SESİNDE AŞK VAR || yarı texting

4.3

"Baba..."

Babam bana doğru gelerek kollarını açtı. Sarılacakken geri çekildim.

"Ben senin babanım kızım. Yapma böyle." Evin içine göz attım. Etrafa bakarken konuşmaya başladım.

"En son bizi terk ettiğinde bu kadar zengin olduğumuzu- ah pardon zengin olduğunu hatırlamıyordum. Nesin mafya mı oldun?" Gözlerimle verdiğim savaştan galip çıkarak dik durdum. Bunca yıl kendim çalıştım kendim kazandım.

"Otur anlatayım her şeyi kızım." Kızım diyor arkadaşlar. Kızım diyor!

"Lüzumu yok burda anlat ne anlatcaksan."

"Şirket kurdum artık param var gördüğün gibi-." Lafını kesip konuşmaya başladım.

"Sende bir kızın olduğunu hatırladın kendi kendine gelin güvey oldun değil mi? Ben zenginim kızım artık beni sever. Yoksa başka bir amacın mı var?" Yaşlanmıştı yüzü, bizi terk ettiği gibi değildi.

Üzgün gözlerle bakıyordu. Kim olduğunu bilmesem gerçekten kızı ile yıllarını kaybeden mutsuz bir baba gibi görebilirdim. Ama Arya bunlara kanmazdı.

"Amacım yok kızım. Kaybettiğimiz yılları tekrar kazanalım." Nah!

"Bizi bıraktığında daha liseye yeni başlamıştım. Bizi terk ettiğin gün sabaha kadar annem ağladı baba biliyor musun? Neden gittin? Annem üzülmesin diye kafelerde çalıştım. Annem buna dayanamayınca kendi çalışmaya başladı. Milletin dırdırını çekti. Söylesene biz bunları hak ettik mi baba!"

Gözlerim dolunca tavana baktım.

"Terk etme sebebin neydi baba neydi?"

Sessiz kaldığında göğsüne vurdum.

"Sen benim babam değilsin. Beş yıl babasızdım şimdi de bir babam olmadan yaşarım."

"Kızım ne olur yapma. Bu zamana kadar yaptıklarımı telafi edeyim. Sana güzel bir hayat vereyim."

"YA SENİN BABALIK ANLAYIŞIN ÇOCUĞUNA PARA VERİP SUSTURMAK MI!"

Dayanamadığımda gözümden bir damla yaş düştü. Kaldıramadım.

Ben bunları haketmedim.

"Kızım benimle yaşa artık o evde kalmak zorunda değilsin. Kaybettiğimiz yılların acısını çıkarırız."

Elimi çeneme koyup kahkaha attım.

"Hmm kaybettiğimiz yıllar, evden kaçışın, baba olduğunu hatırlamak." Kaşlarımı çattım. Bir kahkaha daha patlattım.

Onunda gözünden bir damla yaş düştüğünde gülümsedim. Her şeyi hakediyordu bu adam.

"Annemi de rahatsız etmiyorsundur inşallah."

"Annen ile işim yok."

"Güzel olmasın zaten. Bir daha yüzünü de görmemek üzere. Beni de arayıp sorma. Çünkü ben bir babam olduğunu unuttum." Arkamı döndüğümde söylediği söz ile sinir katsayım arttı.

"O serseriden ayrılacaksın." Kocaman bir kahkaha patlatıp arkama döndüm.

"Serseri? Sen beni mi araştırdın babacığım. Ne güzel artık kendimi güvende hissedeyim bari."

"O çocuk tekin biri değil." Kaşlarımı kaldırıp ona baktım.

"Ona sen mi karar veriyorsun?"

"Baban olduğum için seninle ilgili tüm kararlarını ben veririm." Tek kaşımı kaldırarak çantamı sırtlandım.

"Babam olmadığın için kendim ile ilgili tüm kararları ben veririm."