Mafia Queen Meet The Four Heart Throb (UNDER EDITED)

CHAPTER 49: WHO'S WHO

ACE'S POINT OF VIEW:

Nakatingin ako sa kaniya habang kumakanta siya, kitang kita ang lunkot sa kaniyang mga mata. Hindi ko alam dahil ang demonyong pagkatao niya may tinatago palang anghel sa kaloob looban, pero isa lang ang alam ko..

'Naawa ako sa kaniya'

Habang sunod sunod ang pagtulo nang kaniya mga mata naka pikit lang siya, habang tumutugtog nang kanta.

'Napaka emosyonal naman nang pagkanta niya'

Habang tinitignan ang mga pagkanta niya bigla nalang tumibok nang malakas ang puso ko, hindi ko alam pero hinayaan ko lang ito.

Tinignan ko ang kabuunan nang kaniyang mukha ay dun ko lang napagtanto na napaka inosente pala niya, pero demonyo ang pagkatao.

Nang matapus siya sa pagkanta ay pinahid niya ang mga luhang kanina pa pumapatak at sa pagkakataung yun nakatingin na siya sa akin.

'Ang bilis nang tibok ng puso ko'

Hindi ko alam pero ang mukha niya ay subrang awa pero pag sa mata ka ay sinasabi niyang... WAG MOKONG KAAWAAN

Nginitian ko lang ito at pumasok dun niya naman niligpit ang gitarang gamit niya sa pagtugtog.

"Anong ginagawa mo dito?," Tanong niya nang maka upo ako sa tapat niya.

"Napadaan." Sagot ko habang naka tingin sa kisame.

"Napadaan?.. ganiyan ba ang napadaan?,"

"Alin?,"

"Napadaan? O sinadyang dumaan?," Tanong niya kaya tinignan ko siya.

"Binibiro mo ba ako? Hahahaha bakit ko naman sasadyain?,"

"Para makita ako." Deretsong sabi niya.

Gulat akong napatingin sa kaniya dahil sa sinasabi niya at dun naman bumilis ang pagtibok nang puso ko.

"Nagpapatawa kaba? Para makita kita? No way!!"

"So bakit ka nandito?,"

"Ikaw lang ba ang pwedeng pumunta dito? Music Hall to! Hindi ito sayo."

"Whatever Alas!" Irap na sabi niya kaya kunot noo akong tumingin sa kaniya.

"Anong alas?," Takang tanong ko.

"Alas in tagalog sa pangalan mo."

"Tch."

"Wag mong sabihin hindi mo alam?,"

"Alam ko! Stupid!"

"Wooow.. ako pa talaga ang stupid!."

"Ewan ko sayo." Sagot ko habang hindi na tumingin sa kaniya.

Ilang minuto kaming natahimik dahil hindi namin alam kong ano ang sasabihin, minsan ang gusto naming mag salita kaso pipigilan lang namin.

"Minion." Pagtawag ko sa bansag ko sa kaniya.

"Hmm?,"

"Pag nahanap niyo na kong sino ang may gawa nang pangyayari.. pwede bang sabihin niyo sa amin."

"Bakit naman?,"

"Para makatulong kami."

"Hmm.. Okay, wala namang mawawala eh."

"Thanks."

"Tsk."

Hindi ko alam kong bakit ganito ang nararamdaman ko, bakit malakas ang tibok ng puso ko.