Гү эмч өглөө эрт гэрээсээ гарч нэгэн газраар дайрч зурагнууд аваад хорих газарлуу явав. Жонгүүгийн аавтай уулзан өнөөх зургуудаа өгөхөд хөгшин эрийн нүүрэнд инээмсэглэл тодорч нүднээс нь жаргалтай байгаа нь илт анзаарагдаж байлаа. Зурган дээр яг л 7 настай байх үеийнх шигээ баяртайгаар инээмсэглэх хүүгээ хараад хажууд нь зогсох хуримын даашинзтай бүсгүй дээр харц нь тогтон
"Таны охин Гү Хэми мөн үү? Их үзэсгэлэнтэй охин болж өссөн байна. Яг л ээж шигээ дулаахан инээмсэглэлтэй юм."
"Охин маань ээжтэйгээ тун адилхан, тэр хэргээс хойш дахиж уулзалдахгүй байх гэж бодсон ч бид учрах ёстой хүмүүс бололтой. Хоёр хүүхэд маань одоо цуг амьдрахаар боллоо"
"Хуримын хувцастай байх юм. Ууг нь Жонгүүг өчигдөр ирэхдээ сарын дараа хуримлана гэсэн юмсан"
"Жонгүүг ирсэн хэрэг үү? Та хоёр учраа ололцсон уу?"
"Хуримандаа урьж байхыг бодоход ааш нь зөөлөрч байгаа бололтой байсан."
Хүү нь жаргалтай байж мөн өөрийг нь уучилсанд туйлийн их баяртай байгаа бололтой огт инээмсэглэхээ болихгүй ярихад нь Гү эмчийн санаа амарч элдвийг ярилцсаар уулзалтаа дуусгав.
Эмчилгээгээ хийхээр Жонгүүгийнд ирэхэд багагүй хугацааны дараа охин нь хаалга нээлээ. Жонгүүгийн цамцыг өмсөж доогуураа нүцгэн нойрмогоороо байх охиноо харан зогсоход Хэми ямар хувцастай байгаагаа санасан бололтой гүйгээд явчихав. Гү эмч дотогш орон зочны өрөөнд сууж байтал Жонгүүг дээд давхраас бүсэлхийгээрээ алчуур уясаар бууж ирээд Гү эмчээс цочин золтой доош уначихсангүй. Гү эмч тэдний байгаа байдлыг харан инээмсэглэн толгойгоо сэгсрэхэд Жонгүүг хажууд нь ирээд
"Хадам ааваа, бишээ Гү эмчээ та буруугаар бодох хэрэггүй шүү. Өчигдөр бид болзоод...тэгээд...тэгээд шууд унтацгаасан ямар нэгэн юм болоогүй...бас та я..яаж ороод ирвээ"
"Би та хоёрыг унтсан уу? гэж асуугаагүй шүү дээ! Бас манай охин хаалга нээж өгөөд л би ороод ирлээ"
Гү эмч шоолон инээсээр хэлэхэд Жонгүүг ар шилээ илэн доош харан зогсоно. Харин Хэми дээд давхраас бүрэн хувцаслан бууж ирээд Жонгүүгийн байгаа байдлыг хараад гацаж орхив. Аавынх нь хажууд нүцгэн шахуу зогсох сүйт залуугаа харан хажуугаар нь гарахдаа нудран дээш гарахыг дохиод буйдан дээр ирэн суулаа. Жонгүүг хурдтай дээш гаран хувцаслаад бууж ирэхэд Гү эмч, Хэми тэр хоёрыг зэрэгцээж зогсоогоод
"Та хоёр сүй тавьсан хосууд гэдгийг би мэднэ. Хэрвээ хуримлах хүртлээ хамт амьдрахаар шийдсэн бол Хэмигийн зүйлсийг авчраад цуг бай. Харин хамт амьдах арай болоогүй гэж байгаа бол ингэж шөнө болгон алга болмооргүй байна. Ганц охиндоо санаа их зовох юм. Ядаж утсаар залгаад сүйт залуугындаа хонох ажилтай болчихлоо гээд хэлчихэж бай. Ойлгосон уу?"
"Ааваа би хэзээ шөнө болгон..."
Хэми аавынхаа үгийг мушгихад Жонгүүг дундуур нь орж ирээд
"Ойлголоо Гү эмчээ"
"Чи өмнө нь хэлсэн шигээ 'Хадам ааваа' гээд дууд. Тэр нь илүү дотно сонсогдох юм байна"
Гү эмч босон Жонгүүгийн мөрнөөс базлан аваад үүдний хэсэгт очин гутлаа өмсөнгөө
"Өнөөдөр эмчилгээнээс чинь чөлөөлж байна. Харин орой хамтдаа хонохоор болвол хэл дуулгаарай." хэмээн шоглосоор гарав.
Жонгүүг Хэми хоёр сая л нэг амьсгалаа авах шиг болж нэгэнрүүгээ харахад Жонгүүг Хэмиг тэврэн аваад
"Хадам аав бараг өөрийнхөө амаар өнөө шөнө хамт хийх зүйлээ хийцгээ гэх шиг боллоо. Юу гэж бодож байна оройн хоолны өмнөх..."
"Санасны ч хэрэггүй" Хэми ийн хэлээд буйдан дээр суун кино үзэхээр болтол Жонгүүг хорноор инээмсэглэн
"Чи л намайг ийм зүйл хийхэд хүргэлээ шүү" хэмээн бувтнана.
Удаачгүй Жонгүүг хоёр аяга жүүс попкорны хамт барин ирээд хажууд нь суув. Хэми юу ч бодолгүй жүүснээсээ балгахад Жонгүүг инээмсэглэн попкорноо иднэ. Киногоо үзэж байтал Хэмид танил мэдрэмж төрөн бие нь халуу оргиж тогтож суухад хэцүү болох нь тэр.
"Яасан babygirl, яагаад сонин царайлчихав."
Жонгүүг Хэмигийн нүүрлүү ширтэн асуухад
"Би зүгээрээ, зүгээр л жоохон халууцаад..." Хэмиг үгээ дуусгаагүй байхад Жонгүүг үнсээд
"Одоо халууцаж байна уу? Эсвэл намайг хүсэж байна уу?" Хэми Жонгүүгийн хэлсэн зүйлсийг сонсоод бүх зүйлийг мэдэн
"Чи ингэсэн байхнээ, Жон Жонгүүг"
"Үгүй ээ! Daddy гэж дууд хонгор минь" Жонгүүг Хэмигийн өвөр дээрх дэрийг аван чулуудаад түүнийг хойш хэвтүүлэн шунаглан үнсэнэ.
____________________________________
