Oceana - deel 1

Uit het verleden (4)

Lieve Luce,

Ik heb je beloofd te schrijven, en een Areliaan komt altijd zijn belofte na. Hoe gaat het? Ben je goed aangekomen?
Mijn ouders waren behoorlijk bezorgd, maar gelukkig niet boos. Ik heb geen zin in nog een keer een decennium huisarrest.
Je zult vast binnenkort een bericht zien in de kranten, maar Arelia heeft officieel de oorlog verklaard aan Werlyt en al zijn bondgenoten. Ik kan je geen details geven over de aanvalsstrategieën, maar we zijn druk bezig. Dunlyt maakt overuren. Ik ben bang dat hij zich overwerkt en als het er echt op aankomt niet fit meer is en fouten maakt.

Weet je al wat Cimora gaat doen? Als eerste in lijn zullen ze je het vast snel vertellen.
Arelia en Cimora zouden hun krachten kunnen bundelen en Werlyt onder de voet lopen, voordat het weer op een grootschalige oorlog uitdraait.
Heb je al nieuws ontvangen uit Irkano en Tymìro? Mijn oom heeft ons geschreven: hij wil neutraal blijven. Het was geen directe aanval, aangezien ze nog geen kan hebben gekozen in een 'onbeduidende en nietszeggende oprijzing van opgeblazen kippen met egocentrisch narcisme', zoals hij het zo aardig zegt.
Tymìro heeft nog niets van zich laten horen. Dunlyt denkt dat zij zich achter Werlyt zullen scharen. Werlyt is maar een graafschap, geen op zichzelf staand koninkrijk. Zonder de steun, of minstens goedkeuring, van Tymìro zou het dit niet kunnen doen.

Schrijf me alsjeblieft snel terug. Mijn ouders maken me gek.

Liefs,
El

***

Lieve Luce,

Is mijn vorige brief niet aangekomen? Ik heb nog geen antwoord van je gekregen. Als er iets anders speelt, kun je het me altijd schrijven. Dat weet je toch?

Mariëtte gaat binnenkort weer op reis. Door Interdimensia! Ze is niet meer uit te staan, Luce. Ze gedraagt zich alsof ze de belangrijkste persoon op Teron is. En ze praat de hele tijd over haar o-zo-geweldige reis. Wat moet ik doen?
De reden van haar reis is echter minder leuk: een huwelijksbezoek. Ja, je leest het goed: Mariëtte de Eeuwige Vrijgezel gaat trouwen! Eerst kon ik mijn oren ook niet geloven, hoor, geen zorgen.
De ongelukkige is een of andere edele uit Holmon. Zijn vader is daar de graaf. Geen idee wat Mari in hem ziet, maar dat is haar probleem.

Nu over een minder leuk onderwerp: de oorlog. Ik vraag je opnieuw, als goede (en bezorgde) vriendin: wat gaat Cimora doen?
Dunlyt is ongerust. Hij vermoedt dat er een spion onder ons is. Hij weigert me te vertellen waarom hij dat denkt, of wie hij verdenkt. Ik hoop dat hij hem pakt, voordat er ongelukken gebeuren.

Schrijf me.

Liefs,
El

***

Lieve Luce,

Wat is er aan de hand? Ik weet zeker dat mijn brieven zijn aangekomen. Waarom antwoord je me niet?
Is er een probleem? Gevaar? Wat dan ook, laat me je helpen! Ik maak me zorgen.
Schrijf me, alsjeblieft. Zo snel mogelijk, als het even kan.

Liefs,
El

***

Lieve El,

Het spijt me dat ik zo lang niet geschreven heb. De bewaking van ons kasteel is verdriedubbeld en alles wordt veel strenger gecontroleerd. Tot nu kon ik er geen brief langsheen smokkelen.

Mijn ouders zijn gek geworden. Ze hebben al onze zieners geëxecuteerd, nadat ze hun de uitkomst van deze oorlog niet konden voorspellen. Mag ik je eraan herinneren dat ze dat meestal niet kunnen? Met zoveel verschillende mogelijkheden is de toekomst één groot mysterie.

Met mij gaat het naar omstandigheden goed. Alle kleine onzinbals in de omgeving zijn afgelast, dus mijn stemming is vrij laag. Ik verveel me te pletter. Het enige entertainment is de muziek van het orkest en de barden. En na een paar weken gaan die toch weer vervelen. 'Het meisje in de bergen' komt me de neus uit en als ik nog één keer 'De draak van Danteryt' hoor, sla ik alle luiten in het kasteel kapot.
Maar aangezien ik nog niet gevangenomen of dood ben, gaat het prima met me.

Interdimensiona? Mari is daar al twee keer doorheen gereisd! En jij nog nooit. Oneerlijk. Aan de andere kant begrijp ik het ook wel, het is een hele eer om een afgezant van Teron te mogen ontvangen. En zij heeft de hoogste status van iedereen die gemist kan worden.
Over de trouwerij: liefde is liefde, El. En die kan soms uit onverwachte hoeken komen. Accepteer het zoals het is.

Die spion klinkt niet al te goed. Ik zou maar uitkijken en niemand vertrouwen.
Helaas kan ik je niet vertellen wat Cimora's volgende stap is. Ik denk niet dat mijn ouders het zelf weten. Zoals ik al zei, ze zijn een beetje doorgedraaid.
Als ik meer nieuws heb, schrijf ik je. Beloofd. En voor een Cimoraan zijn beloftes heilig.

Liefs,
Luce

***

Lieve El,

Eerst het goede nieuws: ik ben nog niet dood! Yay voor mij!

Het slechte nieuws: mijn ouders hebben besloten dat het niet meer veilig is voor mij, als hun enige troonopvolger, om in Teron te blijven. Raad eens wie er naar één of andere stomme dimensie ver weg gaat? Deze geluksvogel!
Ze zijn er nog niet helemaal uit waar ik naartoe moet: een Aardse dimensie of toch Aphyton. Wat moet ik doen? Ik been zéér wanhopig.

Liefs,
Luce

***

Lieve El,

Mijn ouders hebben een keuze gemaakt: Aarde, derde tijdlijn, Frankrijk, 1710. Ik heb wat informatie opgezocht, en wat blijkt: bals zijn daar echt heel populair. Ik verblijf bij de koning zelf, en de Wever maakt nu een heel assortiment tijd gerelateerde jurken voor me. De jurken... die zijn echt geweldig, El. Niet zo goed als die van ons, maar ze hebben nog steeds klasse en stijl.

Ik weet niet of ik je daar kan schrijven, maar ik zal het proberen. Als het niet zo is, word dan niet ongerust.

Liefs,
Luce