Watty'nin merkezinden herkese iyi akşamlar, hepiniz hoş geldiniz.
Bu bölümü uzun süre önce yazmış olsam da internet sorunlarından dolayı paylaşamadım :(
Bu bölüm için sınırımız 50 oy ve 300 yorum.
Haydi keyifli okumalar canlarım.^^
Not: (Gecenin Matemi 17k)
⤵
Elli Bir: Yangın Merdiveni
"Artemis mi?" dedim muzip bir gülümsemeyle.
"Evet, Artemis."
"Neden Artemis peki, anlamı nedir?"
"Ölen köpeğimin ismi de Artemis'ti. Biliyorsun yunan başta olmak üzere mitolojiye ilgim var. Hatta Artemis Apollon'un ikiz kardeşi."
"Gerçekten mi? Büyük tesadüf olmuş, Apollon'la bağlantıları var."
"Hiçte tesadüf değil." dedi.
Bu sefer o bana muzip gülümsemesi ile bakıyordu. Kaşlarımı yalandan çatıp, " Ne demek tesadüf değil?" dedim.
"Ben köpeğimin ismini koyduğum günden sonra Apollon'u da öğrenmiştim, yani henüz onlu yaşların başındayken. Eee, ne yapayım bende, en yakışıklı tanrıyı kendime seçtim." dedi şımarıkça.
Ben hâlâ anlamamazlıktan gelip ona bakarken bakışlarını tekrar karşımızdaki afişe sabitlemişti. Doktor en fazla yarım saat içinde köpeğin çıkabileceğini söylemişti. Ve biz tekrar koltuğa oturmuş, Artemis'i bekliyorduk. Barlas bana dönerek,
"Sana Daphne dedim, çünkü ben Apollon'dum. Daphne'siz Apollon. Benim Daphne'm ol istedim ve öyle de oldu." dedi tebessüm ederek. Şımarıkça konuşan taraf bu sefer ben oldum,
"Emin misin benim senin Daphne'n olduğuma?" dedim.
"İstersen sa..."
Cümlesini tamamlamasına izin vermeyen veteriner kadın olmuştu. Tekrar odadan çıkmıştı fakat bu sefer yanında köpeği de çıkarmıştı. Elindeki kafese benzer kutuya köpeği koymuş ve Barlas'a yönlenmişti.
Barlas hızla ilerleyerek köpeği veterinerden alarak çokça teşekkür etti. Üzerindeki bütün kötü enerjiyi yok etmiş yüzüne tebessümler yerleştirmişti. Hastaneden ayrılmak üzere koridorda yürümeye başladığımızda Barlas'a dönerek,
"Sözün yarıda kesildi, ne diyecektin?" dedim.
"Hatırlamıyorum."
Tebessümünü benimle paylaşmış ve beni de mutlu etmişti. Mutluluk ve tebessüm bulaşıcıydı, ve tabii acı da. Hastaneden çıktığımızda ikimizde güler yüzle arabaya yöneldik evlerimize ulaşma amacıyla.
✨✨
"Alo,"
"Asra, sonunda açtın telefonu."
Sakin fakat bir o kadar da telaşlı olan sese karşılık verdim,
"Barlas ile ufak bir işimiz vardı. Eve geldiğimde gördüm aradığını. Önemli bir şey mi oldu yoksa?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Matemi | tamamlandı.
Teen FictionYüzünü yüzüme yaklaştırdığında işte şimdi nefesini duyuyor ve gözlerindeki sıcaklığı fazlasıyla hissediyordum. Biraz daha yaklaştı ve yanağı yanağıma değdiğinde kulağıma doğru, "Bir okyanus kadar derinsin ve boğulmaktan korkuyorsun." dedi. O sırada...
