BE WITH SB19 SEJUN (Completed)

Kabanata 20

Kabanata 20

Matapos nung pagbisita ko kay Sejun nung gabi na 'yon ay nakiusap agad ako sa head nurse na ilagay ako sa kwartong iyon at ako na ang magmomonitor. Nakiusap talaga ako na ako na ang totoka doon.

“Are you a fan?” the head nurse asked. I shook my head. Of course, I won't say yes.

“No ma'am. It's just that, well... I just want to help my colleagues to lessen their loads, ma'am.” I explained.

Tinaasan niya ako ng kilay. “But they are not overloaded. Actually, you're the one who overworked yourself here. Hazel, you're one of the most efficient nurses here. The one from room 838 is a VIP, you need to check him thoroughly.”

“Yes ma'am. That's my point, I want to show them how efficient nurse I am here.” grabe talaga yung pagcoconvince na ginagawa ko. “Well, aside from that they're also Filipinos. It'll easy for us to communicate, right ma'am?”

The Head nurse nodded. “Well, you got a point.” She paused for a minute and then took a deep breath. “Okay fine! I'll talk to Dr. Smith regarding this one since he's his doctor, 'kay?”

Pigil na pigil ang pagngiti ko. Yes! Yes! Yes! Gusto kong tumalon sa saya pero nanatili akong nakatayo at nagmukhang maayos. “Thank you, ma'am! I promise I'll do my very best! Thank you so much!”

She smirked. “Well, you're one of the best nurses here so this is the least thing I can help for you,” she said. “Just do your best huh? He's a VIP.”

Buong araw ko sa ER ay masiya ako dahil ito na ang huling araw ko dito at si Sejun na ang babantayan ko sa mga susunod na araw o linggo. Araw-araw ko na siyang makakasama habang nagpapagaling siya dito sa US.

Kanina nakasalubong ko si Justin at nginitian niya ako. Nagkaroon din kami nang panandaliang pag-uusap.

“How are you, Hazel. Have you visited kuya Sejun na ba?” he asked. Napatingin ako sa bitbit niyang supot ng pagkain galing sa isang fast food chain. Mukhang napansin niya ata iyon. “Oh! Don't worry it's not for Sejun. Para ito kay Ken at Josh.”

Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya. “Well, I visited him secretly yesterday.” sagot ko sa una niyang tanong. “I'm good by the way, how are you?”

“I'm good—” hindi niya na natapos yung sinasabi niya nang biglang magring yung phone niya. Agad niya akong tinalikuran para sagutin ang tawag. “Okay, okay. Sige, I'm on my way!" sabi ni Justin.

Nang maibaba niya ang tawag ay agad siyang humarap saakin. Ngitian niya ako, as always, ganyan ka polite si Justin. “Uhm. Hazel, mauna na pala ako. Hinahanap na ako nila Ken at Josh eh, yung pagkain kasi nila..."

I nod. "Yeah sure sure, go ahead. See you nalang ulit! Ingat!"

Agad tumalikod si Justin at naglakad na papalayo saakin. Mukha talagang hinahanap na siya dahil binilisan niya ang paglalakad.

Natapos ang shift ko ng medyo maaga. Dumaan ako saglit sa kwarto ni Sejun pero ngayon ay hindi na ako pumasok. Syempre bumungad saakin yung dalawang maskuladong gwardya niya. “Good morning ma'am. Aren't you going inside?” tanong nung striktong guard nung nakaraan.

I shook my head. Hindi muna ako dadalaw ngayon at baka malaman ito ng head nurse at mabulilyaso pa ang plano ko. "No... I just want to see if his okay, and it looks like he's with his team right now."

Totoo, pagkasilip ko andoon ang buong grupo niya. Mukhang sila ang magbabantay ngayon kay Sejun.

Habang papauwi ako ay halos di mawala ang ngiti sa mga labi ko. Bukas, ako na ang mag-checheck sakaniya. Napag-alaman ko din na ginawa pala akong personal nurse niya. Nagrequest pala ang management ng personal nurse na pwede daw nilang madala sa Pilipinas. Balak na daw kasi nilang umuwi pagkatapos ng dalawang linggo.

Ang daming nangyare ngayong araw. Marami akong nabalitaan. Paglipat ko bilang personal nurse, pag-uwi sa pilipinas, improvement kay Sejun...

Pabukas na ako ng pintuan nang bilang magdilim ang paningin ko. “Shit."

Napapadalas na ang pandidilim nang paningin ko, siguro gawa ito ng pagod sa hospital.

Napahigpit ang hawak ko sa doorknob ng pintuan. Kasabay ang pagkirot ng ulo ko.

Hala anong nangyayare saakin.

Unti-unti akong walang naramdaman... Hanggang sa nilamon