Yüzünü yüzüme yaklaştırdığında işte şimdi nefesini duyuyor ve gözlerindeki sıcaklığı fazlasıyla hissediyordum. Biraz daha yaklaştı ve yanağı yanağıma değdiğinde kulağıma doğru,
"Bir okyanus kadar derinsin ve boğulmaktan korkuyorsun." dedi.
O sırada...
Hepinizin bayramı kutlu olsun.Bu güzel günde sevdiklerinizle konuşmuş, küs olduğunuz kişilerle aranızı düzeltme fırsatı bulmuşsunuzdurumarım.❤
Şuraya okumaya başladığının tarih lütfen➡
Buyrun bölüme geçelim.
(Sınır:50 oy ve 80 yorum)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yunan Tanrısı
BarlasGüney:Kimse sosyal medyadan kimseyi tanıyamaz.
GeceninMatemi:İzin verirsen bir ilki yaşayabiliriz o zaman.
BarlasGüney: Kimsin?
GeceninMatemi:Eğer söyleyecek olsaydım bu hesaptan yazmazdım.
BarlasGüney:Peki. Söylediğin zaman gelirsin.
GeceninMatemi:Bu kadar kelime yazdığına bile şaşırdım. Neden heveslendiysem...
'görüldü'
GeceninMatemi:İyi geceler sana o zaman.
GeceninMatemi:Sadece...
GeceninMatemi:İsmini söylediğin zaman gelirsin dedin ama ben hiç gitmeyeceğim. Hep buradayım.
Telefonu kapatıp sinirli bir şekilde yatağımın üzerine attım ve çalışma masamın üzerinden fizik testimi alarak hızlıca evden çıkmak için odamdan çıktım. Tam kapıyı açıp çıkacaktım ki annem salondan "Asra.Kızım saat 10. Bu saatte nereye gidiyorsun?"
Oflayarak koridoru geri dönüp salona doğru ilerledim. Annem görüş açıma girdiğinde "Anlamadığım birkaç soru var. Eğer bugün çözümlerini öğrenmezsem merak ederim. Sonra uyuyamam falan.Gidip fizikten çok iyi anlayan bir arkadaşıma sorup hemen geleceğim"dedim.
İnşallah inanır da izin verir çıkmama diye düşünürken"İnternet ne güne duruyor kızım?"diye sordu.
Annem saf bir kadındır. Saf olduğu kadar zeki. "Anne onlardan hiçbir şey anlamıyorum yaa" diye isyan edince annem hemen yumuşayıp "Tamam hemen git hemen gel. Çok yorma kendini"dedi.
Uzaktan öpücükler yollayarak koridora hızla geri döndüm. Ayakkabılarımı giyip kapıyı açtım.Çıkarken annem arkadan tekrar seslendi "Birazdan yağmur yağacak. Yanına şemsiye almayı unutma." demişti ki çoktan kapıyı kapatmıştım.Hızla merdivenlerden aşağı inip sokağa çıktım.
Çeşme serin ve karanlıktı. Yaklaşık 100 metre yürüdükten sonra sağa döndüm ve sahile doğru yürümeye başladım. Annemin dediği gibi yavaş yavaş yağmur habercisi bulutlar tepemde buluşuyorlardı.
Eve erken dönerim diye umursamadım. Sahile çıktığımda neden telefonumu yanıma almadığımı sorguladım. Deniz sesinin yanında hafif bir müzik... Bu uyumu severdim. Deniz karanlığıyla yine mucizevi görüntüsünü gözler önüne sermişti.
Bir kaç gün önce Deren ile Barlas'ı gördüğümüz yere gelmiştim.Ayakkabılarımı çıkarıp kumlara basarak ilerlediğimde havanın soğuk olduğunu şimdi fark etmiştim. Ama umursamadım.
Elimdeki fizik testini yere bırakarak yanına oturdum. Dışarıdan gören biri bu soğuk, karanlık ve hafif çiseleyen yağmura rağmen sahilde oturmuş beni görseler deli falan derlerdi galiba.
Normalde mutsuz olduğumda geceleri sahile gelirdim. Bugün neden geldiğimi bilmiyorum. Bu yıl sınava girecektim. Geleceğimi belirleyen sınava. Ve bu yetmezmiş gibi salak saçma bir duyguya kapılmıştım.
Onu tanımıyordum bile. Onu tanısam ne olacaktı ki gerçi? Belki ismimi bile düzgün söyleyemezdi.cNaif sesinin ismimi söylediğini hayal ettim.
Yunan Tanrı'sıydı o. Kumral saçları her zaman mükemmeldi. Ela gözleri derin değil ama hep sıcak ve dalgın bakardı. Gözleri gözlerime bakmıştı. Bunun vermiş olduğu mutlulukla 1 yıl daha yaşardım. Tanıdığım serseri erkeklerden değildi zengin züppe hiç değildi. Evet biraz zengindi ama züppe değildi. Çevresinde bir sürü güzel kız vardı. Beni nasıl görecekti ki.Herkeste olan kahverengi saç ve gözlerim vardı.İlgisini çekebilecek biri değildim.
Yağmur ceketimi ıslatmaya geçmişken saçlarım hafif ıslanmıştı bile. Ayağa kalkıp gidecektim ama üzerimdeki yorgunluk kalkmamı zorluyordu. Ayağa kalkmak istedim fakat hafif başımın dönmesiyle geri oturdum.
Yağmur artık tam anlamıyla yağmaya başlamıştı ben ise sudan çıkmış balığa benzediğimi tahmin edebiliyordum. Kumlar çamur olmaya ve siyah pantolonuma bulaşmaya başlamıştı.Birden hissettiğim üşümeyle ürperdim.Ve daha fazla burada kalmamak için hemen harekete geçtim.
Tüm gücümü kullanıp ayağa kalkmayı başardım. Yürümeye başlamıştım ki bana şemsiyeyle doğru hızla gelen siyaha bürünmüş birini gördüm. Kim olduğunu tanıyamadım. İyice yaklaştığında "Deli misin sen?"diye söylendiğini duydum.
Elindeki şemsiyeyi hemen üzerimize tuttuğunda."Bu yağmurda buraya gelmekte neyin nesi?"Cevap verecek gücü bulamadım. Yorgun hissediyordum. Üstelik sanırım ateşim çıkmaya başlamıştı bile. Kafamı kaldırıp sadece kim olduğunu görmek istedim. Çünkü sesi tanıdıktı.
Kafamı kaldırdığım an gördüğüm kişiyle şoka uğradım.
"Emre..."olduğum yerde durup onu izledim. Şaşkındım ve bu şaşkınlığımı saklayamadım."Pes edeceğini biliyordum.Saklandığın yerden çıkacacığını biliyordum."diyip hızla sarıldım.
"Biliyor musun seni çok özledim"dedim. Bir şeyler söylediğini duyuyordum fakat anlamıyordum. İçimde alevler yanıyormuş gibi hissediyordum. Ve bu alev ayakta durmama izin vermiyordu. Ona sarılırken gözlerimi sımsıkı kapattım ve yere oturarak onunda benimle oturmasını sağladım.
Üzerimizdeki şemsiye bizi yağmurdan koruyordu.Yavaş yavaş gözlerime çöken karanlıkla birlikte yağmuru da hissedemedim , Emre'yide.
Gelmişti. Ve ben haklıydım. Pes etmiş ve çıkmıştı saklandığı yerden. Şimdi onu hiç bırakmamak üzere sarılmıştım.
Hiç bırakmamak üzere...
Bir süre sonra direnmekten vazgeçtim ve kendimi karanlığa teslim ettim.
Bölüm Sonu
Merhabaa?Yeni bölümü nasıl buldunuz?Öncelikle bölüm kısa oldu affola.Ama ileride müthiş bölümler sizi bekliyoor
Umarım beğenirsiniz.
Emre'nin gelişi hakkında ne düşünüyorsunuz ?
Oylamayı ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum ❤️
Sürekli bölüm yayınlamak istiyorum aslında ama emeğimin karşılığını da almak istiyorum aynı şekilde .
Buraya da arkadaşlarınızı davet ederseniz sevinirim❤❤
Son olarak diğer bölümü birkaç kişiye ithaf etmek istiyorum . İthaf isteyenler buraya yazabilir mi 3-5 kişi seçeceğiz . ✨➡️➡️➡️
