Daryl’s POV
Ilang buwan na ang nakalipas at malapit na ang finals nila Alexa. I know it dahil lagi akong nakabalita sa mga kaibigan ko. Ilang buwan na din akong nagpapadala ng mga bulaklak sa kaniya at sulat. Pati noong kaarawan niya ay pinadalhan ko siya ng liham at bulaklak na paborito niya. Hanggang sa pasko at new year na wala ako ay pinapadalhan ko siya ng regalo.
I gave her a necklace na lagi kong ipinagdarasal na suot niya ito palagi. Alam kong nililigawan na din siya ni Jared and who am I to interefere? Kung magpapaligaw siya, it’s fine. Masakit man pero kailangan kong tanggapin.
Hindi ko pinagsisihan na umalis ng Pilipinas. Kung may bagay man akong pagsisihan ay iyong mapunta si Alexa sa iba. I missed her every single day of my life here in Spain. I need to reach out for my friends just to have her photos.
Habang pinagmamasdan ko ang printed photos niya ay napapangiti ako, kahit wala ako doon sa tabi niya I can feel it na kasama ko siya. May pictures din na kuha kasama si Jared na nakayakap sa kaniya.
He’s comforting my amazona since I left the country. Kahit nagseselos ako sa picture nilang iyon but I need to restrain myself para hindi umuwi sa Pilipinas.
Minsan, I’m wishing that I could be the one hugging her tight in my arms, pero hanggang wish na lang iyon.
As a student, I need to work dahil may pinag-iipunan ako. The house that I’m planning to build na regalo ko kay Alexa is starting now.
I’m the architect as well as the engineer of the house kahit wala pa akong degree sa pagiging inhinyero.. My parents and Alexa’s parents decided to get an engineer as my substitute. I just need to send the details and design at sila na ang bahala.
They offer a money for me but I decided to refuse it. Kasi gusto kong pag-ipunan ko iyon. I want to build that house using my own money. I’m thankful kasi kahit na lumayo ako sa Pilipinas, they got my back.
I’m a student the wholeday and a part time waiter during night. I also work for weekends as a lead singer in one of the finest restaurant here in Spain.
Mahirap minsan dahil sagabal ang mga plates na kailangan ipasa pero as long as kaya kong gawin, tinatapos ko ito sa tamang oras.
One of my maestro said that I should’ve been accelerated to fifth year because of my intelligence. So, now I’m on my fifth year now and running for a suma cumlaude. I’m happy to achieve the dreams I want.
Ibinalita ko ito sa mga kaibigan ko at nainggit ang mga loko. Gusto na din daw nilang pumunta dito mag-aral. Sabi ko naman sa kanila, paano sila mapupunta dito kung hindi nga nila maiwan mga girlfriends nila.
Today is Saturaday at pasado alas syete na. Alas otso ang gig ko kaya mag-aayos na ako at lalarga sa restaurant.
**
**
**
Angelo’s POV
Ilang buwan na lang ang nalalabi sa amin bilang third year college. Ilang buwan na din ang lumipas noong simulan ligawan ni Jared si Alexa. Hindi ko alam pero noong sinabi namin ito kay Daryl, labis ang kaniyang kalungkutan. Pero tinanggap na lamang niya iyon. Wala naman siyang magagawa kung magpaligaw sa kaniya si Jared.
Katulad ng sabi ni Daryl sa amin, hindi niya hawak ang utak at puso ni Alexa para diktahan. It’s her choice naman daw wala na kaming nagawa.
Nasa school kami ngayon gumagawa ng paper works namin. Malapit na kasi ang final exam kaya todo bigay na kami ng effort ngayon.
Kasama din namin si Jared na kasalukuyang gumagawa ng proyekto niya habang si Alexa ay nakatulala lamang. Nagkaroon ako ng pagkakataon na lapitan siya at kinalabit.
BINABASA MO ANG
Papansin Noon, Asawa Ko Ngayon (ATPT 2) Completed
Dla nastolatkówAlexa and Daryl are both college student now. How do they handle their relationship if many struggles is coming up on their way? Do they lived happily ever after? Highest rank: #552-teenfiction #237- poetry #237-comedy-romance #109-poetry #62-poetry...