Bigla na lang niya akong hinatak sa kung saan pagkakita niya sa akin sa loob ng elevator. Dinala niya ako sa rooftop ng hospital. Taka akong tumitig sa kanya dahil hindi ito ang inaasahan ko.
"I have something to ask." tumayo siya ng diresto at kunot noong nakatingin sakin.
"Go ahead."
"Noong araw ba na hinabol kayo ni Matthew...tumawag ka ba ng pulis? Ikaw ba 'yong nag-report?"
Sandali akong natigilan at inalala ang araw na 'yon.
Pagkasakay ko sa kotse ay binuksan ko ang cellphone na binigay niya. Dinial ko ang emergency number.
"911, What's your emergency?" pinakalma ko muna ang sarili ko bago ako nagsalita.
"Please help us! I don't know who or what are them but they all wearing black and they're chasing us."
"Where is your exact location?"
"I don't know it too, we got stock in the middle of this island and then the next day, they appeared...please just help us."
"Okay, help is on the way... who am I speaking with?"
"Madie... Madieson Itzayana.."
"Okay Madie, I need you to stay on the line with me. Can you tell me what's going on?"
"I'm at the car and he's fighting over them. They're all armed. So I can't help him, I'm afraid of guns."
"Do you have anything to defend yourself?"
"He gave me a gun but I can't use it. I don't know how to use it...But why are you asking that? Why are you telling me that instead of finding where are we?"
"Madie, calm down first. We are on the process. Atleast gave us any sign that you can see."
"Many men, guns, road and I don't know where in the world is this place? Oh gosh! Forget it, I will turn on the GPS and just find it." dire-diretso kong sabi. Doon ko binuksan ang location ng cellphone. Nauubusan na ako ng oras kung iinterviewhin lang din nila ako, mauubos lang ang oras.
Bago ko paandarin ang kotse ay naagaw ng atensyon ko ang wallpaper ng cellphone na ginamit ko.
Montacetti Cartel?
Bahagya ko pang tinitigan pero binalewala ko nalang at inikot na ang kotse.
"Yes," pag-amin ko at tumango.
"Sinabi ba ni Matthew na tumawag ka ng tulong o ginawa mo lang?"
"He told me...why?"
"Baliw na ba siya?" nagtaka ako ng sabihin niya 'yon na parang kinakausap ang sarili niya.
"Bakit?"
"Nevermind. But I need you to explain what exactly happened that day, may mga pulis sa kwarto niya at hindi ko alam kung paano siya naging suspect. Sa tingin ko ay magulang mo ang nag file ng kaso sa kanya."
"What?!"
"Ikaw lang ang makakapag explain kung anong nangyari ng araw na 'yon, Madie. Ikaw ang kasama niya at the same time biktima at witness ka."
"Bakit naman siya kakasuhan ng magulang ko?"
"Okay listen...noong araw na dinala ko kayo dito, may mga pulis na dumating kasama ang mga magulang mo. Hindi ko alam kung paano na-trace si Matthew na miyembro ng humahabol sa inyo. Ayusin mo 'to, Madie. Walang kasalanan si Matthew dito. Wag mo ng dagdagan ang sakrispisyo niya para sayo," hindi ko alam pero pakiramdam ko ay ako ang sinisisi nya.

BINABASA MO ANG
Behind My Canvas
FantasyMadieson Itzayana is a great painter, but not a literal artist recognize by the world. Her whole life was a canvas. Sometimes gloomy, somedays messy, and often blank. She was always the Madie who never regrets in doing her decisions but suddenly...e...