AU: Bu sırada Tom ve Hermione büyücü-cadı değiller
(Tom 11 yaşında)
Tom yetimhanedeki odasının küçük camından dışarıyı izlemeye başladı. Kendi yaşlarındaki bir kız çiçekçiden çıktı. Kıvırcık-kabarık saçları ve beyaz elbisesi rüzgarda dalgılanıyordu. Elindeki menekşeyi sokağın soluna yürümeye başladı.
(3 yıl sonra) (Tom 14 yaşında)
Kız herzamanki gibi elindeki menekşeyi koklayarak dışarı çıktı. 3 yıl içerisinde ne kız çiçek almaktan vazgeçmiş ne de Tom' da kızı izlemeyi bırakmıştı.
(3 yıl sonra) (Tom 17 yaşında)
Tom herzamanki gibi yetimhane camının başına geçmiş kızı izlemeye başlamıştı ama bu sefer bir terslik vardı, kız simsiyah giyinmişti, elinde solmuş bir menekşe vardı. Çiçekçiye girmedi ve sokağın sağ tarafındaki parka adımladı. Çok üzgün gözüktüğü kesindi.
(1 hafta sonra) (Tom 17 yaşında)
Bir haftadır kız çiçek almıyor bunun yerine elinde solmuş bir çiçekle parkta oturuyordu. Kızın Tom'un varlığından dahi haberi olmazken Tom kızı böyle gördükçe üzülüyordu. Üzerine siyah bir ceket giydi ve yetimhanenin sınırları dışına çıktı. Sağ tarafa doğru ilerledi. Kızın yanına oturdu ve bir süre ne diyeceğini bilemedi. Sonunda elini uzattı
"Tom Marvolo Riddle" herzamanki soğuk bakışları yumuşamıştı
"Hermione Jean Granger" oğlanın uzattığı eli sıktı.
Hermione... Ne güzel ismi vardı öyle. Hermione... Hermione.... Hermione... Hermione...
"Üzgün gibisin anlatmak ister misin?" Hermione'den cevap gelmedi bir süre
"Riddle... Sanırım aileni tanımıyorum. Hangi evde yaşıyorsun"
"Ailemi tanımaman normal. Yetimhanede kalıyorum"
"Uh... mmm.... şey.... Ben kaba davrandım sanırım özür dilerim"
"Önemli değil bilemezdin."
Konu konuyu açtı ve bir süre sohbet ettiler. Açıkçası zekilikleri dışında birbirlerine pek benzemiyorlardı ama zıt kutuplar birbirini çekerdi.
(1 ay sonra) (Tom ve hermione 17 yaşında)
Hermione Tom'un kolunu tutup tenha bir köşeye çekti ve anında ağlamaya başladı.
Hıçkırıklarının arasından "Evlenmek istemiyorum" diye inledi. Herşeyi tüm detaylarıyla anlattı "Ben solmuş bir menekşeyim Tom... Unut beni"
"Unutayım öyle mi? Yıllardır her gün camın önüne geçip menekşe alışını izleyen benim, bir gün aksatsan 'Acaba hasta mı oldu? Başına birşey geldi mi?" diye kıvranan da benim ama sen şimdi karşıma geçmiş unut diyorsun. Unutamam Hermione. Yarın çantana giyecek birşeyler koy burada buluşalım. Bakacağım bir çaresine"
(Ertesi günün gecesi)
Tom kızı durdurdu ve etrafına baktı. Eğilip yerden bir menekşe kopardı. Kızın önünde diz çöktü
"Hermione çiçeğini tekrar açtırmama izin verir misin?"
(Ertesi gün)
"Tom dur biraz, yoruldum" Tom etrafına bakındı bir süre
"Tamam dinlenebiliriz."
"Doğru düzgün teşekkür bile edemedim sana"
"Zamanı gelince teşekkür edeceksin"
(11 yıl sonra) (Hermione ve Tom 28, Violet 1 yaşında)
Saat gece 4'te ağlama sesiyle uyandılar.
"Of Violet."
Hermione söylenerek yataktan kalktı ve aşağı kata indi. Sütü ısıtıp tekrar yukarı çıkarken Tom'un ayak seslerini duyabiliyordu. Kadın kızının odasına girdi, Violet'i kucağına alıp bibaronu ağzına verdi. Tom'da bu sırada kapıya yalanmış karısını izliyordu. Bebeği tekrar uyutunca geri beşiğe yatırdı.
Tom'un elini tutup koridora çekti. "Sana hâlâ teşekkür edemedim."
"Aslında bana düşünebileceğim en güzel teşekkürü ettin" derken gözleriyle Violet'in odasını gösterdi.
Aslında kötü son yapıcaktım ama kıyamadım. Yarın canlı dersim var ben burda bölüm yazıyorum. Neyse iyi geceler
Violet: menekşe
