Chapter 23: Hindi
Azi's POV
I decided na huwag munang pumasok sa school. Dammit! I'm very mad!. Janh Edward is really different from Efraim!. Good thing there is hindi narinig ni Maxine ang pinag-usapan nila sa loob ng room na iyon. Damn that Edward?
"Efraim, I'm sorry pero hindi ko hahayaang saktan lang ng kakambal mo ang babaeng iningatan mo" pag-kausap ko sa sarili
Kailangan ko lang balaan si Maxine, she really needs to avoid Edward!. Ano ba talagang gustong mangyari ni Edward!?
Napatingin ako sa wall clock ko. It's 2:30pm, maya-maya'y lalabas na si Maxine. It's better siguro kung magkita kami after class. Kinuha ko ang cellphone ko at i-tinext si Maxine.
Hey, Max can we meet after your class?
Maxine's POV
I'm on my way papunta sa comfort room ng biglang tumunog ang cellphone ko. Si Azi ang nag-text. Hindi ko na siya nakita sa school ah.
Hey, Max can we meet after your class?
Anong pakana nito?
Hm, sure. Text me kung saan :>
Reply ko sa kanya. After, dumiretso ako sa comfort room. Narinig ko ang usapan ng mga babae. Hindi ko nalang inintindi at pumasok sa unang cubicle.
"Alam nyo, sino ba yung nililigawan ni Edward?" Dinig kong tanong ng isang babae
"Ah, yung girlfriend ni Efraim" sagot naman nu'ng isa
"Ayon that girl, I don't like her. She's really pakipot. Imagine? Nililigawan na ayaw pa"
"Eh girl, mali naman kasi talaga. Kakamatay lang ni Efraim, what do you expect? Hindi ganun kadali ang kalimutan ang pinagsamahan nila" sagot nu'ng isa
My brows furrowed. What the hell are they talking about?. Hindi ba sila tinuruan ng manners?. Tsk. Nakayukom ang kamao ko at lumabas ako ng cubicle, sinadya kong ibalibag ang paraan ng pagsasara ko noon at dumiretso sa lababo para maghugas. Nadatnan ko roon ang dalawang babaeng nagpapaganda na kanina lamang ay pinag-uusapan ako. I watched them in the mirror while I'm washing my hands.
"Hindi ba kayo tinuraan ng manners?" Tanong ko habang nakatingin sa salamin
Bahagyang napatawa ang babaeng naglalagay ng lipstick ganu'n din ang babaeng nagsusuklay ng buhok. Umayos ng tayo ang isa at inilagay sa pouch ang lipstick niya tsaka ako hinarap.
"Why? Is it wrong to state a fact?" Tabong niya sa akin. Napangisi ako
"Excuse me?. You call that as a fact?, For your information. Hindi ako nagpapakipot" matapang kong sagot sa kaniya.
"Ow really? So bakit ayaw mong sagutin? Kung ako sayo sasa—"
"Pero hindi ka ako. So don't you dare dictate me kung ano ang dapat kong gawin" putol ko sa sasabihin niya at dire-diretso sa paglabas ng comfort room.
Nang makarating ako sa tapat ng classroom ko, umayos ako ng tayo at huminga ng malalim. Nakita ko ang mga ka-grupo ko na gumagawa ng group presentation. Nakarinig ako ng pagtikhim sa aking likod kaya napalingon ako. Si Denver.
"Yes?"
Umiling-iling siya at may inilahad mula sa kaniyang likod. Napagtanto ko na isa iyong bulaklak.
"Really Den?" Napangisi ako "Oras ng klase tapos nakuha mo pang dumayo rito to give that thing?" Sarkastiko kong saad
He just shrugged his shoulders "Wala eh, napag-utusan lang" aniya at mas inunat ang braso para iabot ang bulaklak
BINABASA MO ANG
I Met the Player(Love Series#1) UNEDITED!
RandomLove series#1 Iisang tao na mabubuhay sa dalawang katauhan, kailangan mo ng magising sa katotohanan, kailangan mong maibalik ang iyong nakaraan para malabanan ang taong puno't dulo ng lahat. Kailangan mong saktan ang mahal mo upang magbayad ang kasa...