Captivated by Foxy Lady [Unedited]

FORTIETH

FORTIETH

"OH MA, napatawag ka?" ani ko sa mama ko ma miss na miss na daw ako. "Musta kayo nak? Kailan uwi niyo?" si mama napaka excited eh masaya kami dito ni Yve eh. Hindi ko pa na kwekwento sa kanila kung ano na kami ni Yve ngayon. Ayaw ko kasi na madisappoint ko sila kaya ipapagliban ko muna.

Pero baka mas lalo silang madisappoint kung di ko sasabihin, sabagay magulang ko sila matatanggap nila ako sa kabila ng ano man ang mangyari. "Ma? I didnt work out" diretsa kong saad. "Ha? Ano ang ibig mong sabihin anak?" naguguluhang tanong nito. "Ano daw?" rinig ko sa boses ng papa. Sana maintindihan niyo. Pinalaya ko na si Yve. Our status now is nothing but a friendship. I know how much she love that man.

"Wala na po kami ni Yve. It didnt work out ma, she really love that man. Her love in that man was true and pure" paliwanag ko dito.

Maybe it wasn't just my time, I know that I will find my girl soon. To have a family I can take care to. Clover is so lucky to have Yve as his partner. I wish he will love Yve the way this girl does. "Ano anak? Di ba mahal mo siya?" yeah.

"Wrong timing ma"

"Siguro nga ma pinagtagpo lang kami pero di nakatadhana" dugtong ko dito. Eto na naman ang magaling na Carlo sa pag huhugot. "Tanga di talaga kayo para sa isat isa. Pinag tagpo pero di tinadhana ng mukha mo sabihin mo na lang na di talaga kayo pwede o di ka niya mahal. Asa pa more anak" nangigigil na ako sa mga pinag sasabi ng mama ko.

Kahit kailan talaga napaka pranka niya mag salita. Ano kayang nagustuhan ng papa sa kanya? "Ma alam mo? Mapanakit ka din noh?" tinawanan lang ako nito.

"Ako naman!" saad ni papa.

"Nak. Di talaga kayo meant to be. Ang kawawang Carlito" tangina mga magulang ko ba talaga ito? Nakakagigil sila. "Alam niyo..." tangina niyo. "nakakagigil kayo" pinag tatawanan pa talaga nila ang anak nila na kawawa. "Si Yve? At ikaw? Di bagay nak. Dapat dun ka lang sa hindi maganda para good" grabe sila sa mga taong hindi magaganda todo kung manglait.

"Maganda si Yve..."

"Thank you" rinig ko sa boses nito. Chismosa ang kaibigan kong si Yve

"At gwapo ang anak niyo."

"Ehem ehem! Ang hangin pre" singit ni Yve, kala ko ba busy to sa cellphone niya ito pala nakikinig sa usapan namin ng parents ko. "Si Yve yun nak? Pakausap?" saad ni mama sa akin. "Busy siya ma, nakikisawsaw lang sa kwentuhan natin" my voice was half whispering and half shouting.

"Ang sama mo talaga sa akin" galit sa sabi nito.

Yeah what you hear was right mama. I let Yvette go, I want her to be happy and letting her go away from me will be her greatest happiness. She try, she try to gave me those things she gave to Clover but she didnt succeed. I am happy seeing her like this. She want to go back to Philippines to fix all the unfix things she leave there.

"HOY LALAKE!" sigaw ko dito ng matapos nitong kausapin ang magulang niya. Sinabihan pa naman akong sawsawera o chismosa kakainis. Pero atleast inamin niya na maganda ako. Like duh!

"Ano tangina ka?"

Ay grabe sa mura ang gago kala mo namam kung sino. Masaya ako sa naging desisyon ko kahit wala na akong babalikan sa Pilipinas, kahit hindi na kami mag kabalikan ni Clover masaya na akong mamumuhay mag isa kasama ang anak ko. Nalaman ko na ang gender niya, it was a boy.

I think it was a dream come true for me, I really want a boy on my first baby so he can take care of his sister or brother.

"Tangina ka rin! Alam mo nakakainis ka ng sobra makasabi ka sa akin na chismosa. Ikaw tangina ka!" angal ko dito. Ganoon pa rin naman kami, hindi niya binago ang pakikitungo sa akin kahit wala namang kami. Ganoon pa rin siya ng dati. Ma alaga pa rin sa akin at ang pag mamahal niya hindi pa rin nag babago. Kung gaano niya ako kamahal noon, ganoon pa rin ngayon.

"Grabe ka naman sa mura sa akin." sinimangutan ako nito. Galit na ang Carlito sa akin. Ganito na kami ngayon, kung dati puro lang sweetness tapos ngayon puro kami kalokohan.

Mas lalo naming nakilala ang isat isa dahil mag kaibigan na kami. Hindi lang dahil mag kaibigan kami, wala na kaming ilangan sa isat isa. "Eh sino kaya itong nanguna? Kala mo ha! Kakagigil ka" gigil na saad ko dito. Oo matatanda na kami pero nag hahabulan pa rin kami minsan syempre hindi na masyadong malala kasi buntis ako.

"Alam mo yang anak mo dapat di yan mag mana sayo. Palagi kasing mainit ang ulo mo" pang aasar nito sa akin.

"Hoy grabe ka talaga sa akin. Mag mamana yan sa akin kasi ako nanay niyan para kang tanga! At bobo" sigaw ko dito ganito na lang kami simula umaga hanggang gabi, asaran palagi. "Tangina ka double kill ako dun ha! Kain tayo gutom ako. Anong gusto mo?" pag seseryso nito sa usapan.

"Anong gusto kong kainin?"

"Oo ano?"

"Ikaw!"

"Wild ka!"

Nag luto ito ng pancit canton na may sunny side up egg. Masarap kasi siya. "Hindi ako dito nasasawa" sabi ko sabay subo nito. "Dahan dahan lang ano ka ba" saad nito sa akin.

Ilang minuto kaming natahimik kasi busy kami pareho sa pag kain nito. Oo masaya na ako dito kasi eto feeling ko perfect yung buhay ko dito, wala kasing problema puro happiness lang ang mararamdaman mo dito.

"You know, I really love you Yve. But I know Im not that one you really love. Sabi nga ng mama sa akin hindi ata talaga tayo para sa isat isa." seryosong sabi nito. I know how much he really love me, my mind keep saying I can love him back but my heart? It doesnt feel the same way he feel.

"Im really sorry Carlo. I dont feel the same as yours" I feel guilty every time he open up this kind of topic.

One day Carlo, one day you will find that girl you really deserve its not me, I dont deserve a very good man like you. You deserve the best among the best. Hope you find that girl you really deserve.