Unfixed Heart (Heart Series 1)

23☁️

SAM

Maaga akong gumising para bisitahin si Kuya. Dahil 9:00 pa naman ang pasok ko ay makakadaan pa ako doon.
Nagpahatid ako kay Tatay Aloy, wearing my uniform para diretso na ako sa University pagkatapos.

I put down the flower in the side..Nagsindi din ako ng kandila.At pinagmasdan si Kuya..

Stephen Margus S. Rochford

"How are you? Bratty is here." I smiled.

Matagal na din ang huli kong pagbisita kay Kuya.

"Kuya, gusto ko ng sumaya.. Is it okay to you?"

I wiped my tears and smiled again.

"Look at me now, Kuya. I'm so independent na.. I can cook now. I can clean my room. I learned how to wake up early. I don't buy branded bags anymore, though Mom always gave me. Im always using the last bag you gave to me..My one last one memory of you.. Kahit luma na iyon at wala na sa uso iyon pa din ang paulit ulit kong ginagamit, kasi yun sayo. Galing yun sa the best Kuya ko.. " kwento ko.

Naalala ko kung paano ako ipagluto ni Kuya ng breakfast. Kung paano niya ako buhusan ng tubig sa tuwing ayaw ko pang bumangon. Kung paano siya napipilitang bilhan ako ng bag just to make me happy. Kung paano niya ako pagalitan sa tuwing makalat ang kwarto ko.

"Kuya, gusto kong sabihin sayo kung gaano kita kamahal. I'm so thankful that you are my Kuya. I will treasure your memories in my heart. I will never forget you. But I have to move on in another happy life, Kuya.. Will you support me?"

Patuloy ang pagbagsak ng luha ko sa tuwing naalala kung paano nawala si Kuya, si Caleb, si Mom and Dad.. Kung paano nagbago si Marga. Kung paano ako naging si 'Sam'.

And yes I turned myself into 'Sam' na super opposite ni Marga.

Marga was a spoiled brat and maldita. Malakas siya, kaya niyang lumaban kahit kanino. Wala siyang pakielam sa ibang bagay o sa isang tao.. Masayahin siya, makulit at pasaway lalo na kay Kuya Margus. Wala siyang tinatagong nararamdaman, masira man ang bag niya iiyak na siya kina Yuna at Miyeon. Alam ng lahat ang problema ni Marga.

But Sam?

Mapanggap si Sam eh.. Malakas siya sa labas pero ang hina hina niya sa loob..

"Should I stop pretending now? Should I bring back the old me? Should I forgive Caleb now? Lagi mong sinasabi noon na dapat kung may samaan kami ng loob sa isa't isa dapat ayusin namin iyon kaagad, pero ngayon kasi ang hirap hirap. He left me at the time that I just need him the most. Bigla na lang siyang nawala. Is it because he is the most coward and cold person? "

Caleb. He's my only cousin. My Dad is only child. And my Mom have only one brother, Caleb's dad. Si Caleb lang ang nag-iisa kong pinsan. Our genes are not that big and many.

Caleb is a coward boy yet cold. He always act like ice but I know he is a little coward boy inside.

"I miss Caleb to be honest, Kuya. Oo, naiinis ako sa kaniya pero iniisip ko din minsan, what if I just forgive him?" pagpapatuloy ko.

"Forgive, Forget and Move on. I think it's time to do it now."

Tumayo ako at muling pinagmasdan si Kuya. Kuya's body was cremated, after I woke up in the hospital I just saw his ashes in a little jar.

"Kuya, always remember that I love you so much. You are the best, Kuya!" umiiyak kong sabi.

"I have a man now, Kuya. And I'm thinking living my life in happiness with him.."

Tumingila ako sa langit and then I closed my eyes.

"I love you too, brat."

"Clean your room now, Margaret!"