Captivated by Foxy Lady [Unedited]

FIRST

FIRST

"Antonia pwede ba akong mag leave?" tanong ko dito. Si Antonia ang naka assign samin sa kumpanya kung mag leleave kami. Siya ay personal assistant ni Sir Clover.

"Yve parang di pwede eh. May mga meeting kasi si Sir Clov na kailangang nandon ka." pangangatwiran ni Toni. "Toni that's a special day. Toni bihira lang naman ako mag leave diba? Nag leleave lang naman ako pag importante diba." asal ko.

"Hindi pwede hindi ka ba marunong makinig?" wika ng lalakeng nasa likod ko. Hindi ko ito nilingon at nag salita na lamang ako. "At sino ka naman para pag bawalan ako? Special Day yun ano ba naman yan." sabi ko sabay lingon sa lalakeng nasa likod ako. Nagulat ako na si Sir Clover pala ang kausap ko. Oh my ghadddd.

"Sir Im so--" nangangatal kong sambit.

"My company my rules remember that Ms. Alarcon. If you dont want my rules, my door is widely open for you to leave." mataray na sabi nito. Habang ang mga panga nito ay nanginginig sa galit.

"You dont need to remind me that shitty rules Sir. Do I need to call you Sir? I think Im not your employee anymore. Matagal naman hindi pang empleyado ang turing mo sakin. Para lamang akong janitor dito, pinapadala mga mabibigat na gamit, pinapareport ng agad agaran at higit sa lahat ayaw akong mag leave? Ano ba naman yan nirerespeto ka ng mga empleyado mo kasi ikaw ang nakakataas. Pero karesperespeto ka ba?" eto nanaman ako nakikipag talo sa isang imature na boss.

"Fine have your lifetime leave."

Eto ako ngayon nasa condo dito sa Quezon City. Dito ako pang samantalang tumitira kapag leave ko o walang pasok. At kapag bakasyon sa bahay namin sa Cebu ako tumutuloy sa bahay na kung saan ako lumaki. Bata pa lang ako simple lang ang buhay na minulatan ko. Hindi masyadong istrikto ang magulang ko kung tutuusin hinayaan nila akong diskubrihin ang mundo. Pinag aral nila ako sa Manila para daw may makasalamuha akong magagaling na tao. Nahiwalay ako sa pamilya ko ng tuluyan ng tumungtong ako ng kolehiyo.

Dito na ako sa Manila nag tapos sa pagiging abogasya. Nasa lahi na naming mga Alarcon ang pagiging abogado. Bago pa man ako makapasok ng magulong mundo ng pag nenegosyo nakapasok ako sa mundong tahimik naging isa akong mahusay na pintor. Pero hindi nag laon nilisan ko din ito.

"Yve bakit hindi mo na lang pasukin ang politika? Tutal kukuha ka lang naman ng pag aabogasya bakit hindi mo na pasukin ang politika?" tanong ng akong ama.

"Papa magulo ang buhay doon at hindi ako sanay. Mag aabogasya pa din ako hindi dahil sa lahi kundi dahil gusto kong matutuhan ipag tanggol ang tama." pangangatwiran ko.

"Kung iniisip mo pa rin ang pagkamatay ng kababata mong kapatid na si Grace, Yve hayaan na natin siyang mabuhay ng tahimik sa itaas. Hustisya pa rin ang habol mo alam ko yan pero wala na tayong magagawa." ani ng aking ama

"Tama ang papa mo Yve di lahat ng panahon at araw kapatid mo parati ang iniisip mo. Think about yours" dugtong ng aking ina