AŞKIM #Wattys2015

İNAN BANA

Arkadaşlar bu bölümler genelde Güneşin ağzından oldu. Fakat en yakın zamanda Öyküden devam edicez. Ana karakter o çünkü :)    Bu arada yeni karakter eklemeyi düşünmüyorum pek. Ama yinede olabilir ;) Sizi seviyorum <3 Bu bölümüde uzun yapmaya çalışıcam.

Güneşin ağzından

Onu dinlemek istemiyordum.Ne açıklaması olabilirdi ki?

Ama dinlemeliydim. En azından affedebilirdim değil mi? Ben düşüncelerle boğuşurken Kerem lafa başladı.

- Güneş sakın gitme. Ben sensiz yapamam.  dedi.      Tabi canım bende yedim. Orda yiyişiyordunuz ya. Tabi bunları içimden söyledim. Sonra devam etti.

- Bak sen ne gördün, ne aldatması bilmiyorum ama. Düşündüğün gibi değil. İNAN  BANA.

- Bende yedim Kerem. Çocuk kandırma burda. O kızla resmen yiyişiyordun ya hemde benim evimdee. İnanamıorum sana. Daha ne açıklaman  olabilirki ? Artık ağlamaya başladım. Bunu oda fark etti ve hemen lafına devam etti.

- Sen gerçekten bukadar mı güvendin bana? Ha? Bu kadar mı inandın bana Güneş? Biz senin evindeydik evet. Ama sana süpriz olsun diye annenlerden izin alıp evinizi süsledik. O kızda benim kuzenim. Tamam mı? Sadece yardım istedim ondan oda seve seve kabul etti. Sonra yeni geldiği için özledim onu. Ve gelince Şebek diye birbirimize sarıldık. Sadece bu kadar. Ama asıl ben inanamıyorum. Bana güvenmediğin için Güneş.

Ben ağzım açık ona bakarken. Anladım hatamı tabii hemen kendimi toplayıp söze başladım.

-Gerçekten mi? Bak bilmiyordum. Sadece yanlış anladım. B- be-ben çok özür dilerim aşkım. Gerçekten çok özür diliyorum. Dedim ve ona sarıldım. Oda bana sarıldı. Bidaha hi birbirimizi bırakmıcağımız adına söz verdik.  O sırada Öykü lafa atladı. Ayy ben unuttum onu ya.  Çok da özledim. Gerçekten çok pişmanım her yaptığımdan. Ben bu kadar değişemem. İnsanlara güvenirim. Kolayca. Neyse şuan Öyküye koşturup sarıldım.

- Canım senii çok özledim. Seni kırdığım için özür dilerim. Gerçekten beni unuttun sandım. Korktum. Ve sinirlendim. Seni kaybetmek istemiyordum. Affettin mi beni?   Oda ağlıyıp başını olumlu anlamda salladı. Oda sarıldı bana. Gerçekten özledim.

1 yıl önce.....

Depresyondaydım. Biricik aşkımdan ayrılmıştım. O kişi de Berkay oluyordu. Sebep ise kıskançlık, anlaşılmazlıklar. Fakat yine yanlış anlaşılmaydı. Yeter artık!! Bu sırada kapı çalmıştı. Annemler bir kaç günlüğüne iş için biryerlere gitmişlerdi. Bu demek oluyordu ki ben açıcam. Off 2 kat incem yaq. Ama ben evde korkmuyordum hiç.  Fakat bu alacaklı gibi çaldığı için tırstım.  Ve Güneş diye bağırıyordu biri. Berkay dır diye düşündüm. Ama sonra ayrıldık  niye gelsin diye düşündüm. Sonra kapıyı açtığımda Berkay vardı. ' Noldu ne işin var burda '  bakışımı attım. Oda umursamaz tavırlarla içeri geçti. Konuşma gereği duyunca

-  Güneş seni çok özledim.  Seni kırdığım için özür dilerim. Gerçekten beni unuttun sandım. Korktum . Ve sinirlendim. Seni kaybetmek istemiyordum. Affettin mi beni?

 Bende onu o kadar özlemiştim ki. Tam 1 hafta. Evet üşenmeden saydım.  Ağlıyordum ben. Affetmek istiyordum. Ama kararsızdım. Herzamanki taktik olan ; kalbinin sesini dinle kuralını uygulayıp:

- Peki. Tamam. Affettim .Kaybetmyceksin beni. Seni seviyorum. Sonra boynuna atladım. Ama sarıldım yani ;)

1 yıl sonra....

Bunları söylemek garip geliyordu. Eskiyi hatırlatıyordu. Artık o yoktu ama. Hala özledim onu. Biliyorum şuan sevgilim var. Ama unutamıyorum onu işte. Derin bir etki bıraktı bende ama onu unutmalıyım. Eskiden birisi sana böyle söylerken şimdi bi bakıyorsun sen o kişiye söylemişssin. Çok garip. Ama şuan Keremle mutluyum. Ama yinede bilmiyorum. Kararsızım. Onu seviyorum gereçkten. Fakat ben bunu bi gözden geçiriyim. Onu üzmek asla istemem. Kararsızlığımın sebebi ise Berkay. Onu düşününce sanki ona aşıkmışım gibi hisssetmem. Ama inşallah hislerim beni doğru yola götürür.

Şimdiki zaman ...

Keremle el ele yürüyorum. Bi yandanda olanları düşünüyorum.  Alviyede sarıldıktan sonra cafeye doğru yol aldık. Aslında Alvi olmasaydı doğruyu bulamıycaktım. Fesat anlamayın . Sevgilim var ;) O haber vermeyip benim sözü dineleseydi şuan böyle olmıycaktık. Bunun için ona teşekkür etmeyi unutmadım hani. Seline de ayıp olmuştur ama anlayışla karşılayacağından eminim.  Çünkü tanıyorum onu. Neyse cafeye vardığımızda onu gördüm. Berkayı. Çok özledim onu. Aslında en başta o ayrılmak istesede ben istemiyordum. Sonra o istemedi ayrılmak. Neyse bu aralar kafam karışık. Gitmek istiyordum. Sanki ona dahada yaklaşıyordum. Bende bilmiyorum. Ama tek bildiğim Keremi  sevdiğim. Ama onsuz da olmuyo sanki. Off. Neyse ben tuvalete gidicem dedim ve 20 dakika boyunca kaldım. Sonra Berkayı gözetlemek için bizimkilere mesaj attım.

-Aşkımm

Canım ya benim midem bulandı biraz. Siz gidin bana msj atarsınız. Ama gelmenize gerek yok. İyiim.

Cevap gelmeyince çıktıklarını anladım. Ve Öykü tuvalete geldi. Ay ben ona anlatıyım. Çünkü o benim gerçekten yanımda. 2 haftada bu kadar güçlü bir arkadaşlık bağımızın olcağını tahmin edemezdim.