ο κόμης του Μπρίστολ

κεφάλαιο 23

15 Νοεμβρίου το 1814.

<< ακόμη να ετοιμαστεί;
<< Κύριε μπορείτε να ηρεμήσετε; Οι γυναίκες πάντοτε αργούν.
<< Μα θα χάσουμε το ξεκίνημα.
<< Το να είστε τόσο εκνευρισμένος όμως δεν θα βοηθήσει, κάντε λίγη υπομονή.

Η πρόσκληση του Ντουάιτ σήμερα το πρωινό,ήταν κάτι προφανώς απρόσμενο,όμως λίγη καλή όπερα,μερικά ροφήματα ίσως να ήταν αυτό το κάτι που χρειαζόταν η πρωταγωνίστρια του ,η Ασία τον τελευταίο καιρό φαινόταν πολύ κουρασμένη, ήθελε να της δείξει μερικές από τις ομορφιές του Λονδίνου,και ήλπιζε αυτό να έκανε λίγη από την κούραση της να υποχωρήσει.

<< Καλώς θα κάνω υπομονή λοιπόν.

είπε και φόρεσε τα μαύρα του γάντια, στρώνοντας το καλό του παλτό.

<< Κύριε να τη!

Ο Τζέιμς είχε γυρίσει απότομα θέλοντας να την ρωτήσει γιατί είχε αργήσει τόσο πολύ,η θεά της όμως έκανε τα μάτια του να ανοίξουν διάπλατα,και την καρδιά του να σταματήσει να ηχεί.

<< Ασία;

Ήταν τόσο διαφορετική σήμερα που για ένα δευτερόλεπτο είχε ξεχάσει το όνομα του.

Τα μαλλιά της έπεφταν σαν μακριά κύματα πάνω από την μέση της ,το κορμί της! Το πιο όμορφο γυναικείο κορμί που θα μπορούσε να υπάρξει ποτέ καλυπτόταν από ένα χρυσαφένιο φόρεμα με κολλητό μπούστο, μακριάς γραμμής με τα αστέρια της νύχτας επάνω του .
Τους λοβούς των αυτιών της πλαισίωναν φωτεινές πέρλες,τον λαιμό της διαμάντια,και τα χέρια της διάφανα γάντια στο ίδιο χρώμα με το φόρεμα της.

<< Θεέ και κύριε.

Είχε ξεχάσει τελείως τους τρόπους του , είχε μείνει σε ένα σημείο στάσιμος,να την παρατηρει και την άφησε να κατεβαίνει μοναχή τα σκαλοπάτια.

Τι ανάθεμα του είχε συμβεί; Τι έτρεχε μαζί του όλον αυτόν τον καιρό;

Κινώντας το κεφάλι του θαρρείς και ήθελε να το κάνει να ξεκολλήσει,την πλησίασε απότομα, θέλοντας να της πιάσει το χέρι, έμεινε όμως αντί αυτού, στάσιμος να μυρίζει το έντονο άρωμα της.

<< Κόμη μου;  Άργησα πολύ;
<< Νομίζω ότι άξιζε τον κόπο.
Καταπίνοντας με δυσκολία , κατάφερε κάποια στιγμή να της πιάσει τρυφερά το χέρι, περνώντας το γύρω από το μπράτσο του.
<< Είστε έτοιμη δεσποινίς μου;
<< είμαι κόμη μου..