Captivated by Foxy Lady [Unedited]

FORTY SIXTH

FORTY SIXTH

NADITO NA kami ngayon sa isang hotel. Gusto ko kasing makapakg usap kami para malinawan ako at siya rin at the same time. "So"

"So?"

"First I am very sorry for leaving you, and second thank you for getting me out there." wala na akong mahihiling pa sa mga oras na ito. Nasa harap ko ang lalakeng buong puso kung minahal noon pero nakaka ilap pa din na kausapin siya.

"Its okay no need to say thank you" pansin ko lang na parang nag bago siya. "Okay" akwardness is in the air.

"May sasabihin ka pa? Aalis na ako. Sa kabilang room ako matutulog" parang wala naman pinag samahan ang gago. Bat ba siya umiiwas sa akin? Wala naman akong masamang ginawa o ginagawa. Iwas ng iwas ako naman ang gagong lapit ng lapit. Siguro kailangan ko na rin talaga siyang pakawalan. Ang tanga tanga ko naman kasi asang asa ako ba may babalikan pa ako, syempre nag expect ako natural lang na masaktan ako.

"Uhmm...may gusto lang ako sabihin pa"

"Make it fast"

He become more mature than before. Natuto na ata siya sa mga ginawa ko sa kanya. "Ako muna" pangunguna niya.

"So? Kaya ba dali dali kayong umalis ng bansa dahil may pera kayo?" ha? anong pinag sasabi niya? Pera? Kanino? "Ha?" hindi ko siya maintindihan. Bat ba ganyan ang mga pinag sasabi niya?

"My brother offered you 5 million right? Do you accept it? Ofcourse yes! Ikaw pa!" aanhin ko pera ng kuya niya? Kakainin? Kung pag kain yang pera na yan bat ko tatanggihan? "Anong pinag sasabi mo?" bat ang baba ng tingin niya sa akin? Hindi naman siya ganyan dati. Hindi gayan ang Clover na nakilala ko noon. Sino naman pala ako para manghusga? Natural lang naman na ganyan ang tingin ng mayayaman sa mga tao. Kala nila pera lang ang habol sa kanila.

"Sa sunod na lang tayo mag usap. Pag hindi na kasinungalingan ang sinasabi mo" bat ganyan? Masakit naman ang pinag sasabi niya!

"Anong tingin mo sa akin? Manloloko? Kailan ka pa naging ganyan?" hindi dapat ako umiyak sa harap niya. He is not worth of my tears. " So ano? Hindi mo tinanggap? Lokohin mo man ako Yvette wala na akong paki alam! Tapos na akong ipaglaban ka!" bat hindi ko kayang maging matapang pag dating sa kanya? Natatawa ako sa sarili ko. Katawa tawa ako, hindi ko kayang pigilan ang luha ko.

"Crying? Tsk!"

"Bakit ba galit na galit ka sa akin ha? Dahil ba sa iniwan kita? Ginawa ko lang naman yun para sa ikabubuti mo at sa anak natin! Clover inisip ko ang kapakanan ng anak natin keysa sa pansarili kong kaligayahan!" kala mo ang dali ng pinag daanan ko! Ang hirap kaya!

"So ano? Ako sinisisi mo?"

"Galit ka dahil iniisip mo na tinanggap ko yun di ba? Naniwala ka sa hindi, pero hindi ko yun tinanggap! Yung pera niya? Tinapon ko yun lahat sa bintana ng condo! Yung pang Spain namin may bahay talaga doon sila Carlo! Sa lolo at lola niya!" hindi ko maiwasang babaan ang boses ko.

"Kaya umalis kayo para makapag sex kayo? Pwede naman dito di ba?"

"Hindi kami nag sex ano ka ba! Hindi ko nga magawang halikan man lang siya! Dahil ikaw! Ikaw Clover! Ikaw ang iniisip ko! Ang sakit alam mo ba yun?" ang baba ng tingin niya sa akin! Ano sa tingin niya sex lang ang habol ko o pera!

Napayuko na lang ako, nakakapanghina. Hindi ko na ata kaya siyang tingnan man lang. Nakapanglumo ang mga sinabi niya sa akin.

"Kung ikakasal ka na pwede mo naman kitain pa ang anak mo. Bumalik ako dito dahil iniisip ko ang kapakanan ng bata. Lalaki at lakaki siya hahanap siya ng ama. He used to call me as his moomi and dada." maling bumalik pa ako. Napaka maling desisyon pala ito. "He was under your surname" natatawa ako sa mga panahong iyon ang ginawa kong apilyedo niya. "I am sorry for doing that" napakagat labi na lang ako para pigilan ang sarili ko na gumawa ng anumang inggay sa pag iyak ko. "Im sorry too" rinig ko sa sabi nito.

"Sorry? Words are more powerful than verbal actions, you know that right? Yung mga salitang yun kahit anong kaligayahan hindi yun matatabuhan. Eh kung pasa yan make up lang wala na yan!" words speak louder than voice sabi nga nila.

ILANG MINUTO kaming natahimik. Wala na atang balak may mag salita sa amin. Mas mabuting napag usapan na namin ang bagay na ito. Para malinawan na rin kami sa katotohanan, pwede niyang kitain si Caye kahit anong oras o kahit kailan pero hindi niya pwedeng kunin sa akin ang bata.

"Gusto kong makita si ang anak ko" biglang sabi nito. Siguro ipag bukas ko na lang gabi na rin naman kasi. Kahit gusto ko nang makita ang anak ko. Mas pinili ko munang makasama si Clover.

Kailangan namin malinawan sa lahat ng bagay para wala nang sisihan, matatanda na kami at may anak na nga kung tutuusin kailangan namin maging responsableng magulang kay Caye.
"Bukas, sama ka na lang sa akin. Ipapakilala kita sa anak mo. Cayden Peitho ang pangalan niya and he was under your surname"

"Peitho?"

"Yeah. Actually the name Peitho is for girls. The name Peitho was the goddess of persuasion, seduction and charming. Actually like I said lately Caye is just a copy cat of yours. So in one word I can describe him as a charming and seductive son of us." paliwanag ko dito. I really searched about the name of our son. I want to name him with meaning, he is very meaningful to me thats why I find the best name to fit for him.

"Good name. So Peitho our son was charming?"

"Yeah"

"You said Peitho is a copy cat of mine right? So, am I also charming and seductive in your eyes honey bun?" fuck this man! Papatayin niya ba ako sa kilig ngayon. Wag kang lumapit sa akin! Maririnig mo tibok ng puso ko!

"Of course!" what? wait? What did I just said? Huh?

"N-no. Yes. N-no!" natawa ito sa akin. Ano ba kasi Yvette! Ginugulo lang ng lalakeng iyan ang utak at ang puso mo.
"Ano ba kasi sagot mo huh? Just say it. Am I?" lapit na lapit ha! Batukan ko kaya to. Pero wala na akong magawa I got seduce by his pair of grey eyes. May gayuma ata ang mga mata nito! Ang dali makakuha ng puso ng mga babae. "Ang lapit mo!" angal ko dito.

"Say it. Am I?"

"Fine! Yes!" inirapan ko lang ito.

"Im so happy you came back." niyakap ako nito ng mahigpit. I miss this tight hug, specially his strong perfume. Totoo ba to? Parang hindi eh. Author pa sapak nga! (Author: Halika na dito Yvette) Joke lang syempre. Pero totoo ba talaga to? (Author: Oo nga bat hindi ka ba naniniwala? Ipa deport kita sa Spain! Hinay hinay lang sa kaharutan Yvette baka may mangyari!) Hay! Si author talaga maharot din to, kagaya ko.

"Masaya din ako Clover"

"Pwede pa ba? Siguro naman hindi ka ginalaw ni Carlo no? Yvette..." ginalaw? Hindi nga sabi! Author oh hindi naniniwala. (Author: Bahala ka na diyan Yvette)

"Hindi nga sabi ako ginalaw. At anong pwede?"

Naka ngiti itong nag salita. "I want you back. What I mean is can we go back the way we are before?" ha? tama ba yung narinig ko? Author pa rewind naman oh. (Author: Bahala ka diyan. Bingi ka ba? O nag bibingi bingihan?) Si author grabe sa akin.

"Mag hihintay ako Yvette maghihintay ako hanggang pwede na hanggang pumayag ka na ulit. Hindi kita mamadaliin"

"Mag hihintay ka talaga?"

"Oo sabi. Dito na ako matutulog. Gusto kitang yakapin mag damag, I really miss you Yvette. Tulog na tayo"

Nahiga kami ng mag kayakap. I miss this days, yung halos buong araw lang kaming mahihiga at mag kayakap. Yung tipong wala kami ibang iniisip. Relax lang kung baga.

"Sleep well honey bun. I know you are tired." pagod na talaga ako. Sa ilang araw kong pagkatali doon dahil sa gagong Aldrin na yun.

"I love you" hindi rin naman ako makakatulog kung hindi ko siya sasagutin. Matagal na gusto ko rin itong sabihin sa kanya.

"I love you too"