𝐀𝐥𝐥 𝐎𝐟 𝐌𝐞 ☘︎ 𝒋𝒋𝒌

29. " Hafıza kaybı "

" hayır sana daha yeni kavuşmuşken tekrar kaybedemem buna asla izin vermem !!! "

Titreyen ellerimle kucağıma aldığım bedenini, arabama yavaşça koyup, hızla arabayı hastaneye sürdüm olamazdı, onu tekrar yaklaşmışken son öpücüğü olmasına izin veremezdim. Yaşlar yanaklarımdan akarken, kan olan ellerimi umursamadan direksiyonu tutuyordum. burnundan gelen kanlar elime bulaşmıştı.

Arabayı acile sürmemle bağırdım sedye için hızlı adımlarla geldiklerinde, doktora olanları anlattım. Sedyeyi ameliyathaneye kadar getirdiğimde, doktor omzundan tutup, beklememi istedi. Ellerimi saçlarıma daldırıp, yere çöktüm. Dizlerimi kendime çekip, şiddetle ağladım. O sürede üyelere titreyen elimle mesaj atmıştım......

☘︎

2 saat olmuştu, üyeler benim gibi perişandı, duvarlara yumruk atmaya başladım.

" NEDEN !! BU BIR KADERMİŞ GİBİ TEKRAR
EDIYORDU "

Hastanede bekleyen şimdi ben olmuştum. Suga hyung aniden omzumdan tutup, bana sarıldı. Aniden ameliyathaneden hemşire çıkmasıyla hepimiz dolmuştuk.

" kanı 0 rh pozitif biri lazım acil "

Dediğinde direk suga hyung atıldı. O kan için işlemleri yapmaya gitmişti. Bense işe yaramazın teki olarak, yere çökmüş, bir halde ağlıyordum.

☘︎

Aradan geçen 1 saatin ardından, neyseki doktor çıkmıştı, hayır olamaz değil mi ? Ölemez, doktor üzgün bir biçimde bize doğru geldi.

" noldu söyleyin yaşıyor diyin "

" yaşıyor korkulucak bir şey yok ama- "

Hepimiz telaşla ve umutla ona bakarken vücudum kasılıyordu.

" tümörün baskısı nedeniyle hasta hafıza kaybı geçiriyor kalıcı mı veya geçici mi bunu zaman göstericek aynı şekilde uyanmasını bekleyeceğiz izninizle "

şok yaşıyordum, gözyaşlarıma yenileri eklenirken, duvara sert bir yumruk geçirdim.

" UNUTAMAZ BENİ UNUTAMAZ BİZİ UNUTAMAZ "

tekrar vurmamla elim kanlar içinde kalmıştı. İçim acıyorken bu acıyı hissedemiyordum bile
üyeler koşarak yanıma gelip, elime pansuman yaptırmışlardı. O sırada da sakinleştirici iğne vermişlerdi.

☘︎

Kook başka bi sedyede sakinleştiricinin etkisiyle uyuya kalmıştı. Sandra ise uyuyor, uyansada her şeyi unutmuş olacaktı.

Suga doktorun yanına gitmiş ve sandranın yanına gelmişti. Boğazını temizleyip, söyleyeceği şeyleri toparlıyordu. Elini tuttu sandra'nın,

" jungkook sakinleştici verildiği için uyuyor bense içimde sakladıklarımı sana açıyorum şimdi uyanacaksın ve hiçbirşey hatırlamayacaksın bunu bildiğimden yanına geldim kardeşim seni severken aynı şeyleri bende hissetmeye başlamıştım bana neden yardım ediyorsun demiştin işte sebebi buydu sandra benimle olamazdın ama kook'la olursan mutlu olucaktın sevdiğim kızı başkasıyla görmeye boyun eğdim üzgünüm seni sevdiğim için... "

Yaşlar yavaşça akmıştı yanaklarından, elini tutarken diğer eliyle, yanağını okşadı sandranın, yavaş adımlarla kapıya yürüdü. Son kez ona baktı, tam kapıyı açıyordu ki.

" neredeyim ben ? "