Zawgyi ❤️
ထမင္းဝိုင္းသည္ ခါတိုင္းႏွင့္မတူ တိတ္ဆိတ္လ်က္။
"သား သာဒင္ေလး ဘာလို႔ထမင္းအျဖဴေတြခ်ည္းပဲ စားေနတာလဲ.. ဟင္းေလးဘာေလးထည့္စားမွေပါ့.. ဒီမွာ သားႀကိဳက္တဲ့ပုစြန္ထုပ္ကို အေမ ႐ွယ္ခ်က္ေပးထားတယ္"
ခုမွ အသိဝင္လာသလို သူ႕ထမင္းပန္းကန္ကို ငုံ႔ၾကည့္ေနသည့္ကေလး။
သူ(မ)ထည့္ေပးေသာ ပုစြန္ထုပ္ကို ေတြေတြႀကီးၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ေကာက္ထည့္သည္။
"စားေကာင္းရဲ႕လား သား"
စားသာစားေနသည္၊အရသာက ဘယ္လိုမွန္းေတာင္ သိဟန္မတူေသာ သားငယ္ေလးကို မခ်ိတင္ကဲေမးမိေတာ့ အသက္မပါသူလိုျပဳံးၿပီး ေခါင္းေလးညိတ္ျပသည္။
ဒီရက္ပိုင္းေတြအတြင္း အအိပ္ေရာ အစားပါမမွန္သည့္ သားေလးဟာ အရင္တုန္းကလို ေဖာင္းေနသည့္ပါးေလးေတြမ႐ွိေတာ့။မ်က္ႏွာေရာ ကိုယ္ခႏၶာကပါ သိသိသာသာေခ်ာင္က်သြားခဲ့သည္။
က်ခ်င္လာသည့္ မ်က္ရည္စတို႔ကို အလ်င္အျမန္ပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး သားကေလးရဲ႕ေခါင္းကို ဖြဖြေလးပြတ္လိုက္သည္။
"ထမင္းစားၿပီးရင္ အေမတို႔ ခဏေလာက္စကားေျပာၾကရေအာင္"
ဦးသာဒင္က သက္ျပင္းခ်လ်က္ ထမင္းစားေနတာကို လက္စသတ္လိုက္ၿပီး ထမင္းဝိုင္းမွ ဦးစြာထြက္ခြာသြားသည္။
သားေလးကလည္း တို႔ကနန္းဆိတ္ကနန္းသာစားၿပီး ၿငိမ္သက္စြာပင္ ဧည့္ခန္းသို႔ထြက္သြားသည္ ။
ေဒၚခင္ေလးျမတ္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ျပင္ဆင္ၿပီး ထြက္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာ သားအဖႏွစ္ေယာက္က တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္လ်က္႐ွိသည္။
"သား သာဒင္"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်"
"သားလည္း မၾကာခင္မွာ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မွာဆိုေတာ့ သားကို အိမ္ေထာင္ရက္သားခ်ေပးဖို႔ အေမတို႔ စီစဥ္ထားတယ္"
ညိႇဳးငယ္သြားေသာမ်က္ႏွာေလးဟာ မၾကည့္ရက္ဖြယ္ရာ။
YOU ARE READING
My DuDuDin ♡
Romance{Both Zg&Uni} အသေမခွီးရတောင် တစ်ချက်တော့ပြုံးမိဖို့ အာမခံပါတယ် ..💚 Start - { 11,8,2020 } End - { 25,11,2020 } အေသမခြီးရေတာင္ တစ္ခ်က္ေတာ့ျပဳံးမိဖို႔ အာမခံပါတယ္ ..💚
