ο κόμης του Μπρίστολ

κεφάλαιο 13

21 Ιουλίου 1814

Όταν πέρασε μέσα ο βαλές του Τζέιμς με τα καθαρά ρούχα,και την ευχάριστη είδηση ότι η άμαξα τους περίμενε στην έξοδο του πανδοχείου,ο Τζέιμς ένιωσε ελάχιστα πιο ευτυχισμένος...όσο το γρηγορότερο γυρνούσε πίσω στις δουλειές και την καθημερινότητα του , τόσο το καλύτερο..

Δεν έπρεπε να αφήνει τοσο όμορφους αντιπερισπασμούς να τον αποσυντονιζουν.

<< Σε ευχαριστώ φλιν μπορείς να πάρεις την άμαξα και να γυρίσεις σπίτι,εγώ κι δεσποινίς Ασία έχουμε έναν περίπατο να κάνουμε.

<< Όπως επιθυμείτε κόμη μου .

Ο βαλές κάνοντας μια ευγενική υπόκλιση, αποχώρησε από το δωμάτιο του Τζέιμς, αφήνοντας τον να ετοιμαστεί όσο γρηγορότερα μπορούσε.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που αρνιόταν να αφήσει τον υπηρέτη του να τον ντύσει,ο Τζέιμς είχε χέρια και προτιμούσε να τα χρησιμοποιεί.

Εξάλλου δεν το έβρισκε και τόσο κολακευτικό να πρέπει οι υπόλοιποι να βρίσκονται γύρω του καθώς ντυνόταν.

<< Τα καταφέρνεις και μόνος σου..

Είπε παρατηρώντας ταυτόχρονα τον καιρό έξω από το παραθύρι του δωματίου.

Χάρη στην χθεσινή μπόρα,ο καιρός σήμερα ήταν υπερβολικά παγωμένος..

Έτσι κούμπωσε με ακριβείς κινήσεις το μακρύ μαύρο του παλτό, αρπάζοντας βιαστικά ένα πακέτο που είχε αφήσει ο βαλές του στην πολυθρόνα..

<< βιασου τζειμς δεν είναι σωστό να σε περιμένει μια κυρία.

Και κάπως έτσι ,έκλεισε την ξύλινη κατασκευή πίσω του , βαδίζοντας στον Πλατύ διάδρομο με μακριές μεγάλες δρασκελιες.

Ώσπου συνάντησε την Ασία μπροστά του.

Σήμερα φορούσε και πάλι το φθαρμένο γαλάζιο της φόρεμα,το οποίο έφτανε μόλις στα γόνατα.

<< Κάνει αρκετό κρύο σήμερα,δεν μπορείς να βγεις εκεί έξω φορώντας μονάχα αυτό..

Άθελά του ίσως να την είχε φέρει σε δύσκολη θέση ,διότι το κορίτσι φαινόταν να μην κρατάει κάποιο ζεστό ρούχο μαζί του .