"16"

107K 12.6K 2K
                                    

Zawgyi ❤️

"ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း"

"သားတို႔ေရ"

တံခါးထုသံ တစ္ဒုန္းဒုန္းႏွင့္ အေမ့ေအာ္သံၾကားရေတာ့ သာဒင္တို႔ေလးေယာက္သား အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ လူးလဲထၿပီး အခန္းဝဆီသို႔ လက္ေလးတစမ္းစမ္းႏွင့္ ေရာက္သြားၾကသည္။မ်က္လုံးကား တစ္ေယာက္မွ မဖြင့္ႏိုင္ၾက။

မ်က္လုံးေလးေတြ ကိုယ္စီမွိတ္လ်က္ တံခါးဝတြင္ တန္းစီရပ္ေနၾကေသာ သူတို႔ကို ၾကည့္ရင္း အေမကရယ္သည္။

"အိပ္မေနၾကနဲ႔..အိမ္ကို သူခိုးကပ္လို႔တဲ့..
မိသြားလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့"

သူခိုးဆိုသည့္အသံေၾကာင့္ သာဒင္တို႔ မ်က္လုံးေလးေတြ နည္းနည္းက်ယ္သြားၾကသည္။ခ်စ္တီးေတာ့မပါ။ရပ္‌ေနရင္းပင္ ငိုက္ငိုက္က်ေနသည္မို႔ ဂုတ္မွဖမ္းဆြဲထားရသည္။

"ခု အဲသူခိုးေတြက ဘယ္မွာတုံးဗ်"

"ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အိမ္ေအာက္မွာ ထိပ္တုံးခတ္ထားတယ္တဲ့..အေမတို႔လည္း အခုမွသိလို႔ သြားၾကည့္မလို႔ သားတို႔ကို လာေခၚတာ"

"ဟုတ္ ဟုတ္ လိုက္ခဲ့မယ္ဗ်"

"ေအးကြယ္..ဘယ့္ႏွယ္ ခိုးစရာ႐ွားလို႔ သူႀကီးအိမ္မွ တက္ခိုးရသတဲ့လား..ေတာ္ေတာ္ဉာဏ္နည္းတဲ့ လူမိုက္ေတြပဲ..ခုေတာ့ ထိပ္တုံးနဲ႔ ညားၿပီေပါ့"

အနားေရာက္လာေသာ အဘကလည္း ညည္းညည္းညဴညဴ ဝင္ေျပာသည္။သူတို႔အားလုံး ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံမိၾကသည္။

××××××××××××××××××××

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူခိုးမဟုတ္ပါဘူးဆိုဗ်ာ"

"မွန္မွန္ေျပာစမ္း မင္းတို႔ ဘာလာခိုးတာလဲ"

"ဘာမွ မခိုးဘူး"

"မင္းတို႔က အမွန္တိုင္းမေျပာဘူးေပါ့..ရတယ္ေလ..
ေဟ့ ဖိုးေခြ ငါ့လက္စြဲေတာ္ ေပးစမ္း"

သူႀကီးလက္ထဲေရာက္လာေသာ ေျခာက္လုံးျပဴးကိုၾကည့္ၿပီး ႏိုင္လြန္က တံေတြးတစ္ခ်က္ၿမိဳခ်သည္။ထိန္ညီးကေတာ့ ခပ္တည္တည္။တစ္ခြန္းမွလည္း ဝင္မေျပာ။

My DuDuDin ♡Where stories live. Discover now