-Тодорхой хэмжээний смат хэсгийг ташуу фонтоор бичсэн байх тул энэ сэдэвт эмзэг болон насанд хүрээгүй уншигчид ухамсартайгаар алгасан уншина уу!
____________________________________
++++++
Өглөө Хэмиг унтаж байхад хэн нэгэн биеэр нь гараа гүйлгэн энд тэндгүй үнсэх нь мэдрэгдэн сэртэл Жонгүүг шимсэн ором дээрээ үнсэж байв.
"Яаа, Жонгүгаа юу хийгээд байгаам бэ?"
"Чи намайг буруу дуудаад байна."
Нойрмоглон хэлэхэд нь Жонгүүг түүний эмзэг газарлуу нь няслан ёжлотол Хэми хавчиганаж эхлэв.
"Жонгүгаа унтмаар байна шдээ."
"Буруу байна." Жонгүүг өмнөхөөсөө чангаар няслатал Хэми дуу алдчихав.
"Би хэн билээ."
"Daddy"
"Зөв хэлсэн болохоор чамайг шагнанаа."
Жонгүүг инээмсэглэн үсийг нь илээд хацар дээр нь үнсэн уруулруу нь тэмүүлж байхдаа бэлэн болчихсон андыгаа бага багаар оруулж байлаа.
Үнсэлцэх явцдаа илүү гүн оруулан хөдлөж эхлэв. Үйлдэл бүрт нь аманд нь бөглүү гинших бяцхан охиноо харсан Жонгүүг хоолойг нь сонсохын тулд үнсэлтээ зогсоон хурдалж гарлаа.
"Daddy~...би..дөхөж байх шиг байна...мхх"
"Тэвчих хэрэггүй шүү за юу?"
Тачаадан дуугарах babygirl-ых нь хоолой улам чангарсаар шингэнээ гадагшлуулав. Харин Жонгүүг нилээн удаан хийсний эцэст тавин хажуугаар нь хэвтээд Хэмиг энгэртээ наан тэвэрлээ.
++++++
"Гайхалтай өглөө байлаа."
"Амьдралдаа өглөөг ингэж угтана гэж бодож байсангүй."
Хэми түүнийг тэврэн зүүрмэглэх бол Жонгүүг үсийг нь үнэрлэн хэвтэнэ. Удаачгүй хоёул гүн нойрондоо автсан байх бөгөөд үд өнгөрч байхад Жонгүүг босон сандарч эхлэв.
"Яаанаа Хэми босоорой. Одоо Гү эмч ирэх нь байна."
"Аав өнөөдөр ирэх юмуу?"
"Эмчилгээг өдөр болгон хийдэг болчихсон юмаа. Одоо яанаа бараг гадаа ирж байгаа байх."
Тэд сандралдан хувцсаа өмсөж байтал хаалганы хонх дуугарав. Жонгүүг Хэмиг өрөөндөө үлдээгээд амьсгаагаа даран хаалгаа нээтэл Намжүүн зогсож байв.
"Ахаа хүн айлгачих юм. Бас яах гэж ирээ вэ?"
"Чи бүр намайг хөөдөг болчихжээ."
"Үгүй ээ, зүгээр завгүй байсан юмаа."
"Намайг оруулахгүй юм уу? Чи юу хийгээд завгүй байдаг юм."
Намжүүн гарыг нь холдуулан дотогш ороод буйдан дээр суух бол Жонгүүг нүдээ гүйлгэн Хэмигийн эд зүйлс байгаа эсэхийг шалгана.
"Жонгүүгаа чи хүүхэнтэй цуг байсан юм уу? Өдрийн цагаар хэнтэйгээ жаргаж байсан юм бэ?" Намжүүн буйдангын хөлд байх хөхөвчийг байрьсаар асуухад нь Жонгүүг сандран очиж булаан аваад ардаа нууж зогсов.
"Чи ч завгүй байх нь аргагүй юм байнаа." Шоолонгуй хэлээд үсийг нь сэгсийлгээд гарах гэтэл Гү эмч ирэн хонх дарах нь тэр.
"Яаанаа Намжүүн ахаа туслаарай. Та энийг аваад дээшээ өрөөнд ороод байж байгаач гуйя."
"Юу вэ? Эмч чинь л байна шүү дээ. Яагаад сандраад байгаа юм."
"Дээр Хэми байгаа. Та дугай надад туслаадах л даа."
"Жонгүүг ч том болжээ."
"Ахаа!!!"
Жонгүүг уурлангүй хэлэхэд нь Намжүүн цочин өнөөх хөхөвчийг нь барьсаар унтлагын өрөөнд нь орж иртэл Хэми түүнийг хараад орилж гарав.
"Хэми тайвшир. Доор аав чинь ирчихсэн байгаа. Чимээгүй байгаарай за юу?" Амыг нь дарсан гараа аван хөхөвчийг нь гарт нь атгуулаад холдтол Хэми ичсэндээ угаалгын өрөөлүү орохоор явлаа.
____________________________________
-Күэ нээрээ Хэми минь дээ
