SESİNDE AŞK VAR || yarı texting

4.7

Arya:

Kalp ağrısı yaşadınız mı hiç? Böyle gerçekten kalbinizin kırıldığı hissi. Onun yokluğuna alışamamışken onun attığı darbeler. Sorgulamıyor muydunuz? Peki biz haketmiyor muyuz mutlu olmayı? Neden aşkta acı vardı. Sadece mutluluk olamaz mıydı? Hayatı, yaşadıklarınızı. Hak ediyor musunuz bunca şeyi? Hakediyor muyum bunca şeyi? Yapmaz dediğim kim varsa yaptı...bırakmaz dediğim herkes bıraktı.

Öpüşüyorlardı işte.

Üvey kardeşimle sevgilim...

Bu ortamda daha fazla kalamayacağımı anlayıp dışarı çıktım. Kızlara hiçbir şey söylemeden koşa koşa çıktım.

Koşuyordum...

Nereye gittiğimi bilmeden koşuyordum...

Ayaklarım ağrıyana kadar koştum...Nefes alamayıncaya kadar koştum. Hoş, nefes almak istemiyordum.

En fazla bir iki ay ağlar normal yaşantıma geri dönerdim. Benim Meltem gibi zengin bir babam yoktu, kadın gibi kadın annem vardı.

Eşek gibi o sınava çalışmak zorundaydım.

Aşk acısı mı?

Sikerler.

Peşimden gelme zahmetinde bile bulunmadı...caddeye çıktığımda insanlar uzaylı görmüş gibi bakıyordu. Hiç mi ağlayan insan görmediniz?

Akşam olana kadar gezdim. Sokak sokak ağlayarak gezdim. Hani Sıla'nın bir şarkısı var.

Gezdim seni sokak sokak

Valla yok hesap kitap

İçimde avaz avaz yan yan, yan benimle

Ama benimle yanmıyordu. Ya da yanıyordu. Bunu bilemezdim. Yanıyorsa da kül olsun.

Hayatımdaki erkeklerin darbelerinden yoruldum. Yükü ağır geliyor. Telefonum bile yanımda değildi.

Eve geldiğimde kızlar kapıda bekliyordu.

"Neredesin sen Arya bizi meraktan öldürdün yanında telefonun bile yoktu!" Onu umursamayarak odaya gidiyordum ki kolumdan tuttu.

"Ceren sırası değil." Onu iterek odama gidecekken Şevval çıktı önüme.

"Hayır efendim şu an tam sırası!" İlayda da ona katıldığında artık sabrım taşıyordu.

"Çekilin önümden yalnız kalmak istiyorum!" Bağırınca daha çok üstüme geldiler.

"Uzay'ın ne yaptığını biliyoruz ve sen aptal arkadaşımız bir erkek için üzülecek kadar acizsin."

Aciz.

Acizsin.

Acizim.

"Ceren ağır konuşma." Diyen Şevval'i ben yanıtladım.

"Bırak konuşsun ya bırak ne kadar aptal olduğumu söyleyin!" Gözlerim doluyordu ve ben kendimi tutamıyordum.

Ceren'e göre kolaydı. Kerem gitti ama Doğan'a aşık oldu.

Ben sadece Uzay'a aşık oldum. Beni toparlayacak ikinci bir kişi yok!

"Sen aptal değilsin kendine gel!"
Ceren'i iterek odama geçip kapıyı kilitledim.

Kapıyı ısrarla çalıyorlardı. Bir süre sonra vurmaya başladılar. Kendime zarar vermemden korkuyorlardı.

"Arya aç şu kapıyı!" Bünyamine baktığımda fıstık yiyordu. Su vermek için kafesini açtım.