𝐀𝐥𝐥 𝐎𝐟 𝐌𝐞 ☘︎ 𝒋𝒋𝒌

19. " Kan ağlayan mutluluk gözyaşı "

Her hikayenin sonu mutlu sonla bitmezdi

Gözyaşım ilk defa mutluluktan akarken böyle devam edicek mutlu olurken akıcak sandım

Ama yalanmış meğersem daha kötü anlarımda akıcak gözyaşlarımın hazırlığıymış

☘︎

O günden sonra jungkook'la evlilik hazırlıklarına tutuşmuştuk. Aynanın karşısında gelinlikli halime bakıyordum. Gelinliğin iki tarafından tutup, pencereye doğru yürüdüm. Dışarda basın ve elinde army bomb olan bir sürü army vardı. Titreyen ellerimi durduramıyordum. Yatağa yavaşça otururken, kapı yavaşça aralandı.

" tatlım gelebilir miyim? "

Makyajımın akması umrumda olmadan, sessizce ağlamaya başlamıştım. İçimden aniden firar eden hıçkırıkla, jungkook tekrar seslenmişti. Bu sefer geri dönüşüm yoktu, içeri girmiş ve bana endişeyle bakmıştı.

" güzelim niye ağlıyorsun mutluluktan değil mi kıyamam sana ben "

Yüzümü elleri arasına alıp, baş parmağıyla gözyaşlarımı silip, kafamı göğsüne bastırdı.

Mutluluk değildi ki

Ayağa kaldırıp, bana tekrar sarılmıştı. Kafamı eğip, gözlerinden kaçınmıştım. Odayı terk ettiğinde, aynanın önüne tekrar geçtim.

" üzgünüm sevgilim b-ben üzgünüm "

Banyoya sabah giydiğim kıyafetlerimi alıp, girdim. Üstümü değiştirip, maske ve şapka taktım. Yapamazdım, hazır değildim, ben bu kız değildim, onu terk ederek kariyerine hasar vermiş oluyordum, bir yandan telefonumu denize fırlatıp, terk ettim bu şehri,

Sadece bu şehri değil, ardında bıraktığım aşkımı, dostlarımı bıraktım. Bindiğim uçakla indiğim, tek yer Amerika olmuştu..

Kalbimide bıraktım. Orda orayı terk etmemin sebebi asla onu sevmemem değildi.

" sebebi asla mutlu olmayacağımızdı "

☘︎

Herşeyi geride bırakmış, doğduğum ülkede yaşamaya 2 yıldır devam etmekte olup, aynı zamanda ülkemin en iyi fotoğrafçılarından biri olmuştum. Yudumladığım kahvemi masaya koymuş, dergimin diğer sayfasını çevirmiştim.

Tanıdık çoktu ama kimse koredeki kadar yakın değildi, ünlüydüm ama yalnızdım.

Dergiyi bardağın altına sıkıştırıp, güneş gözlüğümü takıp, hesabı ödemiştim. Yarıda bıraktığım kapıyla, çıkıcağım sırada, gözlerim büyük ekranla buluşmuştu..

" ünlü kpop grubu Bts bilboard ödülleri için tekrar Amerika'ya geldi havaalanında yakalanan grup bu sabah saatlerinde görüntülendiler tarzlarıyla ön plana çıkan idoller göz kamaştırıyordu adeta ...."

Bir an gözyaşım firar etmişti gözlüklerimin içinden, jungkook hâlâ çok yakışıklıydı. Beni görsede tanımazdı, saçlarım eskiden koyu kahverengi, upuzundu, şimdiyse kül rengi, küt saçlarım vardı. Giyim tarzım artık daha spordu, eskiden topuklu giyen ben, şimdi sadece spor ayakkabıyla geziniyordum.

Kore'deyken kilom 54 civarlarındaydı. Şimdiyse 43 kiloydum, bir tek görünüşüm değil, karakterimde değişmişti, eskiden sempatik, tatlı kız yoktu, artık soğuk, disiplinli, gözü havada biri vardı. Arabamın üstünü açıp, şirkete sürdüm..

"montaj ekibini ayarlayın sonra gelip fotoğrafların çıktısını alıp eksiklerini haber edicem"

Merdivenlerden inerken, elimdeki manken fotoğraflarını inceliyordum. İlki kötüydü, pozu içime sinmedi. İkinci fotoğraf iyiydi, çantama atıp koridorda yürümeye başladım.

" bayan sandra "

Çalışanlardan birinin seslenişiyle arkama döndüm.

" yeni bir dergi çıkıcak dergi bilboard dergisi olucak ve kapakta BTS' in fotoğrafı olması isteniyor sizin çekmeniz istendi onay veriyim mi? "

2 yıl sonra tekrar karşılaşmak, bu Jeon Jungkook için bir trajedi olucak gibiydi ama aslında asıl trajedi olan, benim terk ettiğim nişanlımın, fotoğrafını çekicek olmamdı.