Aşk, zıt kutupları birbirine çeken evrenin bir kanunudur.
Bilge'nin iyilik parıltılarının serpiştirildiği ruhuna karşı Mete'nin siyaha bürünmüş hayatına karşı olan bir savaştır,aşk.
Gururunu her şeyden üstün tutan bir kız ile insanların gururunu hiç...
Gerçekten onu öpmüştüm.Tam anlamıyla öpmüştüm.Hem de isteyerek öpmüştüm!
Yatağımdan kalktığımdan beri saatlerdir kafamın içinde dönen diyalog buydu.Bunu gerçekten yapmıştım,pişman olacağımı bile bile.
Pişman olmuş muydum,peki?
İşte,bu soruya cevap bulamıyordum.Bir tarafım "Ne gerek vardı?"derken diğer tarafım dudaklarının görüntüsünü aklıma getirerek cevap veriyordu. "Tam olarak pişmanım."diyemezdim ama içimde kötü bir his vardı.Bu da ilk kez birini öpmenin verdiği bir duygudur diye umuyordum veya öptüğüm kişiden kaynaklanıyordur.Muhtemelen ikinci seçenekti.
Gerçekten hissettiğim bir duygu varsa o da utançtı. Yıllardır bu işlerden uzak durmuş biri olarak utanıyordum fakat daha sonra aklıma Mete'nin ne kadar utanmaz biri olduğu aklıma geliyordu. Utanması gereken o iken ben niye utanacakmışım? Utanmam gereken bir konu varsa onu öpmem değil, onu sevmem olmalıydı çünkü bu kendime yaptığım en büyük saygısızlıktı.
Tavana diktiğim düşünce dolu gözlerim ve yatakta ölü gibi yatan vücudumu zorla dirilttim.Ayağa kalktım ve tuvalete gittim.Malum,gitmem gereken bir okul ve yüzleşmem gereken yeni sorunlar vardı.Aynadaki yüzüme bakıp gözlerimi devirdim.Dün banyo yapıp direkt yatmıştım ve saçlarım bir faciaydı.
Tuvaletimi yapıp saçlarımı acı dolu bir seansla taradım.Elimi yüzümü yıkayıp dolabımın önüne geçtim.Saatlerimi düşünerek harcadığım için az zamanım kalmıştı.Bu yüzden gözlerime ilk çarpan kıyafetleri elime aldım.Üzerimdekileri çıkarıp siyah bir tayt ve siyah bir sweatshirt giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynanın karşısına geçip kendime onay verdim.Sanki beğenmesem çıkarıp değiştirecekmişim gibi. Gözüme çarpan eksikliği gidermek için masamın üzerindeki yıldızlı bilekliğimi taktım.Uyumadan önce çıkarmıştım dün gece.Bu bilekliği gerçekten çok seviyordum.Çok değerliydi.
Hazır olunca çantamı ve telefonumu kapıp aşağı indim.Mutfakta birinin olduğuna dair hiçbir koku gelmeyince gidip kendime mısır gevreği hazırladım.O kadar hızlı yiyordum ki boğazımdan sanki tuğlalar iniyormuş gibi hissediyordum.
Yemeğimi bitirip Sky'ın yemeğini koydum kabına.Sky köşedeki yuvasına kıvrılmış uyuyordu.Ona uzaktan öpücük gönderip montumu ve spor ayakkabımı giydim.Evden çıkıp bahçe kapısının önünde bekledim.Deniz'e dün beni almasını söylemiştim. Umarım hatırlıyordur,yoksa okula geç kaldığım kesinleşmişti.
10 dakikalık beklememin ardından sinirle telefonumu çıkardım ve Deniz'i aradım.Hayırsız,beni almayı unutmuştu.Telefonu 2 kere çaldıktan sonra kapadı. Bir de açmıyordu!Sinirle bahçe kapısını kapatırken araba durdu yanımda.Hışımla dönüp baktığımda Deniz'i gördüm.Ona pis pis bakışlar atıp bindim.
"Ulan,bir kere de geç kalma bir yere!"dedim kemerimi takarken.Arabası da tam uyumalıkmış he!
"Lan,dağdan mı indin şehre!Konuşma şekline bak,dağ ayısı."dedi Deniz ve arabayı çalıştırdı.Onun bu trip atar haline kıkırdamak isterdim fakat 10 dakika bekletmişti beni.
