırlı işler sana İsmail abi."

Kafeden çıktığımızda Yaren ile Kuzey birlikte gittiler. Biz İlayda ile önden yürüyorduk.

"Kanka ben korkuyorum bize zarar gelmesin."

Yeminlen salak bu kız.

"Topun ucunda Uzay ile ben varım gerizekalı."

"Hedef şaşırtıyorsa?"