Love Through Gears/ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

Τ ρ ι α ν τ α ο κ τ ώ

Η Βαλέρια μπαίνει στο κτήριο την στιγμή που οι περισσότεροι βρίσκονται μαζεμένοι κοντά στις σκάλες περιμένοντας την άφιξή της. Βγάζει το κράνος που φορούσε και χαιρετά την Μάνια μαζεμένα. Εκείνη σχεδόν δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη, χωρίς να γνωρίζει τον λόγο.

Στραβοκαταπίνει με την αύρα που αφήνει πίσω της η μηχανικός και προσπαθεί να συνεχίσει την δουλειά της όπως έκανε και πριν έρθει.

Η μαυρομάλλα περπατά με τα βήματα της να μην αφήνουν κανέναν να αγνοήσει ή να αδιαφορήσει για την άφιξή της. Τινάζει τα μαλλιά της κουνώντας το κεφάλι ρυθμικά με το περπάτημα της, φορά το κράνος σαν βραχιόλι και ξεκουμπώνει το τζάκετ της αποκαλύπτοντας πως δεν φορά την κόκκινη μπλούζα της ομάδας αλλά μια απλή μαύρη.

Ο Πολ νιώθει πως το κλίμα σύντομα θα ενταθεί οπότε κάνει νόημα σε όλους τους να τον ακολουθήσουν στο γραφείο του, η Βαλέρια είναι μια από αυτούς που το κάνουν.

Δεν της μιλά κανένας, αντιθέτως μένουν σιωπηλοί όταν περνά από δίπλα τους κυρίως γιατί δεν γνωρίζουν τι αντίδραση θα έχει και ποιο θα είναι το ξέσπασμά της. Ψάχνει με τα μάτια της τους 3 μηχανικούς και τον οδηγό. Υποθέτει πως βρίσκονται ήδη στο γραφείο του Πολ και τελικά βγαίνει σωστή όταν περπατά στον χώρο εκείνο που ξεκίνησαν όλα.

Δεν αποφεύγει το βλέμμα του Μάξιμου και τον κοιτά με απάθεια, πράγμα που με δυσκολία καταφέρνει μιας που πολεμά την μεγάλη ανάγκη μέσα της να τον αγκαλιάσει σφιχτά που με την απόφασή του έδειξε πως την εμπιστεύεται έστω και λίγο.

Το θέμα είναι, αυτό το «λίγο» αρκεί στην Βαλέρια; Ξέρει πως η απάντηση είναι αρνητική.

Ο Ματέο της κουνά το χέρι μαζί με τον Πέδρο και εκείνη τους κλείνει το μάτι θέλοντας να τους χαλαρώσει. Ο Αλεσάντρο, τολμηρά την πλησιάζει και την αγκαλιάζει. Ανταποδίδει αμέσως η μηχανικός και τον σφίγγει κοντά της προκειμένου να τον ευχαριστήσει για την εχεμύθεια και την εμπιστοσύνη που της έδειξε από την αρχή.

Ο Πολ γνέφει στο μέρος της, δίνοντάς της το ελεύθερο να φτάσει κοντά του και εκείνη δεν χάνει χρόνο. Αφήνει το κράνος της κάτω και το τζάκετ με την τσάντα της στην καρέκλα πίσω από το γραφείο. Σιωπή στον χώρο μέχρι εκείνη να μιλήσει.

Ο Μάξιμος παρακολουθεί πριζωμένος από μακριά τις κινήσεις με τις οποίες ανοίγει την τσάντα που κρατούσε πριν και νιώθει να χάνει την γη κάτω από τα πόδια του με το που βλέπει ένα σωρό χαρτιά στα χέρια της.