Zawgyi ❤️
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနၾကေသာ လူသုံးေယာက္သည္ အတန္ၾကာသည္အထိ ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္လ်က္။
ရင္တြင္းမွ ေသာကမီးပူမ်ားကေတာ့ တည္ၿငိမ္ေအးစက္ေနေသာ မ်က္ႏွာမ်ားထက္တြင္ ကိုယ္စီထင္ဟပ္ေနလ်က္႐ွိသည္။
တိတ္ဆိတ္ေနေသာေလထုကို စတင္ၿဖိဳခြင္းလိုက္သူက ဦးသာဒင္။
"ဆိုေတာ့ မင္းနဲ႔ ဦးသားရဲ႕ ဆက္ဆံေရးက သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာထက္ ပိုေနတယ္ေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဦးတို႔ကို သားက တစ္ခြန္းမွမေျပာပါလား"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ေက်ာင္းၿပီးမွပဲ အိမ္ကိုဖြင့္ေျပာဖို႔ တိုင္ပင္ထားတာပါ"
ဦးသာဒင္က သက္ျပင္းကို ေလးေလးပင္ပင္ခ်လိုက္သည္။
"အေဒၚ သေဘာမတူေပးႏိုင္ဘူး"
တိုးညင္းေသာ္ျငား တင္းမာျပတ္သားစြာ ထြက္ေပၚလာေသာအသံ။
ထိန္ညီးက ဒီအေျခအေနကို ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးသည့္ႏွယ္ နာနာက်င္က်င္ျပဳံးသည္။
"အေဒၚ့လက္ေပၚမွာတင္ ေသြးေတြနဲ႔ဆုံးသြားတဲ့ငယ္ေလးကို ခုခ်ိန္ထိ မ်က္လုံးထဲမွာျမင္ေနတုန္းပဲ..ေသြးေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလး"
အသံေတြတုန္လိႈက္လာေသာ ေဒၚခင္ေလးျမတ္ကို ဦးသာဒင္က စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာျဖင့္ ပခုံးကိုပုတ္၍ အားေပးသည္။
"စိတ္ေကာင္း႐ွိလြန္းတဲ့ အဲဒီကေလးဟာ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာေတာင္ မင္းအေမကိုမမုန္းပါနဲ႔လို႔ တဖြဖြမွာခဲ့ေသးတာ"
ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္တိုင္ တစ္စြန္းတစ္စ ထြက္ေပၚလာေသာ ႐ိႈက္သံအခ်ိဳ႕။
"သူဖြင့္မေျပာေပမယ့္ မင္းအေဖကို သိပ္ေမွ်ာ္ေနခဲ့႐ွာတာ..သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အထိ သူေမွ်ာ္ေနခဲ့တာ"
YOU ARE READING
My DuDuDin ♡
Romance{Both Zg&Uni} အသေမခွီးရတောင် တစ်ချက်တော့ပြုံးမိဖို့ အာမခံပါတယ် ..💚 Start - { 11,8,2020 } End - { 25,11,2020 } အေသမခြီးရေတာင္ တစ္ခ်က္ေတာ့ျပဳံးမိဖို႔ အာမခံပါတယ္ ..💚
