Een onmogelijke liefde

Hoofdstuk 24

Aargh, alweer, SORRY dat het zo lang duurt voor ik weer een hoofdstuk schrijf! Maar heb het echt druk met school. Daarbij chat ik ook veel en zo de laatste tijd, en tja, dan denk ik van: hmm, laat ik eens gaan schrijven! En dan beginnen mensen te praten tegen me, en dan komt het er gewoon niet meer van. Een stukje van dit hoofdstuk heb ik op mijn mobiel geschreven, in de hoop dat het mijzelf zou aansporen sneller door te schrijven, maar het lukte niet echt. Nou ja, hopelijk vergeven jullie me :3

xXx Elisa.

*****************************************************

3 maanden later.

Ondertussen was ik eraan gewend geraakt om hier te wonen, wat natuurlijk niet betekende dat ik de academie niet miste, samen met mijn beste vrienden. Mijn kleine broertje was steeds openlijker naar mij geworden, en nu waren we echt niet meer te scheiden. Thom was ondertussen vijf geworden, en naast zijn ouders, of beter gezegd zijn ouders en mijn moeder, aangezien ik het nog steeds moeilijk vond om de koning als mijn stiefvader te zien, waren er eigenlijk alleen mensen die wel eens op Thom gepast hadden er geweest, en ik natuurlijk. Van de mensen die wel eens op hem hadden gepast, had hij simpele dingen (nou ja, ik kende de winkels hier, op het binnenplein van het paleis, dus het was hoe dan ook duur geweest), als kleren en dat soort dingen gekregen. Van mijn moeder had hij een op afstand bestuurbare helikopter gekregen, het ding zag er echt belachelijk duur uit, zijn naam stond er zelfs in gegrafeerd! Tegen mij had hij zo'n twee dagen voor zijn verjaardag gezegd dat, nu hij leerde lezen, wat hij enorm leuk vond, hij het liefst een paar boeken zou willen krijgen voor zijn verjaardag, en daarna had hij verlegen gevraagd of ik hem misschien wilde helpen met het leren van lezen. Ik had hem enthousiast gezegd dat ik hem daar graag mee zou willen helpen. Ik had dus niks voor hem gehaald, ik had besloten dat hij op zijn verjaardag zelf in het winkelcentrum van het paleis een aantal boeken mocht gaan halen. Toen ik hem dat verteld had, had hij geglunderd van blijdschap. Mijn moeder had me een beetje verbaasd aangekeken, en even later had ik haar verteld wat hij me van te voren had verteld, en toen had ze het een leuk idee gevonden. Dus toen iedereen vertrokken was, waren Thom en ik naar het winkelcentrum geweest, daar was hij direct op de grote boekenwinkel afgestoven. Ik had glimlachend achter hem aangelopen, en toen ik eenmaal in de winkel was, had hij al drie boeken in zijn handen en was hardop aan het proberen de achterkant van de boeken te lezen. 

Het had er echt heel schattig uitgezien. Hij deed echt zijn best om te leren lezen, en aangezien ik gewend was dat haast niemand op de academie het echt leuk vond om een boek te lezen, vond ik het leuk dat hij het wel zo leuk vond. Ik had over zijn schouder meegekeken naar de achterkant van de boeken, had hem geholpen als hij vroeg wat er stond, omdat hij er niet uit kwam. Uiteindelijk had hij van mij vijf boeken mogen kiezen, en hij had voor ieder boek volgens mij wel honderd keer 'dank je wel!' gezegd. Het was in ieder geval zeker dat hij blij was met mijn verrassing voor hem.

Toen we terug 'thuis' waren, wilde hij eigenlijk direct beginnen met zijn nieuwe boeken, maar een bediende van ons vertelde ons dat we over tien minuten zouden gaan eten, dus moest Thom nog eventjes wachten voor hij kon beginnen. Na het eten had hij mij direct gesmeekt of ik mee wilde en hem wilde helpen met lezen, en ik was met hem meegegaan, en de rest van de avond, tot hij naar bed moest, dus laten we zeggen, het was hooguit een uurtje, hebben we samen een begin gemaakt met een van zijn nieuwe boeken. 

Thoms verjaardag was ook alweer een maandje geleden, en ondertussen was hij met zijn derde boekje bezig. Ik merkte al wel een kleine vooruitgang met lezen bij hem, het ging al wat vlotter en hij maakte al minder foutjes. Zelf was ik drie dagen geleden ook eventjes naar de boekenwinkel gegaan, en had een boek dat mij wel spannend leek gekocht. Het ging over iemand in een oorlog, maar dan een oorlog in een mythische wereld, een oorlog tussen de goden en mensen. Tot nu toe was ik nog niet ver gekomen, maar ik vond het zeker wel interessant en wilde dat ik meer tijd had om te kunnen lezen. En momenteel had ik er niet zoveel zin in, want ik zou namelijk met Maylene even videochatten, dus zat ik geduldig te wachten tot zij online zou komen. Ik was een paar sites aan het bekijken, met grappige postes en dergelijke, toen zij uiteindelijk online kwam.