Freed Heartaches (Demetriou Legacy #1)

Chapter 15

Freed Heartaches
Kabanata 15: Feelings

Hindi ako maka-imik ng nasa loob na kami ng sasakyan, he's driving. Inabala ko nalang ang sarili sa pagtingin sa mga buildings na nadadaanan namin. Hindi pa rin maalis sa isip ko iyong nangyari kanina, hiyang-hiya ako kahit wala naman akong ibang ginawa kundi ang tumayo lang.

"Hey, are you okay?" Tanong niya.

Tumango ako ng hindi inaalis ang tingin sa daan. Of course I am not okay. My heart is still beating so fast, nararamdaman ko pa rin ang yakap niya sa mga bewang ko, ang mukha niya sa leeg ko. After that scene ay hinila niya ako papasok sa pumaradang sasakyan sa tapat namin. Umalis kami roon na pakiramdam ko'y naiwan ang aking kaluluwa.

"Leonora." His voice is mixed of authority and plead.

Liningon ko siya, sakto rin sa red light kaya tumigil ang sasakyan.

"What are you thinking? Hmm?" Nakasandal ang kanyang kaliwang siko sa bintana at nakahawak ang hintuturo sa ibabang labi, his other hand is gripping on the wheel.

"W-Wala.." nilihis ko ang tingin sa mga istraktura sa kanyang bintana.

Hindi ko kayang makipag staring contest sa kanya ngayon dahil alam kong wala pang limang segundo ay bibigay na ako, it's like, his eyes were made to melt you down.

"About what happened—"

"Okay lang, naexcite ka lang siguro umuwi. You were gone for days so I think... yeah." Hindi ko na rin alam kung ano ang lumalabas sa bibig ko. Ayokong pag-usapan ang nangyari kanina, yung yakap, lahat. It's making me confused.

Yes, confused. Pakiramdam ko gusto niya ako, which is absurd. Maybe he got so stressed at na-excite siya na nakauwi na siya kaya napayakap siya, I mean, malay ko, kahit sino naman siguro ang sasalubong sa kanya, yayakapin niya rin.

Whatever his reason is, I don't wanna know. Baka mas lalo lang akong maguluhan. Not that I'm expecting that maybe he did that because he likes me. See? Eto nanaman ako, over exagerrating things. Konting ginawa lang, pakiramdam ko gusto na ako. Siguro kasi gusto ko siya kaya ganito ang mga naiisip ko. But whatever this is that I'm feeling, it has to stop. Hindi ito makakatulong sa akin.

"Are you hungry?" Tanong niyang muli ng umandar kami pagkatapos ng red light.

"Hindi. Ikaw?" balik tanong ko.

"Yes, can we go grab some food?"

Bumaling ako sa kanya at tipid na ngumiti, "Sige."

A ghost smile through his lips appeared. Binalik ko nalang muli ang tingin sa daan. I'm gonna be with him for work for maybe quite a while so I need to atleast teach myself, my heart, maybe to cooperate and not fuck this up. Mahirap ihalo ang feelings sa trabaho, simpleng crush man iyan o ano.

Because in my case, Sir Archaelus is my crush and every single day that I spend with him, it's growing to something even more.

Kumunot ang noo ko ng makitang pinasok niya ang sasakyan sa parking lot ng isang fast food chain.

"Nag-ma-mcdo ka pala." Sabi ko ng makapagpark kami.

"Yeah, you sound so surprise." Nauna siyang bumaba at tumakbo sa side ko bago ko pa mabuksan ang pinto.

Yes, because I am surprised. Akala ko mga high end na pagkain lang ang kinakain niya.

"Thank you..." mahina kong sabi. Nang mai-lock niya ang pinto ay hinawakan niyang muli ang bewang ko at sumabay sa paglalakad.

Pasimple akong umatras pero mas hinigpitan niya ang hawak. What the hell? Why is he doing this?

I bit my lower lip. Mariin akong pumikit at huminga ng malalim.