FRIENDS || SEONGJOONG

21° Çocuk gibi

"Ah, bu omleti Jongho mu yaptı? Kesinlikle harika!" Wooyoung afiyetle ağzına omlet doldurrken Jongho teşekkür etmişti sessizce.

"Bugün dersin var mı Yeosang hyung?" San atlayıp olmadığını söyleyince Jongho hyunguna döndü. "Benimle eğlence parkına gelmeye ne dersin?"

Yeosang onu onayladığında beşlik çaktılar. Wooyoung ve San'ın planı belliydi zaten. Tüm günü beraber geçirip, bolca birbirlerini severek, eğleneceklerdi. Wooyoung kahvaltısını San'dan önce bitirip hazırlanmaya gittiğinde Hongjoong başını arkadaşının omzuna yasladı. "Bugün akşama kadar dersimiz var."

"Bu akşam eve gelip uyuyacağım sanırım. Siz gitmek isterseniz gidersiniz Saturday'e Yeosang tamam mı?"

"Tamamdır hyung." Yoesang onayladığında Seonghwa tekrar konuştu. "Jongho sen de yurda geç kalırsan yine bizde kalabilirsin. Bu gece San bize gelmeyeceği için, salon boş olacak. Rahatça uyursun."

"Ben niye kovuldum şimdi ya?"

"Evde benden çok sen varsın lan, git evinde yaşa biraz." Yeosang gülerek konuştuğunda hepsi gülmüştü. Seonghwa hazırlanmak için mutfaktan çıktığında Hongjoong da peşinden kalkmıştı. Yeosang ikisinin arkasından fırlayıp, onlar giyinirken odaya girdi. İkiside onu umursamadan giyinmeye devam ediyorlardı.

"Hyunglarım, bir şey söyleyeceğim. Ama kızmak ve çok sesli tepki vermek yok." Yeosang kapıyı arkasından kapatırken, kısık sesle konuşuyordu.

"Hm?" Seonghwa beyaz gömleğinin düğmelerini iliklerken, Hongjoong eşofman altını giymek için kendini yatağa atmıştı. "Jongho'ya bizimle yaşamasını teklif ettim."

"Neden?" İkisi de durup ona bakmıştı. Perçeminin bir kısmı gözünü kapatan ve elleri gömleğinin henüz ortasında olan düğmelerin ortasındayken duran Seonghwa oldukça ilgi çekici görünse de, şu an kimse bununla ilgilenmiyordu.

"Çünkü, burs parasının yurda yetmediğini öğrendim. Yarışlara gittiği içinde devlet yurtlarından disiplin cezası almış. Ailesi olmayan bir gence yardım etmek istemiştim. Hem, San'a sordum. Uzun zamandır pisttrymiş ve gerçekten sevilen, masum olan biriymiş. Kızdınız mı?" Yeosang ne tepki vereceklerini beklerken oldukça gerilmişti.

"Hayır da , o çocuk nerede yatacak? Sadece üniversitesi bitene kadar bizimle kalacak olsa bile üç sene sürer bu. Onu üç sene koltukta da yatıramayız, evi de değiştiremeyiz. Evimiz her yere oldukça yakın ve bize yetiyor." Hongjoong oldukça mantıklı bir açıklama yaptığında Seonghwa onu onaylamıştı.

"Hyung, bizimle yaşamasını kabul ederseniz harçlığımdan arttırdıklarımla uyumamız için ranza alabilirim. Odamız sizinkinden daha geniş." Yeosang son bir umutla tekrar şansını denedi.

"Bunu düşünelim tamam mı? Çok emrivaki oldu bu, hepimizi ilgilendiren bir konuda böyle yapamazsın." Seonghwa konuyu kapattığında, Yeosang başka bir şey diyememişti.

"Özür dilerim hyung. Gidiyorum o zaman?"

"Hazırlanıp çıkmamız lazım, mutfağı toplamadan kimseyi çıkarma evden. Woosanın şu eve bir gram faydası yok mutfak toplasınlar bari." Hongjoong küçüğünün odadan en azından gülümseyerek çıkması için neşeli şekilde konuşmuştu.

Yeosang onaylayarak odalarından gülümseyerek çıktığında ikisi sessizce hazırlanmış, arabaya inmişlerdi.

"Yatak sorununu halledersek bile eve gelmesini pek doğru bulmuyorum." Hongjoong konuştuğunda Seonghwa ona dönmüş, başıyla onaylamıştı. Hongjoong bakışlarını yoldan kısa süreliğine ayırıp ona döndüğünde derin nefes aldı.