Genç kadın oturduğu soğuk zeminden kalktı:
"Ne var biliyor musun Riddle? Buradan ayrılmak istemiyorum."
Cama yaklaştı. Komodine yaslanıp tül perdenin ardından bahçeyi seyretmeye başladı.
"Bu bana acı veriyor. Yanında olmak zaman zaman ürkütüyor beni, gücüm tükeninceye dek ağlamak istiyorum. Yine de buradan vazgeçemiyorum, senden..." titrek bir nefes aldı. "Hem seni benden almaya çalışıyorlar. Burada daha fazla kalamayacağını söylüyorlar."
Göz yaşlarını elinin tersiyle sildi.
"Harry oraya dönmemde ısrarcı. Biraz kafa dinlemem gerektiğini söylüyor, tabii Pansy de. Bazen aklıma beni senden uzaklaştırmaya çalışabilecekleri düşüyor."
Biraz duraksadı. Evde tık yoktu.
"Böyle olmadığını biliyorum, benim iyiliğimi düşünüyorlar. O Rita denen kadın da uzaklaşmamın bana iyi geleceğini söylüyor. Yani emir büyük yerden."
Zoraki güldü, ama bir anda durup o üzüntülü hâline geri döndü. Dudaklarını yavaşça büzdü.
"Ginny de birkaç gün sonra kovuğa dönecekmiş. Molly zaten beni bekliyor. Gitmek zorundayım."
Yaslandığı yerden ayrılıp başını tabuta çevirdi.
"Görüşürüz, sevgilim."
Yazar(?) Notu: Mantıktan uzak bir bölüm oldu. Cesedin nasıl kılmadığını falan sorgulamayın yani :)
