Captivated by Foxy Lady [Unedited]

EPILOGUE

EPILOGUE

1 WEEK LATER

LAHAT busy ngayon, nag aayos kami dahil 3rd Birthday ni Caye ngayon gagawin daw engrande ni Clover. Gusto niya kasing ibigay lahat sa anak niya, spoil niya daw si Caye ngayon hindi kasi naging engrande ang first birthday niya simple lang ito basta mag kasama kami ng anak ko okay na yun.

"Yvette hindi ka muna mag galaw galaw"

"Bakit? Okay lang naman ako ah!"

"Please baby?"

"Hoy kung iniisip mo na may mangyayari sa atin mamaya Clover wala! Pinagod mo ako noong nakaraang araw pag pahingahin mo naman ako oh! Araw, tanghali, hapon, at gabi ako na lang parati" pag susungit ko dito. Saktong one week kami doon at pag katapos eto na naman birthday ni Caye kaya wala talaga akong pahinga.

"Thats not what I meant wife! May kutob ako na may baby na ulit tayo"

Actually pwede yun mangyari kasi almostly oras oras kami nag sesex lalo na kapag grabe na ang libog niya. Kakainis din kasi minsan pag ganyan ang hubby mo.

"Wife? Naisip ko lang, I just want to take of you"

"Nah, I am not preggy Clo"

"Okay fine if not, but wife please rest pinagod kita so...rest please" pag kumbinsi nito sa akin. Damn...he cares for me naman pala! Bat niya pa kasi ako pinagod ng sobra! Edi sana ngayon nakakatulong ako hindi na naman sana ako hihilata lang dito. I know he dont want to argue with me but I want him to know this feeling I felt since our wedding preparation.

"Clo? Do you know the feeling that every one treating you like a disable person?"

"What do you mean huh?"

"Bakit? What do I mean huh? You are treating me like that!"

"Yvette...stop this shit"

"So I am making shits huh? Kung iparamdam ko din kaya to sa iyo! You will know how it feels like, I want to help. Gusto kong bumawi sa iyo kasi ikaw na nga ang effort sa kasal natin tapos ikaw na naman dito. I feels like unimportant" pag kasabi ko nito umalis na ako inasikaso ko na ang anak ko nasa bahay kami ngayon, yung kila Clo. Siya na ang nag aasikaso ng lahat lahat talaga sa may garden gaganapin ang birthday niya kahapon pa kami naka uwi nag prepare na kami kahapon pa lang.

"Baby Caye, moomi is so sad super sad" gusto kong umiyak, gusto kong ilabas lahat ng emosyon ko but I cant cry in front of my son. "Moomi! Moomi" sabi nito sa akin sabay yakap. Awww. It feels good being comforted by your own child.

"Dada!" pa baba ito tinatawag daddy niya na walang kwenta!

"Moomi! Moomi! Cry" rinig ko sa sabi nito. May kakampi talaga ako, nakakatawa at the same time nakaka lambot ng puso ang gawa ni Caye.
Narinig ko na lang ang yapak ng dalawa pataas ng hagdan at ang kwentuhan nila. "Moomi cry?"

"Moomi!" sabi ni Caye.

"Moomi cry beacause of dada, Caye you slap dada" mukahang tinugunan naman ng anak niya ang sinabi niya.

"No Caye, not like that baby it hurts"

Rinig kong bumukas ang pinto at pinahid ko ang luha ko.
"You cry?" nilapitan ako nito at hinalikan sa noo. "Nah" niyakap ako nito ng mahigpit. Yeah pinabayaan niya na si Caye. Busy kasi sa pag laro ng mga bagong laruan na binili sa kanya ang daddy niya.

"You cry."

"Hindi nga sabi eh!"

"Children dont lie"

"Pake ko?" yeah. I cried but I will not let him know about this. I'll better keep it in my own...for good.

"You cry. Caye said you did. Yvette Im sorry" asan na yung wife? Yung honeybun? Yung baby? Tangina biglang nag laho!