SESİNDE AŞK VAR || yarı texting

3.8

Kaybetme korkusu... yaşadınız mı hiç? Aslında sizin için değerli olduğunu kaybettiğinizde farkettiniz mi? Ya çok geç kaldıysak? Ya o bizden gitmişse. Hayatımızdaki kararları kendimiz veriyoruz...a ma en büyük cezayı da kendimize veriyoruz. Ve farkedemiyoruz. Bazı şeyler için geç kalmamak gerek.

Mesela ben kalmış olabilirim...

"Recep buldun mu hadi acele et."

"Abi bekle bi."

Sinyalden yerlerini bulmaya çalışıyorduk. Plaka sahteydi. Orospu çocuğu Karan. Ceren'in başına bir şey gelirse onu kendi ellerimle gebertirdim.

"Buldum gel .............villaları marinanın karşısı."

"Recep kralsın sen." Adresi alıp Recep'in evinden çıktım.

Önce polisi arayıp adresi verdim. Şimdi Aryaları arama zamanı.

Arya aranıyor...

"Doğan buldun mu!"

"Buldum adresi veriyorum ......villaları marinanın karşındaki yer önce ben gidicem."

"T-tamam geliyoruz kapat!"

Telefonu kapayıp ana yola çıktım. Taksi durdurup bindim.

"Marinaya abi."

"Tamam yiğenim."

Araba ellide gidiyordu sinirlendim.

"Abi hızlı sür hayat memat meselesi acil arkadaşımı kurtarmam lazım!"

"Öyle desene yiğenim beş dakikaya ordayız!" Hızlandı.

Dediği gibi beş dakikada varmıştık. Parayı ödeyip indim. Taksici abi bekliyordu. Eğer yarım saat içinde gelmezsem içeri girecekmiş. Villanın çevresine bakınıp içeri girdim.  Bahçeye baktığımda bir adam vardı. Yavaşça ilerleyip boynunu sıkarak bayılttım. Araba sesi geldiğinde adamı geri çekip sürükledim.

Gelen kişiye baktığımda epey şaşırdım.

Kerem...

O hızlı adımlarla eve girerken bende  adamın cebindeki silahını alıp hızlıca ilerledim. Bir adam daha karşıma çıktı. Arkasından ilerleyip silahın kabzası ile vurdum. Bayılınca onun da silahını aldım. Diğer adamın yanına sürükledim. Arka kapıyı sessizce açarak içeri girdim. Kerem ve Karan'ın tartışma sesleri geliyordu. İlerleyip dinledim.

"Babamın tek gecelik bir kadından olan oğluna tüm mirası devretmek mi? Karan beni salak mı sanıyorsun sen."

"Annem hakkında doğru konuş!"

"Yalan mı babamla parası için birlikte olan bir pavyon karısı."

Karan sinirlenip Kerem'e yumruk attı.

"Sana annem hakkında doğru konuş dedim!" Kerem dudağının kenarındaki kanı eliyle sildi.

"Ceren'i bırak derdin benimle." Karan yanındaki adama işaret verdi.

"Ceren'i getir."

Adam benim olduğum tarafa geliyordu. Saklanıp onu izledim. Üst kata çıktığında peşinden ilerledim. Kerem ile Karan beni farketmemişti.

Salaklar.

Üst kata ilerleyen adam bir odanın kapısını açtı. İçerden Ceren'in sesi geliyordu.

Şükürler olsun!

İçeri giren adamın peşinden bende girdim. Ceren beni görünce bağırdı.

"DOĞAN!"

Gerizekalı ya bu kız!

Adam bana döndüğünde yumruk attım. Silahla ona vurarak bayıltınca Ceren'e baktım. Hızlıca yanına giderek kontrol ettim. Yarası var mı diye bakıyordum.

"Ceren iyi misin bir şey yaptılar mı?"

"Sakin ol ben iyiyim." dedikten sonra bana sarıldı. Ben de ona sarıldım. Kokusunu bile özledim bir günde. Saçlarını geriye atarak sarı tutamları ile oynadım.

Tabi akıl etmediğimiz bir şey vardı. Sesleri duydular.

"Vay vay vay Doğan efendi kahraman rolü oynamaya gelmiş."

Geldi tipini siktiğim.

"Karan çekil önümüzden derdin Kerem ile." Kerem'e baktığımda Ceren ile birbirlerine bakıyordu. İçimdeki gereksiz kıskançlığı bastırmaya çalıştım.

"Sen neden kurtarmaya geldin ki yoksa Ceren'e mi aşıksın?" Bu dediğine herkes şaşırarak Kerem ise sinirli gözlerle bana baktı.

"Saçmalama." Silahı doğrulttuğunda Ceren'i arkama aldım. Benim elimdeki silahıda ona doğrulttum.

"Çekil şurdan bırak bizi." Diğer silah Kerem'in ayağının önündeydi.

"Kerem sözünü tutmadı ben de tutmayacağım. Ceren ya yanıma gelirsin ya da Doğanı bumm vururum." Ceren gitmek için hareketlenirken onu tuttum.

"Doğan bırak beni sana zarar verecek!"

"İzin vereceğimi mi sandın?"

"Eeeh yeter be çok uzadı bu iş Ceren gel buraya." Ceren benden kaçarak Karan'ın yanına gitti.

"Doğan'ı bırak."

"Gözlerim yaşardı Ceren. Kerem'i bırakmayayım mı?" Onlar bakışırken ben içimde savaş veriyordum. Çok endişeliydim. Ve bir plan kurmam lazımdı.

"Umrumda değil Doğan gitsin."

"Saçmalama burdan beraber çıkacağız!"

"Hiçbiriniz çıkmıyorsunuz kesin!" Kerem yerdeki silahı almak için düşünüyordu. Kaş göz yapsam Karan ikimizde vururdu. Kerem Karan'ı oyalıyordu.

"Aramızdaki meseleye başkalarını karıştırma."

Onlar tartışırken bir anda Karan'ın üzerine atladım. Ceren'i de kenara ittim. Biz boğuşurken Kerem faydalanarak Ceren'in yanına gitti.

Karan bana ben Karan'a vururken silah olan elini parkeye vurmaya başladım. Ama şerefsiz bırakmıyordu. Boğuşurken silah bir el patladı. Ceren bağırınca Kerem ona sarıldı. Karan hırlarken ben de sinirden bağırıyordum.

"Şerefsiz it bırak lan şu silahı!"

Polis arabasının sirenlerini duyduğumuzda Karan bağırdı.

"ULAN POLİS YOK DEMEDİM Mİ LAN!"

"KEREM NE DURUYORSUN AMINAKODUĞUM YARDIM ET!" O kılını kıpırdatmazken Ceren onu iterek yanıma geldi. Kerem onu çekmeye çalışırken polisler megafondan sesleniyordu.

"İÇERDEKİLER SES VERİN!"

Silah aramızda kalırken patladı. Herkes suspus olurken etrafa baktım. Ceren'in yanına koşup kendime sardım.

Arya'nın kapıdan bize şokla baktığını gördüm. Ve bizimkilerin....

xxxxxxxx

Sizce kim vuruldu?