Malicious (The End)

Part 21

ម៉ោង៦ល្ងាចនាទីកន្លែងនៃកណ្ដាលប្រឹក្សា ព្រះអាទិត្យក៍ចាប់ផ្ដើមលិចស្ទើរតែបាត់ស្រមោលដោយជំនួសមកវិញជាមួយនិងស្បៃរាត្រីខ្មៅងងឹតមកស្រោចស្រពព្រៃឈើ ហើយអាកាសធាតុក៍ចាប់ផ្ដើមចុះត្រជាក់បន្តិចម្ដងៗ ជាពិសេសគឺក្លិនឈ្ងុយៗពីការអាំងសាច់
របស់ប្រុសកម្លោះនេះហើយ មិនដឹងថាទៅបានសាច់និងផ្លែឈើស្រស់ៗមកពីកន្លៀតណាទេ ប៉ុន្តែពេលនេះ ឆុងគុក គេមមាញឹកខ្លាំងណាស់ មានទាំងសាច់សត្វព្រៃមានទាំងត្រី មានទាំងមឹកបង្កងបង្គា បបូរហូហៀខ្លាំងមែនទែន នេះបើមានគ្នាច្រើនអាចនិយាយថាជាការជប់លៀងផងមិនដឹង តែចៃដន្យគឺទុកញាំតែពីរនាក់ស្រីក្រមុំប៉ុណ្ណោះ ។
   រាងក្រាស់អង្គុយនៅពីមុខគំនរភ្លើងដែលដុតដោយអុសនិងប្រើម្រាមដៃរុញអង្កត់អុសទាំងនោះចូលទៅភ្នក់ភ្លើងបន្ថែមកុំអោយវារលត់ ហើយព្រិចបង្រួមត្របកភ្នែកចូលគ្នាដោយសារតែផ្សែងអួរអាប់ហើរមករកគេហើយបណ្ដាលអោយផ្សារក្រហាយជាខ្លាំង ហើយគេក៍ងើបឈរពេញកម្ពស់ លើកដើមឬស្សីឈើមួយដើមដែលជាចង្កាក់ឈើដោតមាន់អាំងនោះឡើង ព្រោះវាឆ្អិនហើយល្មមនិងអាចឆីបាន រួចក៍ដាក់វានៅលើស្លឹកមួយកំប៉ាងធំ មុននិងបោះជំហានឈានដើរទៅរកហៅ សាឌីរ៉ា អោយចេញមកខាងក្រៅ ប៉ុន្តែក៍ស្របពេលរាងស្ដើងចេញមកវិញល្មមទើបគេដាក់គូទអង្គុយវិញនៅលើដុំផ្ទាំងថ្មមួយក្បែរមាត់ទឹកនេះ។
ស្រីក្រមុំដើរចូលមកដោយស្ថិតនៅក្នុងសម្លៀកបំពាក់របស់ ឆុងគុក ហើយនាងមិនមានខោស្លៀកទេព្រោះវាទទឹកចូកអស់ហើយ តែវាមិនជាបញ្ហាទេព្រោះអាវរបស់ប្រុសកម្លោះវាប្រៀបដូចជារ៉ូបសម្រាប់នាងទៅហើយនិង ។
ពេលមកដល់ទីតាំងនាងក៍អង្គុយចុះជិតប្រុសកម្លោះទាំងអារម្មណ៍ភ័យព្រួយបេះដូងលោតដុកៗ ព្រោះនាងមិនធ្លាប់ដែលបានចំហល្វែងក្រោមអោយមានខ្យល់រំហើយចេញចូលដូចច្នឹងទេ ម្យ៉ាងពេលនេះប្រុសកម្លោះក៍ដោះអាវបង្ហាញសាច់ដុំហាប់ណែនពេញៗក្រសែភ្នែករបស់នាងទៀត មានដឹងខ្លះទេថា នាង
នៀក៎ ចង់ឈាមច្រមុះ។
«នេះ ...»
ឆុងគុក និយាយហើយហុចភ្លៅមាន់មួយមកអោយនាង ឯរាងតូចក៍ស្រវាយកវាមកដោយមិនមាត់អ្វីមួយអឹស នាងមិនដឹងថាត្រូវនិយាយស្អី បើមាត់នាងគាំងដូចបិទកាវអញ្ចឹងនោះ ។
     ចំណែកឯ ឆុងគុក ក៍ដូចគ្នាគេក៍មិនដឹងថានិយាយអីដែរ ព្រោះវាស្ងប់ស្ងាត់ពេករកនឹកអ្វីមកបកស្រាយមិនចេញទេ ។
«ហេតុអីក៍ច្រើនថ្នាក់នេះ?»
សាឌីរ៉ា លាន់មាត់ខណះក្រលៀសភ្នែកទៅឃើញម្ហូបច្រើនពេកដល់ថ្នាក់នាងស្មានមិនត្រូវ នេះញាំុតែ២នាក់សោះធ្វើមើលតែគ្នា១០នាក់ចឹងលោកព្រះអើុយនេះបើញាំុំអស់មែនណា នាងសុំសរសើរតែម្ដង
តែមើលទៅអាចនិងអស់មែនក៍ថាបាន មើលគេញាំុចុះប្រៀបដូចអ្នកអត់ស្គាល់រសជាតិចំណីមួយខែហើយយ៉ាងអញ្ចឹង ញាំុយកៗ គ្មានខ្វល់ពីនរណាទេ ។
ឆុងគុក គិតតែពីញាំុយកៗ អោយពេញតែមាត់ហើយអ្នកដែលនៅជិតក៍ចេះតែលួចមើលគេរហូត លាយឡំជាមួយនិងការហួសចិត្តប៉ុន្តែគេមិនដឹងទេថាកាយវិការមិនដឹងខ្យល់អីរបស់គេ វាធ្វើអោយ សាឌីរ៉ា
លង់ស្នេហ៍គេប៉ុណ្ណានោះទេ ។
«គួរអោយស្រលាញ់»
នាងនិយាយក្នុងចិត្តទាំងញញឹុម មិនដាច់បបូរមាត់នាងពិតជារីករាយណាស់ពេលឃើញគេតាំងខ្លួនជាសុភាពបុរសយ៉ាងនេះ ទោះបីពីមុនគេឃោឃៅយង់ឃ្នងធ្វើបាបវាយដំនាងដល់កម្រិតណាក៍ដោយក៍នាងមិនអាចហាមឃាត់បេះដូងអោយឈប់មានបំណងប៉ងលើរូបគេបានដែរ ព្រោះពេលខ្លះសោះកក្រោះមែនតែក៍បន្លំស្វីតគួរសម អាចនិយាយបានថាវាជារសជាតិជីវិតប្លែកដែលនាងមិនធ្លាប់បានស្គាល់តាំងពីកើតមក ។
«ច្រើនស្អីទៅប៉ុន្នឹង? ក៍យកមកអោយនាងញាំុនិងហើយក្រែងមានកម្លាំងតតាំងជាមួយនិងនៅយប់នេះ ហឹសៗ»
ឆុងគុក និយាយហើយសើចដើមករគេនិយាយលេងទេ ប៉ុន្តែ សាឌីរ៉ា ក៍គិតថាពិតព្រោះឥលូវនេះ គេកំពុងតែលើកដៃឆ្វេងមកគាកស្មារនាងហើយឈ្ងោកអោនក្បាលមកទល់និងថ្ងាសរបស់នាងទៀត ហើយវេលានេះកែវភ្នែកហាក់សម្លឹងសឹងតែរលាយចូលគ្នា សាឌីរ៉ា ប៉ាន់ដឹងថាកែវភ្នែកមួយគូនេះមានគំនិតមិនល្អនោះឡើយ។
«មើលភ្លៅរបស់នាងទៅ ខ្ចីខ្លាំងណាស់ហើយកុំឆ្ងល់ថាយើងនៀក៎ ហេតុអីចេះតែត្រេកកាម ជុប»
«មនុស្សឆ្កួត! »
តាមពិតគេអោនមកខ្សឹបប្រាប់នាងថានាងចេញសាច់ខ្ចីល្វក់នោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារអត់ទ្រាំមិនបានទើបឆ្មក់ថើបថ្ពាល់នាងលេងមួយខ្សឺតទៅ ហើយតំបូងក៍មិននិងគិតថើបដែរ តែធ្វើមិចបើក្លិនខ្លូននាងក្រអូបប្រហើរយ៉ាងនេះ ទោះបីគេហាមចិត្តក៍ហាមមិនបានដែរ។
សាឌីរ៉ា លឺហើយក៍ប្រញាប់ទាញអាវចុះទៅគ្របជើងវិញ នាងរវល់តែភ្លឹកមើលភាពសង្ហាររបស់គេភ្លេចទៅថាអំបាញ់មិញអាវសើយឡើងព្រោះពេលដាក់បង្គុយនាងភ័យពេកទើបខ្ញាំអាវដើម្បីទប់ភាពញាប់ញ័រនិង។
«លោក...»
«ហឹម? យ៉ាងមិច?»
ឆុងគុក ឆ្លើយទាំងចំណីពេញមាត់ ហើយងាកមកប្រសព្វនិងនាង នៅសុខៗក៍ហៅប្រហែលជាមានរឿងអីចង់និយាយទេដឹង ទើបបណ្ដាលអោយគេងាកទៅចាំស្ដាប់នាងរ៉ាយរ៉ាប់ ប៉ុន្តែនាងបែជានិយាយថា...
«គ្មាន...គ្មានអីទេ»
«មានអីក៍និយាយទៅ»
ឆុងគុក បន្លឺទៀតព្រោះមើលទៅនាងហាក់ភ័យខ្លាចៗគេយ៉ាងមិចមិនដឹង
«មាត់លោកប្រឡាក់ហើយ ចាំខ្ញុំជូតអោយ»
ដោយមិនចាំអោយគេឆ្លើយសិន ឌីរ៉ា ក៍លើកដៃទៅជូតគែមមាត់អោយ ឆុងគុក ហើយប្រុសកម្លោះក៍ភាំងភ្លឹកនិងកាយវិការរបស់នាង មើលទៅនាងខ្វាយខ្វល់ពីគេណាស់ ព្រោះតាំងពីដឹងក្ដីមកមិនដែលមាននរណាយកចិត្តទុកដាក់និងគេដូចជាបងប្រុស និងសង្សារចាស់របស់គេ លីហ្វា នោះទេ ។
ប៉ុន្តែគេក៍ញញឹមរួចញីក្បាលនាងដោយបាតដៃនិងម្រាមដៃ រីឯក្នុងចិត្តក៍លួចអគុណខ្លះៗ
«នាងមិនជូតបែបនិងទេពេលនៅជាមួយយើង»
គេដាក់កំហិត ហើយរាងស្ដើងក៍ស្លើភ្នែកគិតថានាងសាងកំហុសដាក់ខ្លួនទៀតហើយប៉ុន្តែគេបែជា...
«គេជូតបែបនេះនាងត្រូវដឹង»
និយាយមួយឃ្លា ហើយគេក៍អោនមកថើបបបូរមាត់នាងជញ្ជក់លេងធ្វើមិនដឹងហើយមិនតែប៉ុន្នឹងនៅអោបទាញរាងកាយនាងមកអោយជិតស្និទនិងគេទៀតផង ។
ប្រហែលមួយសន្ទុះក្រោយគេក៍ប្រលែងបបូរមាត់នាងអោយមានសេរីភាពក្នុងការបឺតស្រូបខ្យល់ទាំងចិត្តរបស់គេមិនចង់ គេមិនយល់ទេថាហេតុអីបានជាស្រីម្នាក់នេះផ្អែមគ្រប់កន្លែងដូចច្នឹង គ្មានកន្លែងណាដែលថាគេផ្ដោះផ្ដងហើយមិនជាប់ចិត្តនោះទេ។
«លោក...ហឹម»
លើកនេះនាងប្រកែកដោយប្រឹងច្រានប្រុសកម្លោះចេញ ប៉ុន្តែ ការថើបម្ដងនេះវាពិតជាកក់ក្ដៅផ្អែមល្ហែមរ៉ូមែនតិចខ្លាំងណាស់ ព្រោះមុននេះគេគ្រាន់តែផ្អឹបមាត់
និងថើបជញ្ចក់លើក្រោមបន្តិចប៉ុណ្ណោះតែសារនេះគឺលូកអណ្ដាតចូលក្រអូមមាត់ សាឌីរ៉ា កែវគាវប្រឡែងនិងអណ្ដាតរបស់នាងទៀត ហើយ ស្រីក្រមុំក៍ដូចជាពេញចិត្តមិនតិចដែរ នាងលើកដៃតោងកគេហើយថើបតបវិញមិនណយដូចគ្នា ។
«ហឹម...ហឹក»
នាងក្រហឹមដើមករ ខណះប្រុសកម្លោះចាប់លើកនាងមកថាក់នៅលើភ្លៅទាំងគូរួចអោយនាងច្រកគាវនៅពីលើចង្កេះរបស់គេ ព្រមទាំងសសៀៗ ម្រាមដៃចូលទៅក្នុងអាវរាងស្ដើងអង្អែលពោះនាងបង្អូសទៅលើរកដើមទ្រូងក្រពុំ។
ឆុងគុក ច្បាមចាប់ដើមទ្រូងធំហួសមាត់ខ្ញាំច្របល់ចុះឡើងមុននិងថើបផ្ដល់ស្នាមពណ៌ក្រហមនៅលើ កញ្ចឹងក របស់ សាឌីរ៉ា ។
«បែបនេះទើបរ៉ូមែនតិច»
កាលដែលដកបបូរមាត់ចេញហើយគេក៍និយាយទៅកាន់នាងអោយមុខនាងក្រហមប្រៀបដូចជាម្ទេសទុំតាមពិតគេមិនធ្វើស្អីនាងទេ គ្រាន់តែខ្នាញ់នាងពេកទើបផ្ដល់មេរៀនអោយនាងបន្តិចបន្តួចជាការហាត់ប្រាណ។
      មិនយូរប៉ុន្មានការស្រស់ស្រូបអាហារពេលល្ងាចនៅមាត់ទឹកក៍បានរួចរាល់ ហើយពួកគេក៍បានញាំអស់ពិតមែន គ្មានសល់សូម្បីតែស្បែកមាន់អីបន្តិចព្រោះរាងក្រាស់គេញាំុច្រើន បូករួមនិង សាឌីរ៉ា ក៍ឃ្លានគួរសមទៀតទើបពួកគេម៉ៅដាច់ដោយខានពុំបាន។
   នាទីនេះវាក៍រាងយប់ជ្រៅដែរហើយ ឆុងគុក ក៍នាំនាងទៅគេងតំបូងឡើយថាអោយស្រីក្រមុំគេងនៅលើគ្រែហើយគេគេងនៅខាងក្រោមខ្លាចថាទប់អារម្មណ៍មិនជាប់ព្រលះនាងទាំងយប់ ប៉ុន្តែ រាងស្ដើងប្រកែកដាច់អហង្ការអង្វរគេអោយគេងជាមួយ ក៍ដោយសារតែនាងខ្លាចទើបត្រូវគេងនៅខាងលើទាំងពីរតែម្ដងទៅ។
«មិចក៍នាងគេងពាក់អាវក្នុង? »
ឆុងគុក ជ្រួញចិញ្ចើមរសួរទាំងពេលដែលដាក់ដៃទៅអអោបនាង ហើយវាក៍ទៅប៉ះនិងអ្វីដែលចម្លែកៗខុសពីរូបរាងរបស់បុរសដែលគ្មាន។
ហើយកាលដែលសួរនេះគឺមិនចង់អោយនាងពាក់វាគេងព្រោះមនុស្សស្រីមិនគួរពាក់ទេនៅពេលយប់នោះទេ ហើយនេះមិនល្មមទេអាវក្នុងសើមហើយនៅពាក់ទៀតមិនខ្លាចកើតរោគទេអីនិង
«គឺៗ...អឹ»
នាងរដាក់រដុបឆ្លើយមិនចេញ ហើយប្រុងអោយនាងឆ្លើយថាខ្លាចគេអញ្ចឹងរឺ? នាងនិយាយមិនចេញទេ។
«កុំភ័យយើងមិនធ្វើអីនាងទេ ដោះទៅបើខ្មាស់ចាំយើងបែខ្នងអោយ»
ដោយគេបង្ហាញនិងបែខ្នងចេញពីនាងយ៉ាងជឿជាក់រាងតូចក៍ព្រមងើបអង្គុយប្រលេសលេវអាវដោះគ្រឿងក្នុងចេញទាំងអស់រួចក៍ដាក់ខ្លួនគេងវិញឆកងាយពីគេប្រាំចង្អាម ប៉ុន្តែគេស្រាប់តែទាញនាងមកវិញហើយ...
«ផាច់ នែ៎! ក្រែងថាមិនប៉ះនោះអី»
នាងសម្លុតហើយវាយដៃគេផាច់ៗ សន្យាថាមិនប៉ះហើយមកចាប់ទ្រូងនាងធ្វើស្អីមនុស្សអាក្រក់
«អត់ប៉ះមានតែភ្លើហើយ ទន់ៗល្អសឹងអី»
«រោគចិត្តគ្មានគូប្រៀប»
«បែបនេះទើបរ៉ូមែនតិច»