Captivated by Foxy Lady [Unedited]

FORTY FOURTH

FORTY FOURTH

"LET ME GO!" pag mamatigas ko dito. Pero kahit anong pilit ko na makaalis sa lugar na ito wala na akong nagagawa. Nakatali ang buo kong katawan at may mga baril na nakatutok sa akin, na para bang isang maling kilos ko lang puputok na ang nga baril sa akin. Hanggang ngayon umaasa pa rin ako na may naka sunod sa akin para alisin at iligtas ako dito pero...wala.

Mahigit tatlong minuto na akong nakatali mahigpit ito at kung minsan nga hindi na ako makahinga ng maluwag.

"Hantayin natin si boss" ani ng isang lalake.

"Nandito na siya" sabi din ng isang lalake na nag babantay sa may pinto. "Nakuha niyo ba?" rinig ko sa bosses nito. Tinanguan siya ng tauhan niya.

"Nag balik ka na nga! At dala mo pa anak niyo? Baliw ka na ba? Hindi mo inisip ang magiging buhay niyo dito?" kala niya kaya niya akong tadyak tadyakan lang? Lalaban ako ayaw kong mamatay ng hindi man lang lumalaban para pinakita ko na rin sa kanila na duwag ako. Pero hindi, ako si Yvette lalabanan ko sila kahit buhay ko man ang magiging kapalit mabuhay lang ang anak ko sa maayos at ligtas na pamamaraan para maging masaya lang siya kaya kong isugal ang buhay ko.

"Baliw? Ikaw! Ano ka ha? Desperado saan? Sa pera nang kapatid mo? Anong sasabihin niya pag nalaman niya to? Ang tanga tanga mo di ka nag iisip!" sigaw ko dito. Isang sampal ang natanggap ko sa kanya.

Simula na ng laban ko, ang totoong laban ko sa buhay. "At anong sa tingin mo? May pake pa siya sa iyo? Remember wala na kayo!" bobong tao! Gwapo naman nga tatanga tanga naman. "May anak ako sa kanya remember? The fuck! Where is your mind idiot?" kala mo ha! May anak ako doon at ano papabayaan niya na lang kami? Subukan niya baka hindi niya na makita ang anak namin.

"Sinusubukan mo talaga ako babae!"

"Hot water here I come!"

"Wag yan!"

Okay mag usap usap muna kayo baka kasi may dumating ng pulis di niyo na magawa plano niyo. Enjoy niyo muna fucking life niyo! Cause I will not stop until I put you all behind those bars.
"Ang tagal! Lalake na naka blue na damit na feeling gwapo! Pahingi tubig. Yung malinis ha!" I cant believe mga bobo ang tauhan niya talagang ustusan lang. Nag eenjoy ako sa ginagawa ko. Papagurin ko sila kakautos ko para mag pahinga na sila sa kulungan.

"Ano ba talaga kasi kailangan niyo sa akin? Tangina kahit abutin pa tayo dito ng New Year hindi pupunta ang lalakeng iyon. Aldrin ano kailangan mo ha? Bakit hindi mo hingin sa kapatid mo?" eto na ako! Mabuti pang kumbinsihin ko na lang sila. Makakatakas din ako dito.

"Ikaw ang kailangan ko!"

"Baliw! May asawa ka! Ano ako sa tingin mo? Call girl? Fuck you!" tangina ang bobo! Hindi ginagamit ang utak lumipad na ata!

"Tanga! Ang bangkay mo ang gusto ko!"

"Kailan ka pa nag ka interest sa mga skeletons? Anong gagawin mo? Pag nanasaan mo? Wow! You are so inteligent, boy" gusto ata nito mag scientist. May potential ata siya.

"Baliw!"

"Ka!"

"Or should I say? Hmmm... why are you so interested in my life? Do you want me? Or do you love me?" matanong ko lang, he is so interested in me, in my life. "Bat ka natahimik? Is that what you mean? Silence means yes!"

"Takpan niyo nga bunganga ng babaeng yan! Hindi napapagod kakasalita!"

Blablablablabla!

Mapapagod lang naman pala ang mga tenga niyo kakarinig sa bosses ko! Buti nga sa inyo sana nga masira na eardrum niyo. Kakainis hindi man lang ako naisipan pakainin man lang. Mga gago sila! Gutom na kaya ako. Pero kahit magutom man ako parang hindi ko pa rin kayang lunukin ang pagkain nag woworry talaga ako sa anak ko na pano kung hindi sila na abutan ni Carlo? Worried na talaga ako.

"Si Clover ang may kasalanan kung bakit ka nandito babae!"

"Para kang tanga! Si Clover pala tapos ako ang nandito! Baliw ka na talaga!" bobo niya naman talaga. Sinagad niya na kabobohan niya. Siguro ng nag paulan ng kabobohan nandoon siya sa langit...nag dodonate.

a na boss wala pa rin kapatid mo!" ani ng isa niyang tauhan. Nagugutom na talaga ako. Hindi ako nag meryeda tapos wala pa ata silang balak pakainin ako ng dinner. Ang sama talaga ni Aldrin. Pag ako talaga nakalaya dito patay yan sa akin si Aldrin.

"Babae may tumatawag sa iyo!" buti naman may nag magandang loob tumawag sa akin. Kala ko kasi wala na silang pake sa akin. May gagawin ako, may plano ako.

"Hello?"

"Yvette okay ka lang?"

"Oo, si Caye?"

"Okay lang din nakatulog na kakaiyak. Hinahanap ka eh!"

"Sige na ako na bahala dito!"

"Mag inggat ka!"

"Papunta na ba kayo dito sir? Ilang pulis kasama niyo?" tingnan natin kung hindi pa kayo matakot kala niyo maiisahan niyo ako! May isip ako hoy! Kaya kong mag deskarte!

"Babae akin na yan!"

Anong oras na ba? Gabi na eh. Hinahanap na ako ng Caye ko. Im sorry baby, moomi cant be there. Gusto kong yakapin ng mahigpit ang anak ko pero hindi ko magawa dahil nandito ako...nakatali. Sana man lang pumunta na dito si Clover. Hindi para iligtas ako kundi para siya ang humarap sa kuya niya. Gusto kong lumaban pero nakakakot ako na mawala sa akin ang lahat ng taong mahal ko.

"Kain!" nilahadan ako nito ng pagkain. Wow special nag pa food deliver pa. Mabait at may puso din pala si Aldrin utak lang ang nawawala. Pag nakalaya talaga ako dito hahanapin ko ang nawawalang utak niya.

Hindi ko lubos na akalain na ganito ang welcome back celebration ko pag balik ng bansa. Sana hindi ko na lang pala nakilala si Clover sana hindi tuloy ganito kagulo ang lahat.

Napag sabihan ko na si Carlo na wag tumawag ng pulis dahil patay ako dito for sure. Clover na saan ka na ba kasi? Ikaw ang kailangan dito eh! "Ano! Pagod na kayo kakahantay sa wala!" pag iingay ko na naman

"Manahimik ka nga"

"Saka na! Pag pina alis niyo na ako! Alam niyo, you are all just wasting your time it was all nonsense cant you see? What you gonna all do? Wait until we become skeletons here? I think Aldrin need a pshyciatrist here right now! He is out of his damn fucking mind!" galit na ako sa mga oras na ito. Hindi ko alam kung bakit ayaw nila akong mabuhay man lang ng maayos. They are all unfair.

"What do you need? A piece of paper from your brother? Right? Damn you! You are his brother! Why you cant ask him a money to give to you?!"

Natahimik sila lahat, they cant all understand my point. I feel sorry for Aldrin. Desperado na siya sa pag protekta sa kapatid niya, pero sa maling paraan sa kanya. Pati ba kasiyahan ng kapatid niya pag babawalan pa niya?

"You! Shut your mouth! Or else"

"Or else what? I die? Huh? Do you think I am afraid of guns?"

"Alam mo! Ang sama mo! I cant forgive you if anything happened to me! I am promising you, once I get out here you will gonna see me again...in court!" kala niyo. They are testing my patience for them. I let them beg me with their knees off to the ground. They are trying me. Their plan will just crash down.