SESİNDE AŞK VAR || yarı texting

6.9

"Evlenirken sana mı soracak benim kızım." Annem sert bir sesle söylediğinde babam da susmuştu. Ama söylediği şey ile donup kalmıştım.

"Görkem ile evlenmesini istiyorum."

"Ne diyorsun sen Eşref Bey haddini bil dur orada!" Annem hiddetle ayağa kalktığında ben de kalktım. "Sen ne dediğini şaşırmışsın. Git bunları Meltem'e söyle o meraklıdır evlenmeye Görkeminiz ile."

"Sen Meltem'den büyüksün Arya senin evlenmeni istiyorum." Sinirlerim son demlerindeyken Doğan bağırarak içeri girdi.

"Orada dur bakalım kimi zorluyorsun sen evlenmeyecek!" Babam da ayağa kalktığında Doğan'ın üzerine yürüdü.

"Doğan bak seni severim. Karışma istersen."

"Ama ben seni hiç sevmiyorum o ne olacak Eşref Bey." Kafa kafaya geldiklerinde Doğan konuşacakken annem bağırdı. "Yeter bu kadar rezillik benim kızımın evlenme yaşı değil ha olsa bile sen kimle evleneceğine karışamazsın. Benim kızım Uzay'ı istiyorsa Uzay ile evlenir nokta! Şimdi defol evimden!"

"Bağırmana gerek yok Hale. Buraya sadece Arya'nın fikrini almaya geldim. Tamam istemiyorsan sen bilirsin kızım." Annem eli ile kapıyı gösterdiğinde babam evden çıktı. Mutfağa geçtiğimde Zeynep kolumu tuttu. "Oha kızım duydum olanları Görkem Bey ile evlenmek ne!"

"Evlenmeyeceğim Zeynep yok öyle bir şey." Sinirlendiğimden kaptaki hamuru sertçe çırpıyordum. Sinirden dolduğumda sandalyeye çökerek ağladım. Zeynep sırtımı sıvazladığında ona sarıldım. "Çok doluyum Zeynep çok."

Bir de Görkem Beyin beni sevdiğini bilirken bu sırrı saklamak kolay olmuyordu.

"Biliyorum canım benim biliyorum. Rahat ol kimse seni zorlayamaz."

Akşama kadar kafa dağıtmak için yemeklerle uğraştım. Kızlar da gelmiş yardım etmişti. Zeynep odama gönderdiğinde üstümü değiştim. Zil çaldığında saçımı başımı düzeltip kapıyı açtım. Uzay'ın anne babası önde Uzay da arkadaydı. Ellerini öpüp sarıldım.

"Hoşgeldiniz."

"Hoşbulduk kızım." Annem de selam verip tokalaştığında onlar içeri geçti. Arkam dönükken Uzay yanağımdan öpünce ona döndüm. "Annenler var ne yapıyorsun!"

"Nişanlımı özledim." Elindeki çiçekleri alıp salona geçtim. "Kahvenizi nasıl içersiniz."

"Benimki orta olsun kızım."

"Benimki şekersiz olsun kızım şekerim var da." Kafamı sallayıp "Tamam babacım." dediğimde herkes bana baktı. Uzay güldüğünde ben de gülerek mutfağa gittim. Ne demiştim?

Babacım.

Zeynep ve Ceren peşimden geldiğinde gülerek koluma vurdar. "Hayri amca da Yaprak Teyze de çok iyi insanlara benziyor. Uzay enişteme zaten laf yok." Güldüğünde cimcik attım. "Çok konuşma kız yardım et."

Kahveleri yaparken Ceren tuz atacakken durdurdum. "Kız isteme değil tanışma."

"Ben yüzük gördüm ama neyse." Zeynep'e baktığımda çoktan kahveleri götürmüştü.

Ayy yüzük de mi takacağız biz?

Kahveleri götürüp annemle Hayri Amca ile Yaprak Teyzeye verdim. Uzay'a geldiğimde bana bakarken kahveyi döküyordu. Herkes güldüğünde tepsiyi masaya koyarak bende oturdum.

"E Hale Hanımcım nasılsınız neler yapıyorsunuz?" Annem de gülümsedi. "Çalışıyoruz hayat işte sizler ne yapıyorsunuz?"

"Hamdolsun biz de iyiyiz. E Uzay Arya kızıma yüzük takmış biliyorsunuz." Hayri baba ceketinin düğmesini açtı.