CANHIRAŞ

23. Bölüm

Panik, sözlük anlamı birdenbire gelen güçlü korku, ansızın içi kaplayan önlenemez dehşet duygusu. Sözlük anlamının her bir harfini dolu dolu yaşamıştım. Bir anda patlayan camlar, Ömer Asaf'ın üzerime atılması, gözlerinden süzülen yaşların saçlarıma karışması... Her şey bir anda oluvermişti.  Üzerimize yağan kurşunlar ile ben korkudan yerime sinerken o arabayı çalıştırmıştı ve biz arkamızdaki araba ile kovalamaca oynuyorduk. Beni dizlerine yatırmış, bir eli üzerimdeyken diğer eli ile arabayı kullanıyordu.

'' Elfida, Elfida ses ver iyi misin? ''

Dilimi yutmuş gibiydim dudaklarım aralanmıyordu. Şuan onun içini rahatlatmayı çok isterdim ama elimden bir şey gelmiyordu.

'' Geçti, geçti. Yok bir şey, iyisin, iyi olacaksın. ''

Bunları benden çok kendine söyler gibiydi. Sanki kendi kendini ikna etmeye çalışıyordu. Eli saçlarımda, yüzümde dolaşıyor sanki hasar tespiti yapmaya çalışıyordu. Arabayı son hızla sürüyordu, ana yola çıkınca kurşun yağmuru dinmişti ama hala peşimizde olduklarını Asaf'ın arkasına bakıp küfretmesiyle anlıyordum. Direksiyonu birden sağa kırması ile kafam dizlerinden ayrılmış aşağı doğru savrulacağı sırada arabayı durdurup kolları ile beni kaldırdı. İki eliyle yüzümü yokladı, gözleri vücudumda dolaştıktan sonra gözlerimin içine baktı. 

'' Geçti, iyisin. ''

Alnı alnımı buldu.

'' İyisin, iyisin. Buradasın, iyisin. ''

Sayıklıyor gibiydi. Göğsü hızla inip kalkıyordu, elleri titriyordu. 

'' Kimdi onlar? ''

Sesimi bulduğumda sorduğum ilk soru bu olmuştu. Alnı alnımdan ayrıldı. Kafasını sola yatırdı. Dişleri dudaklarına tutundu. Omuzları öylece inip kalktı. Cevap vermeyeceğini anlamıştım. Ama bu işin peşini bırakmayacaktım. Hayatıma girdiğinden beri bu üçüncü oluyordu. İki defa yanında ben vardım birinde ise sadece sesini duymuştum. 

'' Kimdi onlar Ömer Asaf? ''

Yüksek çıkan sesim ile kaşları çatıldı. Elleri ellerimden ayrıldı ve o zaman gözüme kanlanmış kolu çarptı. Omzundan parmak uçlarına kadar kan akıyordu. Gözlerimi takip etti ve hissetmemiş gibi şaşırmıştı. Kendime gelip gözlerimi kolundan çektim.

'' İyi cevap verme. ''

Arkama yaslanıp kollarımı göğsümde birleştirdim ve dışarı bakmaya başladım.

'' Babam nasıl olsa kim olduklarını bulur. ''

Gözlerinin üstümde olduğunu hissettim. Ama ona dönüp bakmayacaktım ve tüm her şeyi olduğu gibi babama anlatacaktım.

'' Elfida, ''

Fısıldar gibi çıkmıştı ismim dudaklarından. Yönünü tamamen bana çevirdi ve ona bakmam için eli kolumu buldu. Kolumun üzerindeki eline sabitlendi ilk gözlerim. Kanlı parmakları beyaz tenimde eğrelti duruyordu. Bakışlarımdan ne anladığını bilmiyordum ama kanlı elini arkasına sakladı. 

'' Senin yanında hayatım tehlikede. ''

Sözlerim ile vurgun yemiş gibi irkildi. Kafasını hızla iki yana sallamaya başladı.

'' Eğer kim olduklarını biliyorsan söylemen lazım. Babama, '' 

Kafasını daha hızlı sallamaya başladı. Elleri tekrar yüzümü bulacağı sırada kendimi geriye çektim.